برای به حداقل رساندن آسیب ناشی از رتینوپاتی و کند کردن آهنگ پیشرفت آن باید قند خون خود را تا حد امکان نزدیک به سطح عادی نگه دارید.
کد خبر: ۱۶۴۳۴۳
به گزارش ایران اکونومیست؛ دیابت هر ساله بینایی افراد بسیاری را در سراسر جهان می گیرد و بر همین اساس، یکی از دلایل مطرح نابینایی محسوب می شود. رتینوپاتی دیابتی حتی در نام خود نیز رابطه نزدیک بین دیابت و چشم انسان را نشان می دهد. این بیماری در نتیجه آسیب ناشی از بیماری دیابت به شبکیه چشم شکل می گیرد.
به گزارش "رودال ولنس"، رتینوپاتی دیابتی شایع‌ترین عارضه دیابت نوع 2 محسوب می شود. تقریبا 100 درصد افراد مبتلا به دیابت نوع 1 و 70 درصد افراد مبتلا به دیابت نوع 2 در نهایت به رتینوپاتی دیابتی مبتلا می شوند، که البته در بیشتر موارد با از دست دادن بینایی همراه نیست.
به گفته پژوهشگران، غربالگری سالانه برای رتینوپاتی دیابتی و مدیریت عوامل خطرآفرین دیابت به کاهش احتمال نابینایی در نتیجه بیماری کمک خواهد کرد. در ادامه با برخی از بهترین راهبردها بیشتر آشنا می شویم.
قند خون خود را مدیریت کنید
برای به حداقل رساندن آسیب ناشی از رتینوپاتی و کند کردن آهنگ پیشرفت آن باید قند خون خود را تا حد امکان نزدیک به سطح عادی نگه دارید. در همین راستا، بررسی روزانه سطوح قند خون باید جدی گرفته شود. در صورت عدم درمان و کنترل قند خون در سطوح مناسب، رتینوپاتی دیابتی معمولا شرایط وخیم‌تری پیدا می کند.
بینایی خود را اصلاح کنید
افراد مبتلا به دیابت که با مشکلات بینایی نیز مواجه هستند، اغلب به این نکته توجه ندارند که با استفاده از عینک یا لنزهای تماسی تجویز شده شرایط بینایی آنها بهبود خواهد یافت. بر همین اساس، اصلاح مشکلات بینایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است.
فشار خون خود را زیر نظر داشته باشید
پایین آوردن فشار خون می تواند به نجات بینایی منجر شود. طی یک مطالعه دانشمندان بریتانیایی شرایط افراد مبتلا به دیابت که فشار خون را زیر کنترل داشتند با گروهی که فشار خون بالا داشتند را مقایسه کرده و دریافتند گروهی که فشار خون خود را بهتر مدیریت می کند 47 درصد خطر کمتری دارد تا افت بینایی را تجربه کنند. فشار خون بالا می تواند به رگ های خونی موجود در چشم ها آسیب وارد کند. با انجام برخی اقدامات مانند ورزش، کاهش وزن، مصرف زیاد میوه، سبزیجات و غلات کامل و در صورت نیاز دارو، شما می توانید فشار خون را در شرایط عادی حفظ کنید.
هرچه بیشتر ماهی مصرف کنید
مطالعه ای جدید که روی موش ها انجام شد، نشان داد که اسیدهای چرب امگا-3 موجود در ماهی از ابتلا و پیشرفت رتینوپاتی محافظت می کنند. این پژوهش که در نشریه Nature Medicine منتشر شد، نشان داد که افزایش مصرف اسیدهای چرب امگا-3 و کاهش مصرف اسیدهای چرب امگا-6 به کاهش از دست رفتن رگ های خونی که به رشد غیر طبیعی رگ های خونی و نابینایی منجر می شود، کمک می کند.
میزان بیش از اندازه اسیدهای چرب امگا-6 به رشد غیر طبیعی رگ های خونی در شبکیه منجر می شود. اما تنها افزایش دو درصدی مصرف اسیدهای چرب امگا-3 شدت رتینوپاتی را 40 تا 50 درصد کاهش می دهد. برای دریافت هر چه بیشتر اسیدهای چرب امگا-3 از رژیم غذایی خود می توانید مصرف ماهی هایی مانند خال مخالی، سالمون، قزل آلای دریاچه ای، تن و ساردین را مد نظر قرار دهید.
یک کاسه بلوبری مصرف کنید
آنتی اکسیدان هایی به نام آنتوسیانین ها در توت های قرمز و بنفش وجود دارند که ممکن است به کاهش آسیب چشم در نتیجه مواجه با نور خورشید و افزایش سن کمک کنند و همچنین جریان خون سالم به چشم ها را بهبود می بخشند. مطالعات نشان داده اند که این رنگدانه های گیاهی ممکن است آهنگ توسعه رتینوپاتی دیابتی را با تقویت دیواره های رگ های خونی کند کنند. در کنار بلوبری که یکی از بهترین و شگفت انگیزترین ابرمواد غذایی محسوب می شود، شما می توانید مصرف گیلاس های غنی از آنتوسیانین، انگورهای قرمز و انار را مد نظر قرار دهید.
مغزهای خوراکی را در رژیم غذایی خود جای دهید
مطالعه ای که توسط پژوهشگران دانشگاه هاروارد طی یک بازه زمانی پنج ساله انجام شد، نشان داد که مصرف حداقل یک بار در هفته مغزهای خوراکی می تواند انحطاط بینایی را تا 40 درصد کاهش دهد. چربی های سالم موجود در مغزهای خوراکی ممکن است از چربی کل اضافی و در نتیجه گرفتگی شریان ها در چشم ها پیشگیری کنند، همان گونه که از شریان های موجود در قلب محافظت می کنند.
آرامش داشته باشید
نتایج پژوهش دانشمندان دانشگاه پزشکی اوهایو نشان داده است که حفظ آرامش ممکن است به کاهش سطوح قند خون کمک کند و در نتیجه خطر عوارضی مانند رتینوپاتی دیابتی و نابینایی را کاهش دهد. طی این مطالعه که با حضور 30 شرکت کننده و به مدت 10 هفته انجام شد، 15 نفر از شرکت کنندگان روزانه تمرینات تن آرامی و کاهش تنش را انجام می دادند و 15 نفر دیگر در کلاس های آموزش دیابت حاضر می شدند.
در پایان مطالعه، آنهایی که به انجام تمرینات تن آرامی و کاهش تنش می پرداختند، افت حدود 10 درصدی قند خون ناشتای خود را شاهد بودند. استرس موجب تحریک ترشح هورمون هایی می شود که قند خون را افزایش می دهند. کاهش استرس مزمن این روند را متوقف می کند. اگر این مساله به اندازه کافی در شما انگیزه ایجاد نمی کند باید به این نکته اشاره داشت که گروه تن آرامی کاهش افسردگی و اضطراب را نیز تجربه کردند.
