به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ساینس، اغلب این افراد در
زمان انجام مطالعه به‌طور مستقیم داروهای ضدسرطان دریافت نمی‌کردند و حدود
یک سال از تشخیص بیماری آن‌ها می‌گذشت.
بر اساس این تحقیقات ابعاد
فیزیکی و روانی کیفیت زندگی تحت تاثیر مجموعه‌ای از عوامل قرار دارد.
مهم‌ترین عوامل موثر بر کیفیت فیزیکی و روانی زندگی این بیماران شامل درد
شدید، خستگی و اختلال خواب بود. همچنین عوامل اجتماعی مانند دریافت حمایت
کافی در زمان خستگی، بر کیفیت زندگی این افراد تاثیرگذار هستند. با وجود
این مشکلات مالی و اقتصادی بیماران مسن، تاثیر چندانی بر کیفیت زندگی آن‌ها
ندارد.
بر اساس نتایج این تحقیقات برای بهبود کیفیت زندگی بیماران
سرطانی مسن لازم است علایم و شرایط ناخوشایند حاصل از بیماری و فرایند
درمان به درستی مدیریت شود و این افراد به رعایت یک شیوه صحیح زندگی تشویق
شوند. همچنین لازم است این افراد در فعالیت‌های اجتماعی شرکت کنند و در
رابطه با نیازهای عاطفی، اجتماعی و مالی خود حمایت کافی دریافت کنند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Cancer منتظر شده است.
