به گزارش ایران اکونومیست به نقل از زی‌نیوز، این کار باعث می‌شود که رباتها کارهای روزانه را بسیار بهتر از قبل انجام دهند.
این فناوری جدید توانایی تشخیص هر چیزی را داشته و نقاط کور را در میدان دید خود پر می‌کند تا قسمت‌هایی را که نمی‌بینند بازسازی کند.
"بن بورچفیل" از دانشگاه دوک در ایالات متحده اظهار کرد: این فناوری پتانسیل آن را دارد که در بسیاری از برنامه‌های کاربردی رباتیک مورد استفاده قرار گیرد.
برای مثال، یک ربات که ظروف را از روی میز برمی‌دارد، باید بتواند با انواع مختلفی از کاسه‌ها، دیس‌ها و بشقاب‌ها در ابعاد و اشکال مختلف که با آشفتگی و بی‌نظمی بر روی سطح بهم ریخته میز باقی مانده‌اند سازگاری داشته باشد.
انسان با نگاهی گذرا به یک شی می‌تواند بطور مستقیم بفهمد که آن شی چیست، در کدام سمت قرار داشته و اینکه آیا به صورت کامل قابل رویت بوده یا توسط اشیاء دیگر استتار شده است.
حتی زمانی که قسمتی از یک شی پوشیده شده و قابل دیدن نباشد، انسان توانایی آن را دارد که به صورت ذهنی آن بخش را پر کرده و تصور کند.
این الگوریتم که برای رباتها طراحی شده نیز همانند انسانها می‌تواند به طور همزمان یک شی جدید را شناسایی کرده و شکل شی را بدون اینکه در وهله اول آن را از زوایای مختلف در نظر بگیرد، محاسبه کند.
محققان می‌گویند این الگوریتم حتی توانایی آن را دارد تا بخش‌هایی که نمی‌بیند را تصویرسازی کند.
برای مثال رباتی که به این فناوری مجهز باشد نیازی به دیدن تمام ابعاد یک قوری نداشته و بدون نگاه کردن می‌تواند مشخصات ظاهری قوری و اینکه در کجا قرار گرفته است را تجسم کند.
محققان الگوریتم خود را بر پایه مجموعه‌ای از تقریبا 4000 اسکن کامل سه بعدی از اشیاء خانه مانند لوازم حمام، تخت‌ها، صندلی‌ها، میزها، کابینت‌ها، مانیتورها، تختخواب‌ها، مبلمان‌ها، میزها و غیره طراحی کردند.
هر اسکن سه بعدی به دهها هزار مکعب کوچک یا واکسل‌هایی تبدیل شده که در بالای یکدیگر و مانند بلوک‌های LEGO قرار می‌گرفتند که پردازش آنها آسان‌تر شود.
واکسل یا وکسل(Voxel) به کوچکترین جز ساختاری (element) یک تصویر ۳ بعدی گفته می‌شود. از این لحاظ، وکسل مشابه ۳ بعدی یک پیکسل است.
محققان این پژوهش می‌گویند که این فناوری گام مهمی در جهت ارتقا ربات‌هایی است که در کنار انسانها و در خانه به انجام امور مختلف می‌پردازند.
