سیامند رحمان: در جهانی مکزیک رکوردشکنی می‌کنم
قوی ترین پارالمپین جهان بودن و کسب عناوین قهرمانی در رشته پاورلیفتینگ نتوانسته رضایت سیامند رحمان را به همراه داشته باشد؛ برعکس، این وزنه بردار ایرانی می خواهد در رقابت های قهرمانی جهان مکزیکوسیتی ۲۰۱۷ تاریخ‌سازی کند.
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از کمیته ملی پارالمپیک، سیامند رحمان در رقابت های جهانی در دسته به اضافه ۱۰۷ کیلوگرم به میدان خواهد رفت و با حریفانی چون «آمر مسعد» از مصر و «جمیل الشبلی» از اردن رقابت خواهد کرد.
او گفت: هدف اصلی من این است که مدال طلا را ببرم و به لطف خدا بار دیگر بتوانم رکورد جهان را بهبود بخشم. هدف من بالا بردن پرچم عزیز کشورم است.»
اگر رحمان در بهترین شرایط خود باشد، کسی نمی تواند او را شکست دهد. وی در بازی های پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو موفق شد وزنه ۳۱۰ کیلوگرمی را روی سینه ببرد و دومین مدال طلای پیاپی خود را به گردن آویزد.
در خصوص قدرت رحمان همین بس که مسعد مصری با ۲۳۵ کیلوگرم موفق به کسب مدال نقره در همان رقابت ها شد. رحمان بر این باور بود که می تواند وزنه بالای ۳۰۰ کیلوگرم را مهار کند و به آن به چشم یک نتیجه ممکن می نگریست و نه یک احتمال.
وی گفت: «احساس خوبی داشتم. حقیقت این است که همه منتظر رکوردشکنی من در آن مسابقات بودند و من سخت تمرین کرده بودم تا بتوانم به قولی که داده بودم عل کنم. خیلی خوشحال و راضی هستم که توانستم پرچم کشورم را در چنین رقابت مهمی به اهتزاز درآورم و مردم کشورم را شاد کنم. ورزشکاران ما ثابت کردند که می توانند بدرخشند و به افتخارآفرینی به خود ببالند.
سیامند رحمان اکنون یکی از شناخته شده ترین ورزشکاران پارالمپیکی است و این را از کمک های خانواده و مربیانش در این راه می داند.
رحمان ادامه داد: «کسانی که کنارم بودند تشویقم کردند؛ به ویژه پدر و مادرم. آنها بزرگ ترین نقش را در تشویق من برای روی آوردن به پاورلیفتینگ داشتند. مردم کشورم نیز با مهربانی و احترام خود باعث شدند به این راه ادامه دهم و با وجود مشکلاتی که در این راه وجود داشت، سعی کردم در همه این سال ها به اهدافم برسم.»
او گفت: هدف اصلی من این است که مدال طلا را ببرم و به لطف خدا بار دیگر بتوانم رکورد جهان را بهبود بخشم. هدف من بالا بردن پرچم عزیز کشورم است.»
اگر رحمان در بهترین شرایط خود باشد، کسی نمی تواند او را شکست دهد. وی در بازی های پارالمپیک ۲۰۱۶ ریو موفق شد وزنه ۳۱۰ کیلوگرمی را روی سینه ببرد و دومین مدال طلای پیاپی خود را به گردن آویزد.
در خصوص قدرت رحمان همین بس که مسعد مصری با ۲۳۵ کیلوگرم موفق به کسب مدال نقره در همان رقابت ها شد. رحمان بر این باور بود که می تواند وزنه بالای ۳۰۰ کیلوگرم را مهار کند و به آن به چشم یک نتیجه ممکن می نگریست و نه یک احتمال.
وی گفت: «احساس خوبی داشتم. حقیقت این است که همه منتظر رکوردشکنی من در آن مسابقات بودند و من سخت تمرین کرده بودم تا بتوانم به قولی که داده بودم عل کنم. خیلی خوشحال و راضی هستم که توانستم پرچم کشورم را در چنین رقابت مهمی به اهتزاز درآورم و مردم کشورم را شاد کنم. ورزشکاران ما ثابت کردند که می توانند بدرخشند و به افتخارآفرینی به خود ببالند.
سیامند رحمان اکنون یکی از شناخته شده ترین ورزشکاران پارالمپیکی است و این را از کمک های خانواده و مربیانش در این راه می داند.
رحمان ادامه داد: «کسانی که کنارم بودند تشویقم کردند؛ به ویژه پدر و مادرم. آنها بزرگ ترین نقش را در تشویق من برای روی آوردن به پاورلیفتینگ داشتند. مردم کشورم نیز با مهربانی و احترام خود باعث شدند به این راه ادامه دهم و با وجود مشکلاتی که در این راه وجود داشت، سعی کردم در همه این سال ها به اهدافم برسم.»
گزارش خطا
آخرین اخبار