به گزارش ایران اکونومیست به نقل از "وری ول"بیماری التهابی روده (IBD) اغلب به عنوان شرایطی که تنها دستگاه گوارش را تحت تاثیر قرار می دهد در نظر گرفته می شود.
تاثیر بیماری التهابی روده بر دندان و لثه
نخستین نکته ای که در این زمینه باید به خاطر داشته باشید این است که دهان نیز بخشی از دستگاه گوارش محسوب می شود و از این رو می تواند تحت تاثیر بیماری التهابی روده قرار بگیرد. برخی افراد مبتلا به بیماری کرون یا کولیت زخمی ممکن است با شکل گیری زخم در دهان خود مواجه شوند که به نام استوماتیت آفتی شناخته می شود. در شرایطی که شایع نیست، مواردی از افراد مبتلا به بیماری کرون دیده شده اند که التهاب کرون در دهان خود را تجربه کرده اند.
یک بخش از دهان که گاهی اوقات نادیده گرفته می شود، دندان ها هستند. دندان ها به صورت مستقیم تحت تاثیر بیماری التهابی روده قرار نمی گیرند، اما به صورت غیرمستقیم به واسطه مصرف داروها و عوامل تغذیه ای این امکان وجود دارد.
نتایج یک مطالعه نشان داده است که افراد مبتلا به بیماری کرون نسبت به افراد سالم هم سن خود نیازمند مراجعه بیشتر به دندانپزشکی هستند. این شرایط به میزان کمتر برای افراد مبتلا به کولیت زخمی نیز صادق است. بر همین اساس، افراد مبتلا به بیماری التهابی روده نیازمند تمرکز بیشتر بر حفظ سلامت دندان های خود و همچنین رسیدگی به مشکلات دیگر ناشی از این بیماری هستند.
پریودنتیت و بیماری التهابی روده
افراد مبتلا به بیماری التهابی روده در مقایسه با افراد سالم هرچه بیشتر پریودنتیت، عفونت لثه های اطراف دندان ها، را تجربه می کنند. پریودنتیت خطر از دست دادن دندان را افزایش می دهد و از این رو موجب حضور هرچه بیشتر بیمار در مطب دندانپزشکی برای مراقبت از دندان ها می شود.
سیگار کشیدن یکی از مواردی است که خطر پریودنتیت را در افراد مبتلا به بیماری التهابی روده افزایش می دهد.
افراد مبتلا به بیماری کرون که سیگار می کشند، دوره بیماری وخیمتری را تجربه می کنند. سیگار کشیدن به عنوان یک عامل خطرآفرین برای پریودنتیت نیز شناخته می شود و افراد مبتلا به بیماری کرون و کولیت زخمی که سیگار می کشند خطر ابتلا به این شرایط را افزایش می دهند. توصیه اکید این است که افراد مبتلا به بیماری التهابی روده به منظور پرهیز از مواجهه با پیامدهای منفی از سیگار کشیدن اجتناب کنند.
پوسیدگی دندان و بیماری التهابی روده
افراد مبتلا به بیماری التهابی روده نسبت به افراد سالم پوسیدگی دندان را هرچه بیشتر تجربه می کنند. نتایج یک مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به بیماری کرون دارای سطح افزایش یافته از دو نوع باکتری مختلف به نام های لاکتوباسیل و استرپتوکوک موتان در بزاق خود هستند. همچنین، این مطالعه نشان داد که افراد مبتلا به بیماری کرون نوشیدنی حاوی قند بیشتری نسبت به گروه کنترل متشکل از افراد سالم مصرف کرده اند.
این نتایج نباید موجب شرمندگی افراد مبتلا به بیماری کرون درباره رژیم غذایی خود شود، زیرا دلایل خوبی در پس مصرف هر چه بیشتر نوشیدنی های حاوی قند توسط این افراد وجود دارند. این افراد به دلیل کمبود مواد مغذی در رژیم غذایی نیازمند نوشیدنی های مغذی هستند یا برای مقابله با کم آبی بدن نوشیدنی های ورزشی مصرف می کنند.
این که داروهای تجویز شده برای بیماری التهابی روده چگونه ممکن است سلامت دهان را تحت تاثیر قرار دهند، دقیقا مشخص نیست. بسیاری از افراد مبتلا به بیماری التهابی روده طی دوره بیماری خود با استروئیدها، مانند پردنیزون، درمان می شوند. پردنیزون ممکن است با خطر افزایش یافته پوسیدگی دندان مرتبط باشد، اما پژوهش دقیقی در این زمینه صورت نگرفته است.
دریافت مراقبت های دهان و دندان مناسب
عدم مراجعه به دندانپزشک در میان بزرگسالان غیر معمول نیست، به ویژه هنگامی که عوامل بسیار دیگری دخیل هستند. افراد مبتلا به بیماری التهابی روده تا پیش از این به طور منظم به پزشک مراجعه کرده و ممکن است با بار مالی چشمگیری مواجه شده باشند. از این رو، پاکسازی دندان ها دو بار در سال یا رسیدگی به دیگر مشکلات دهان و دندان می تواند به پایین فهرست اولویت ها فرستاده شود، که قابل درک است.
با این وجود، مراقبت های پیشگیرانه مهمترین عامل در جلوگیری از مشکلات آینده هستند. مسواک زدن و استفاده از نخ دندان دو بار در روز به منظور مراقبت دهانی برای بیشتر بزرگسالان توصیه شده است، اما افراد مبتلا به بیماری التهابی روده باید با دندانپزشک خود درباره نیاز به اقدامات روزانه دیگر صحبت کنند.
مراجعه به دندانپزشکی که تجربه درمان بیماران مبتلا به بیماری التهابی روده یا دیگر بیماری های مزمن را دارد می تواند به سود شما باشد. برخی اقدامات دندانپزشکی ممکن است نیازمند استفاده از آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) باشند و متخصص دستگاه گوارش شما باید از استفاده از این داروها آگاه شود. آنتی بیوتیک ها و داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی نشان داده اند که می توانند موجب بروز مشکلاتی مانند اسهال و حتی شعلهور شدن بیماری در برخی افراد مبتلا به بیماری التهابی روده شوند.