نانوعایق گرمایی محققان دانشگاهی در مسیر تجاری‌سازی

به گزارش ایران اکونومیست؛ امروزه استفاده از عایق‌های گرمایی و جلوگیری از اتلاف انرژی یکی از مباحث مطرح در جهان است. برای عایق‌کاری مخازن، لوله‌ها و کوره‌ها استفاده از پوشش‌های گرمایی مانند پشم شیشه و یا پشم سنگ بسیار مرسوم است. اما استفاده از این دست از عایق‌ها با مشکلاتی همراه است که از جمله آنها می‌توان به فضاگیر بودن و لزوم استفاده از حجم بالای عایق‌های مرسوم، عدم پاسخگویی به نیاز صنعت مبنی بر استفاده از عایق‌هایی با طیف دمایی وسیع و همچنین پوسیدگی مخازن و لوله‌ها در اثر جذب رطوبت عایق‌های مرسوم اشاره کرد.
 
آئروژل سیلیکایی ماده‌ای نانوساختار با درصد تخلخل بسیار بالا هستند و حضور این ماده با چگالی بسیار کم در «بلنکت آئروژل» موجب شده است تا خواص عایقی در آن به شدت افزایش یابد، ضمن اینکه حجم و وزن کمتر این نانوعایق‌ها به دلیل حضور آئروژل سیلیکایی موجب افزایش انعطاف‌پذیری و نصب آسان آن خواهد شد.
 
«بلنکت آئروژل» از مزایایی نظیر هدایت حرارتی پایین، نصب آسان و حفاظت در برابر رطوبت برخوردار است. همچنین این عایق نانویی ضمن ایجاد سدی در برابر عبور حرارت می‌تواند عایق صوتی مناسبی نیز باشد.
 
سقف، دیواره خارجی، کف و لوله‌های آب داغ از مکان‌های اتلاف انرژی و حرارت بشمار می‌روند که استفاده از آئروژل بلنکت می‌تواند راهی برای جلوگیری از این اتلاف باشد. نصب آسان و کارایی بالا از مزایای این طرح در مقایسه با محصولات صنعتی مشابه است. بازار هدف این محصولات نانویی، صنایع پتروشیمی و ساختمان هستند.
 
مصرف مواد عایقی در سال گذشته بالغ بر 112 هزار تن بوده است که انتظار می‌رود با تولید صنعتی این محصول بتوان بیش از 5 درصد از سهم این بازار به ارزش تقریبی 7 میلیون دلار را تصاحب کرد.
 
اما از سوی دیگر یکی از مشکلات استفاده از این عایق‌ها، سختی تولید در مقیاس بالا در شرایط بهینه و قابلیت افزایش میزان تولید است که محققان دانشگاه تربیت مدرس موفق به تولید این نوع عایق‌ها در مقیاس نیمه‌صنعتی شدند.
 
با این موفقیت کشور به فناوری تولید در مقیاس بالای این نوع عایق‌ها دست یافته‌ است.
 
این طرح از جمله‌ طرح‌های پذیرفته شده در برنامه نانومچ است که ضمن بهره‌مندی از امکانات این برنامه، موفق شدند نمونه‌ اولیه ساخته‌شده در مقیاس آزمایشگاهی در هنگام پذیرش اولیه را به تولید نیمه‌صنعتی برسانند.
 
با توجه به حجم بازار قابل قبول عایق‌های حرارتی این طرح برای افزایش مقیاس تولید به سرمایه‌ای در حدود 800 میلیون تومان نیاز دارد.