به گزارش ایران اکونومیست؛ ایران کشوری خشک و نیمه خشک است از
این رو از لحاظ دارا بودن منابع آبی، غنی نیست بنابراین اگر در رژیم
بارندگی تغییری در راستای کاهش ایجاد شود برای مردم مشکلاتی ایجاد خواهد شد
همانطور که در چند سال اخیر به ویژه امسال با کاهش محسوس بارندگی مواجه
شده ایم و بنا به گفته مسوولان و کارشناسان 50 تا 60 درصد کاهش بارندگی
داشته ایم.
نتیجه کاهش بارندگی ها خشک شدن رودخانه ها، تالاب ها، کاهش
منابع آبی پشت سدها و به طور کلی از بین رفتن منابع آبی کشور است که ادامه
این روند مشکل ساز خواهد بود.
به طور کلی حجم نزولات جوی کشور حدود
410میلیارد متر مکعب در سال است که از این میزان 72 تا 75 درصد سالانه
تبخیر و از چرخه مصرف خارج می شود، این در حالی است که سالانه شاهد کاهش
بارش ها در کشور هستیم اما از سوی دیگر به علت افزایش جمعیت ، توسعه
کشاورزی و صنعت تقاضا برای آب افزایش می یابد.
این مساله باعث کاهش
سرانه آب تجدید پذیر در کشور شده است به طوری که این رقم در سال 1340 حدود
پنج هزار و 500 متر مکعب بود و در سال ۱۳۵۷ به حدود سه هزار و 400 متر مکعب
رسید، این میزان با توجه به روند افزایش جمعیت کشور در سال ۱۳۸۵ به حدود
هزار و 750 متر مکعب کاهش یافته است و در افق ۱۴۰۰ به حدود هزار و 300 متر
مکعب تنزل خواهد یافت.
عیسی کلانتری معاون رییس جمهوری و رییس سازمان
حفاظت محیط زیست با اشاره به فشار بیش از حد
به منابع آبی کشور گفت: وقتی به جای 40 درصد برداشت از منابع تجدید پذیر
110 درصد برداشت می کنیم یعنی در حال ویران کردن کشور هستیم بنابراین تحت
هر شرایطی و به هر طریقی باید استحصال آب در کشور کاهش یابد.
وی اظهار
کرد: برای محیط زیست مهم نیست که در وهله اول چند تن محصول برداشت می شود
بلکه مهم این است که چند درصد از آبهای تجدید پذیر در کشور استفاده می شود،
مثلا اگر سالی چند هزار میلیارد تومان روی بهره وری آب سرمایه گذاری می
کنیم ولی منتج به کم کردن استحصال نمی شود، این از نظر زیست محیطی بی فایده
است.
کلانتری با اشاره به اینکه اقتصادی ترین نحوه تامین آب، بهره وری
آن است گفت: به عنوان مثال اگر همان پولی که قرار است در پروژه انتقال آب
هزینه شود، صرف بهره وری آب کنند قطعا کمبود آن جبران خواهد شد و می توانند
آب مورد نیاز را از آب شیرین موجود در منطقه تامین کنند.
وی افزود:
وزارت جهاد کشاورزی در افزایش بهره وری آب کشاورزی سرمایه گذاری می کند اما
این افزایش منتج به کاهش برداشت آب نمی شود و بهره وری را بالا نمی برد،
در واقع سطح زیر کشت را بالا می برد یعنی در کلان برای محیط زیست فرقی نمی
کند ممکن است محصول کشاورزی اضافه شود اما برای حفظ محیط زیست هیچ اتفاقی
نمی افتد.
کلانتری اظهار کرد: از دید ما بهره وری زمانی اتفاق می افتد
که برداشت کم شود، از نظر من به عنوان رئیس سازمان حفاظت محیط زیست و فردی
که قبلا وزیر کشاورزی بودم، این روش بهره وری هیچ فایده ای برای محیط زیست
ندارد. در واقع، با این روش به طور مرتب سطح زیر کشت را افزایش می دهند.
وی
درباره استفاده آب دریا گفت: 80 درصد زندگی مردم جهان در حاشیه دریاها
است، ایران نیز دارای سه حوضه آبی مهم در شمال و جنوب است که حجم زیادی از
جمعیت در این نوارهای ساحلی زندگی می کنند.
رییس سازمان حفاظت محیط
زیست افزود: از آبادان تا چابهار 1.8 درصد جمعیت کشور زندگی می کنند که اگر
بخواهیم جمعیت را در مکران در کنار ساحل هم حفظ کنیم باید آب داشته باشیم.
وی اظهار کرد: اکنون کشورهای حاشیه خلیج فارس سالانه نزدیک به 10 تا
12 میلیارد متر مکعب آب را شیرین و استفاده می کنند، اما ما هنوز به 400
میلیون متر مکعب هم نرسیده ایم که می توان با تاکید بر حفظ نکات زیست محیطی
این کار را توسعه داد.
