فیلم‌هایی از سریک آپریموف، بولات کلیم‌بتوف و نورلان شریپوف سه سینماگر پرافتخار قزاقستان در بخش‌های رقابت بین‌الملل و جلوه‌گاه شرق سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درمی‌آیند.
کد خبر: ۲۱۱۴۰۳
به گزارش ایران اکونومیست؛ طبق گزارش رسیده،در راستای اهداف جشنواره جهانی فیلم فجر برای معرفی سینمای منطقه به دیگر کشورهای جهان امسال سه فیلم از کشور قزاقستان در بخش های بین‌الملل و جلوه‌گاه شرق به نمایش در می‌آیند.
فیلم «پیامی به پدر» ساخته سریک آپریموف کارگردان قزاق در بخش بین‌الملل و فیلمهای «تاراج» ساخته بولات کلیم‌بتوف و «هم‌نشین‌ها» ساخته نورلان شریپوف در بخش «جلوه گاه شرق» سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر حضور دارند.
«پیامی به پدر» علاوه بر بخش بین اللمل جشنواره جهانی فیلم فجر ایران در بخش اصلی جشنواره مسکو که به شکل همزمان با جشنواره جهانی فیلم فجر برگزار می‌شود، رقابت میکند.
«پیامی به پدر» محصول 2017 قزاقستان درام 103 دقیقه‌ای جدید سریک اپریموف است که فعالیت‌های فیلمسازی‌اش در مقام کارگردان را از سال 1986 با فیلم کوتاه «دو نفری موتورسواری می‌کردند» آغاز کرد و چهار سال بعد با اولین فیلم بلندش «آخرین ایستگاه» در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر حاضر شد و در نهایت سیمرغ بلورین بهترین فیلم را در بخش رقابت بین‌الملل برنده شد.
«پیامی به پدر» یکی از جدیدترین فیلمهای سینمای قزاقستان است که کارگردان آن سریک اپریموف یکی از پیشگامان و شناخته‌شده‌ترین سینماگران موج نوی آن کشور به حساب می‌آید که به روایتی از اوایل دهه 1990 به راه افتاد.
او تا امروز با فیلم‌هایش به جشنواره‌های بین‌المللی معتبری راه پیدا کرده و دست پر از آن‌ها به خانه بازگشته است از جمله لوکارنو، سه قاره نانت، توکیو، تورینو، سانتا باربارا و...
سریک اپریموف در سال 2003 با «شکارچی» دوباره به مضمون آشنای آثارش یعنی زندگی روستایی برگشت و به‌واسطه تصویر زیبا و منسجمی که از مردمان کشورش عرضه کرد، به بخش دوربین طلایی جشنواره فیلم کن راه یافت.
«پیامی به پدر» قصه پسری شش‌ساله است که در دهکده‌ای معدنی زندگی میکند که زمانی حسابی پررونق و آباد بود اما پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، معدن بسته شد و پدر و مادرش بی‌کار شدند. پدر از راه فروش خشت‌های خانه‌های متروک کسب معاش میکند. پسر هم در دنیای خیالی خودش زندگی میکند و دچار اختلال کم‌توجهی/ بیش‌فعالی است. در این میان، مادر از او نفرت دارد چون انگار متهم اصلی زندگی غیرشاد و تنگدستانه اوست. تلاش‌های مهرآمیز پدر برای پشتیبانی از پسرک راه به جایی نمی‌برد. این پسرک، برادر بزرگ‌تری هم دارد که باهوش و زیباست و امید خانواده به شمار می‌رود اما برادر بزرگ‌تر به شکلی تراژیک در آستانه مرگ قرار می‌گیرد و همین شرایط باعث می‌شود که مادر آن‌ها را رها کند و خانواده‌شان فروبپاشد.
فیلم «تاراج» که محصول سال 2018 قزاقستان است دیگر فیلم حاضر از سینمای قزاقستان در جشنواره جهانی فیلم فجر است. این فیلم نمایش افتتاحیه خود را در ایران و جشنواره جهانی فیلم فجر خواهد داشت.
«تاراج» زندگی دو پسر را نشان می دهد که در شرایط متفاوتی برای بقا تلاش می‌کنند. تاگای در جامعه‌ای زندگی میکند که مردمانش از قدرت دیکتاتوری حاکم بر آن به ستوه آمده‌اند. کریم هم در میان گرگ‌ها و در جنگل‌های کوهستانی زندگی میکند. از این دو، یکی راه انتقام را در پیش گرفته است و دیگری راه عشق و بخشش.
درام تاریخی جدید بولات کلیم‌بتوف بر اساس وقایعی حقیقی شکل گرفته است که در قزاقستان قرن بیستم روی داده‌اند. شخصیت‌های اصلی فیلم تجربه‌ای تاریخی را پشت سر می‌گذارند، آن هم در روزگاری که جامعه روی‌هم‌رفته می‌کوشد تاریخ را پاک کند و آینده‌ای شاد بسازد اما در آسیای مرکزی، انگار جنگ و قحطی همه آدم‌ها را تغییر داده است و بازگشت به شرایط سابق و طبیعی غیرممکن به نظر می‌رسد.
بولات کلیم‌بتوف در کشورش بیش‌تر به عنوان بازیگر شناخته می‌شود و از اولین سال‌های دهه 1970 سابقه بازیگری دارد. البته او در سال‌های 1990 و 1993 دو فیلم اولش را با نام‌های Aynalayyn و «آخرین روزهای سرد» ساخت که دومی در جشنواره بین‌المللی سینمای جوان تورینو برنده «جایزه ویژه هیات داوران» و «فیپرشی» شد.
