محققان دانشگاه کالفرنیا سن‌دیگو موفق به طراحی دستکشی شدند که حرکات دست را به متن تبدیل می‌کند.
کد خبر: ۱۶۴۷۲۵
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از گیزمگ، یکی از مشکلاتی که افراد ناشنوا دارند این است که دیگران بخشی از منظور آنها را به دلیل ناآشنا بودن با علائم ناشنوایان متوجه نمی‌شوند.
حال محققان دانشگاه کالیفرنیا سن‌دیگو در آمریکا یک نمونه اولیه از یک دستکش تولید کرده‌اند که می‌تواند با استفاده از فناوری بلوتوث و حسگرهای متعدد علائم را شناسایی کرده و آنها را به متن تبدیل کند.
این اولین نمونه از این محصول نیست. در سال 2012 مایکروسافت موفق به طراحی دستکش‌هایی شد که علائم را به گفتار تبدیل می‌کردند و یک تیم تحقیقاتی در انگلیس نیز موفق شدند محصول مشابهی تولید کنند.
محصول محققان دانشگاه آمریکایی که "زبان دستکش" نام دارد دارای 9 حسگر کشسان است که بر روی پنجه‌های دستکش تعبیه شده‌اند که یک حسگر بر روی انگشت شست و دو حسگر بر روی هر یک از انگشتان قرار گرفته است و همگی به یک چیپ الکترونیکی در مچ متصل شده و با توجه به وضعیت انگشتان، علائم را ترجمه می‌کند.
روند ترجمه با استفاده از سیستم دودویی(باینری) انجام می‌شود. به این ترتیب که حسگرها بر اساس کشیده شدن و یا خم شدن یکی از کدهای صفر یا یک را ارسال می‌کنند که ترکیب آنها عددی می‌شود که مختص یک کلمه یا حرف یا حالت مشخص است و سیستم با مقایسه کد تولید شده، عبارت متناظر آن را به صورت متن به خروجی می‌فرستد.
برای مثال برای نشان دادن حرف A فرد انگشت شست خود را می‌کشد و بقیه انگشتان را خم می‌کند و سیستم به انگشت شست کد صفر و به باقی انگشتان کد 1 را می‌دهد که ترکیب آنها به صورت 0111111111 خواهد بود و سیستم در خروجی حرف متناظر با این کد یعنی A را نمایش می‌دهد.
این دستکش سنسورهایی برای سنجش شتاب و فشار نیز دارد تا بتواند تفاوت بین حرکات مشابه را درک کند.
متن تولید شده از طریق بلوتوث بروی صفحه نمایش و یا گوشی هوشمند نمایش داده می‌شود.
"تیموتی اوکونور"( Timothy O'Connor) محقق ارشد این پروژه گفت: شناسایی علائم تنها یکی از قابلیت‌های این دستکش است و هدف نهایی ما این است که دستکش هوشمندی بسازیم که افراد بتوانند از دستهای‌شان در واقعیت مجازی استفاده کنند که بسیار بهتر از استفاده از دسته‌ها و کنترل‌ها برای انجام این کار است که می‌تواند علاوه بر تفریحات کامپیوتری در زمینه پزشکی و نظامی نیز کاربرد داشته باشد.
نتایج این تحقیق در ژورنال علمی PLOS ONE منتشر شده است.
