به گزارش ایران اکونومیست؛ دکتر مریم شهبازی، عضو هیات علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی و مجری طرح اظهار کرد: رنگیزه آبی فیکوسیانین که از جلبک‌های سبزآبی به ویژه اسپیرولینا استحصال شده و در صنایع غذایی دارای خواص فلورسنت و آنتی اکسیدانی است، از سال 2013 به طور گسترده در کشورهای مختلف به عنوان رنگ آبی طبیعی مورد استفاده قرار گرفته است. بهبود تولید، استخراج و خالص‌سازی فیکوسیانین می‌تواند دامنه کاربرد آن را در حوزه‌های مختلف افزایش می‌دهد.
وی خاطرنشان کرد: تولید موفق بیومس جلبک با فیکوسیانین بالا به عوامل متعددی از جمله شرایط رشد جلبک، قابلیت تجمع رنگیزه، تکنولوژی تولید و کارآیی فرآیند پایین‌دستی بستگی دارد که طی تحقیقاتی که در این خصوص در پژوهشکده داشتیم، روش‌های مختلف استخراج مانند شوک اسمزی، انجماد، استفاده از ترکیبات شیمیایی و همچنین مراحل مختلف خالص‌سازی مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت و پس از مراحل جداسازی و خالص‌سازی و تغلیظ، رنگریزه فیکوسیانین با بهترین و ایمن‌ترین روش از نظر سلامت محصول در سطح قابل رقابت با نمونه‌های وارداتی در مصارف غذایی تولید شد.
مجری طرح تصریح کرد: رنگدانه فیکوسیانین در حوزه‌های مختلف صنایع غذایی و آرایشی-بهداشتی به عنوان رنگ آبی طبیعی خوراکی با خواص آنتی‌اکسیدانی و در صنایع پزشکی و دارویی به عنوان داروی ضد التهاب و ضد سرطانی و نیز مارکر فلورسنت کاربرد دارد.
شهبازی خاطرنشان کرد: رنگ طبیعی فیکوسیانین علاوه بر خواص زیستی باارزش در مقایسه با رنگ‌های شیمیایی و سنتزی کاملا بی‌خطر است. با بررسی طرح توجیهی اقتصادی، تولید رنگ با روش پیشنهادی در این دانش فنی حداقل 30 درصد قیمت تمام‌شده محصول را نسبت به فیکوسیانین وارداتی کاهش خواهد داد. همچنین سرعت این روش در مقایسه با روش‌های سنتی معمول مانند ترسیب پروتئین با آمونیوم سولفات سه برابر است.
به گفته عضو هیات علمی پژوهشکده بیوتکنولوژی کشاورزی یکی دیگر از مزایای این پروتکل استفاده از ترکیبات غیرسمی در محدوده قابل توصیه است که این ترکیبات در تثبیت رنگ و حفظ پایداری آن نیز مؤثر هستند.