کلیم‌بتوف که خودش در هر دو زمینه بازیگری و کارگردانی تحصیل کرده تا امروز در بیش از پنجاه فیلم بازی کرده و استاد کارگاه‌های بازیگری و کارگردانی در آکادمی هنر شماره یک شهر آلماتی است که بر اساس نام تمیربِک ژورگنوف نام‌گذاری شده است. با این وجود، او در زمینه کارگردانی بسیار کم‌کار بوده است و «تاراج» چهارمین فیلم بلند کارنامه‌اش به حساب می‌آید. وی پیش از این در سال 2003 فیلمی با نام «سردار» را هم کارگردانی کرده است.
فیلم کوتاه «هم‌نشین‌ها» نیز در بخش جلوه گاه شرق به نمایش در می آید.
«هم‌نشین‌ها» محصول 2017 قزاقستان است که داستان آن درباره بزرگ یک خانواده است که از شیوه زندگی فرزندانش راضی نیست و همسرش را مسبب این وضعیت می‌داند و او را شماتت میکند، اما قرار است اتفاقی روی بدهد که هم دوباره پیوند اعضای این خانواده را قوت می‌بخشد و هم پدر به خانواده‌اش افتخار خواهد کرد.
این فیلم اولین تجربه نورلان شریپوف در زمینه فیلمسازی است که امسال در بخش جلوگاه شرق سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر به نمایش درمی‌آید. او که متولد پانزده فوریه 1968 است، تدوین و تهیه این فیلم پانزده دقیقه‌ای را هم بر عهده داشته است.
رقابت نماینده ایرلند در اسکار 2018 در جشنواره جهانی فیلم فجر
درام زندگینامه‌ای «ترانه گرانیت» به کارگردانی پت کالینز که سال گذشته به عنوان نماینده ایرلند به اسکار 2018 معرفی شده بود در بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره جهانی فیلم فجر رقابت میکند.
فیلم «ترانه گرانیت» محصول 2017 ایرلند، کانادا از جمله آثار حاضر در بخش مسابقه بین‌الملل سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر است.
درام زندگینامه‌ای «ترانه گرانیت» به کارگردانی پت کالینز سال گذشته به عنوان نماینده رسمی سینمای ایرلند به بخش اسکار بهترین فیلم خارجی‌زبان معرفی شد.
کارگردان اثر؛ که زندگی جو هینی یکی از بزرگترین خواننده‌های «سبک قدیمی» قرن بیستم را روایت میکند، زمانی که فیلمش به اسکار معرفی شد در سخنانی گفت: «جو هینی هنوز یکی از خواننده‌های بی‌همتای دوران و سبک خودش است. فکر می‌کنم او از انتخاب چنین فیلمی به عنوان نماینده سینمای ایرلند در رقابت بین‌المللی چون اسکار خیلی خوشحال می‌شد.»
این فیلم که اولین نمایش جهانی‌اش را در جشنواره SXSW پشت سر گذاشت، در ساختارش از تصاویر مستند هینی هم بهره برده است.
«ترانه گرانیت» دومین فیلم بلند داستانی پت کالینز پس از درام «سکوت» (2012) است که به جشنواره فیلم دوبلین همان سال و جوایز فیلم و تلویزیون ایرلند 2013 راه پیدا کرد و موفقیت‌هایی را هم به دست آورد.
کالینز که فعالیت‌های سینمایی‌اش را از 2002 با مستندسازی آغاز کرد با فیلم جدیدش در سال 2017 به جشنواره‌های فیلم گال‌وِی (که جایزه بهترین فیلمبرداری را در آن برنده شد) و هامبورگ رفت.
استیون دالتن منتقد «هالیوود ریپورتر» درباره درام یک میلیون و سیصد هزار یورویی «ترانه گرانیت» چنین نوشته است: «اگر آندری تارکوفسکی در مناطق روستایی ایرلند بزرگ شده بود، احتمالاً درام زندگینامه‌ای زیبایی مانند این فیلم می‌ساخت.»
داستان فیلم از این قرارست: جو هینی را خیلی‌ها یکی از بزرگترین خواننده‌های «سبک قدیمی» (یا در اصل sean nós) قرن بیستم می‌دادند؛ هنرمندی که در مناطق ساحلی و دورافتاده کانِمارا در استان گال‌وِی بزرگ شد و به خاطر استعدادش در هنر موسیقی بورسیه شد و در دوبلین تحصیل کرد. با این وجود، او به خاطر کم‌رویی تا دهه سوم زندگی‌اش اجرای عمومی نداشت. هینی در بزرگسالی زندگی پرفرازونشیبی داشت و برای دوره‌های بلندمدتی در لندن و گلاسکو، کارگری کرد و در طول این زمان بود که همسر و خانواده‌اش را هم رها کرد اما پس از این‌که برای اجرا در جشنواره نیوپورت فوک سال 1965 در رود آیلند دعوت شد در آمریکا مستقرو پس از دربانی در نیویورک سیتی به عنوان معلم دانشکده‌ای در ایالت کِنِتیکِت مشغول به کار شد.
سی و ششمین جشنواره جهانی فیلم فجر ۱۹ تا ۲۷ آوریل ۲۰۱۸ (۳۰ فروردین تا ۷ اردیبهشت ۱۳۹۷) به دبیری سیدرضا میرکریمی در تهران برگزار می‌شود.
