معاون میراث فرهنگی سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گفت: یکی از آرزوهای ما این بود که بتوانیم یکی از شهرهای تاریخی را ساماندهی کنیم و مسیر ثبت جهانی را طی کند و مدیریت در آن شهر یکپارچه شود.
کد خبر: ۱۶۵۰۱۸
به گزارش ایران اکونومیست؛ محمدحسن طالبیان که صبح روز یکشنبه (۲۵ تیر) در نشست خبری «ثبت جهانی شهر تاریخی یزد» در سازمان میراث فرهنگی و گردشگری صحبت می‌کرد، گفت: مردم یزد یک جریان خلاقانه را در کویر ایجاد کردند، اما مهم این بود که مردم یزد تلاش کردند این شهر تاریخی را حفظ کنند.
او با بیان اینکه از سال ۹۳ تقریبا همه مردم بومی، مسئولان، دستگاه‌های اجرائی شهر با ثبت جهانی یزد همراه شدند افزود: با این وجود توجه داشتیم که ثبت جهانی یزد کار آسانی نیست، اما این شهر یکی از استثناها بود، به همین دلیل کار پر مخاطره‌ای را آغاز کردیم که هدف‌مان بیشتر حفاظت از شهر و وقوع یک گفتمان بود.
* ثبت جهانی یزد یک گفتمان حفاظتی است
وی با اشاره به اینکه از زمان ثبت جهانی شهر تاریخی یزد، تماس‌ها و گفت‌وگوهای زیادی از سوی مسئولان شهر های تاریخی در دیگر شهرهای کشور داشته که با بیان اشتباهات گذشته خود تمایل به آغاز کار برای ثبت جهانی شهر خود بوده‌اند، بیان کرد: این که موضوع ثبت جهانی یزد به گفتمان حفاظت آقار تاریخی تبدیل شود، اهمیت دارد.
او نمونه‌ی این شهرها را در هرمزگان و حتی بندر گنگ دانست و ادامه داد: این اتفاق در حالی رخ داد که هنوز برخی از شهرها به این اتفاق به عنوان یک مطالبه عمومی نگاه نمی‌کنند. هرچند از چند سال گذشته تلاش کردیم بتوانیم توجه به این جریان را به جنبه‌های مختلف دیگر مانند میراث طبیعی نیز تعمیم دهیم.
طالبیان در ادامه به همراهی دستگاه‌های مختلف دولتی به ثبت جهانی بیابان لوت اشاره کرد و افزود: با بروز این اتفاق همه دستگاه‌ها متوجه شدند که باید در این زمینه کمک کنند، امروز نیز برنامه‌ها برای ثبت میراث طبیعی در کشور ادامه دارد، حتی بحث تهیه پرونده‌های زنجیره‌ای بیشتر مانند باغ‌های ایرانی در دستور کار است، برای انجام این اقدامات در درجه اول باید به بحث حفاظتی و در درجه دوم باید به کیفیت کار توجه داشت.
وی با بیان اینکه تهیه پرونده‌های زنجیره‌ای برای ثبت جهانی در استان‌های مختلف کشور و در طول سال‌های گذشته ادامه‌دار بوده است، افزود: در زمینه شهرهای تاریخی، شهر تاریخی یزد نخستین تجربه ما بود که دارای وسعت زیادی است که مورد توجه قرار گرفت.
طالبیان با اشاره به اینکه در سال ۸۴ حریم بافت تاریخی یزد با شماره ۱۵۰۰۰ ملی شد و تصویب همه دستگاه‌های ذی‌ربط را داشت، افزود: در دولت گذشته تلاش شد تا در کمیسیون ماده پنج، ۲۰۰ هکتار از این مساحت کاهش پیدا کند، اما خوشبختانه در دولت تدبیر و امید آن مصوبه لغو و عرصه و حریم ملی سال ۸۴ برای یزد مبنا قرار گرفت.
وی تأکید کرد: مسلما بسیاری از آثاری که ما در سطح ملی قرار می‌دهیم اهمیت دارند، اما در بحث ثبت جهانی باید این آثار ملی را با کل آثار جهانی مقایسه کنیم. ما در بحث ملی همه آثار را ثبت می‌کنیم چون برایمان اهمیت دارند، اما چیزی که ارزش‌های جهانی دارد را باید برای بحث جهانی در نظر بگیریم. این قضیه مانند پرونده زنجیره‌ای قنات است که ۳۷ هزار قنات زنده در کل کشور داریم، اما نماینده بهترین قنات‌ها را انتخاب کردیم و در فهرست میراث جهانی یونسکو به ثبت رساندیم.
مسئول تدوین پرونده‌های ثبت جهانی یونسکو با تأکید بر اینکه طرح مدیریتی در نقاطی که به ثبت جهانی می‌رسند اهمیت فراوانی دارند، گفت: در یزد مردم بومی و دستگاه‌ها کمک کردند و یک طرح مدیریتی امضا شد و با یک دستورالعمل مشخص آن اجرایی شد. در این طرح موارد خوب و بد مشخص شدند.
او با تأکید بر اینکه برای ثبت جهانی یزد فقط بحث تدوین پرونده نبود، اظهار کرد: اشکالاتی در سر راه وجود داشتند مانند ساماندهی شهر که از سه سال پیش کار آن آغاز شد. خیابان‌ها، کوچه‌ها و برطرف کردن عوامل مخدوش‌کننده منظری مهمترین اقداماتی بودند که در طول سه سال گذشته آن‌ها را در دستور کار داشتیم تا نگاهی که می‌توانست یک نگاه سازماندهی شده برای بناهای تاریخی یزد باشد را اجرایی کنیم. مانند قنات زارچ که بیش از ۳۰۰ کامیون لجن از آن استخراج و ۱۷ چاه فاضلاب آن بسته شد.
