به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ساینس دیلی، بین سیستم عصبی و سیستم ایمنی نوعی تعامل و ارتباط وجود دارد که نقش مهمی در مقابله با التهاب حاد و مزمن ایفا میکند.
محققان این تعامل را در جریان یک واکنش التهابی که در اثر آلرژنها یا عفونتهای میکروبی ایجاد شده است، بررسی کردند.
بر اساس این تحقیقات ورود این عوامل به بدن موجب شد گروهی از سلولهای ایمنی موسوم به ILC2 مولکولهای التهابی موسوم به ستوکین را در بدن آزاد کنند که مانع تولید موکوس و انقباض عضلانی میشود. این واکنشها موجب بیرون راندن عامل عفونی از بدن میشود؛ اما التهاب طولانی میتواند برای بدن مضر باشد.
محققان دریافتند روی سلولهای ILC2 گیرندهای موسوم به β2AR وجود دارد که با مواد شیمیایی نوراپینفرین تولید شده توسط سلولهای عصبی واکنش نشان میدهند و امکان اثرگذاری سیستم عصبی بر سیستم ایمنی را فراهم میکنند.
محققان در آزمایشات حیوانی با استفاده از موشها به این نتیجه رسیدند که گیرندههای β2AR امکان کنترل میزان تکثیر سلولهای ILC2 و درنتیجه میزان التهاب را فراهم میکنند.
متداولترین داروی مورد استفاده برای آسم نیز از طریق تحریک گیرنده β2AR عمل میکند و به همین علت به سادگی علایم آلرژی را کنترل میکند.
محققان امیدوراند با درک بهتر عملکرد این نوع داروها بتوانند راهکارهای درمانی موثرتری را برای بیماریهای ناشی از التهاب مانند آسم و بیماری التهاب روده بیابند.