جای خالی بزرگان در استقلال/ تصمیماتی که تیم را متزلزل می‌کند
برخی تصمیماتی که در استقلال گرفته می شود بیشتر از همیشه جای خالی بزرگان این باشگاه را نشان می‌دهد که در زمان بودنشان اجازه نمی‌دادند چنین مسائلی رخ دهد.
کد خبر: ۱۶۳۹۴۶
به گزارش ایران اکونومیست؛ امسال جای خالی منصور پورحیدری، ناصر حجازی و غلامحسین مظلومی این روزها بیش از همیشه به چشم می آید. خیلی ها دلیلش را نمی دانند اما بی دلیل یاد این مربیان بزرگ و با اخلاق را زنده می کنند و مدام در مورد ناصر و منصور می نویسند. دو نفری که حداقل در مکتب استقلال کمتر کسی صاحب جایگاه آنها شد.
منصور پورحیدری و ناصر حجازی سال ها در کنار استقلال بودند و تا وقتی بودند شاید کمتر کسی متوجه می شد که آنها چه نقش بزرگی در نقل و انتقالات و اجرای قوانین و آرامش مربی داشتند اما حالا بهتر می توان درک کرد که آنها در استقلال چه می کرده اند.
ناصر و منصور اگر بودند چه در قامت مدیر فنی و چه در قامت سرپرست هرگز اجازه نمی دادند فشاری به مربی وارد شود و بازیکنی به تیم تحمیل شود. اگر این دو بودند بوقچی ها حتی روی سکو و قلمرو خودشان هم تام الاختیار نبودند چه برسد به زمین چمن و چه رسد به نیمکت مربیان.
ناصر و منصور اگر بودند تصور می کنید به این راحتی تیم بدون هیات مدیره رها می شد و ماه ها بلاتکلیف بود؟ یا تصور می کنید بین مربی و عضو هیات مدیره این همه تنش بود و این دو ایستاده بودند و نگاه می کردند؟
این دو پیشکسوت فقید اما ماندگار استقلال، جنس دیگری داشتند. آنها نظم و دیسیپلین را فدای هیچ اتفاق دیگری نکرده بودند. آنها گاهی از استقلال کنار گذاشته شدند اما باز هم آن می کردند که جنس‌شان بود.
ناصر و منصور را هرگز در جلسه با برخی از هواداران نمی دیدید. آنها هرگز بادیگارد نداشتند، آنها هرگز اجازه نمی دادند برخی بازیکنان تصمیم بگیرند، شرط بگذارند و مربی را برای رفتن یا آمدن فلان بازیکن تحت فشار بگذارند.
ناصر و منصور حتی اجازه نمی دادند بازیکنان در فضای مجازی دور بزنند و بچرخند چه برسد به اینکه بعضا با بازیکن جدید استقلال هنوز به این تیم نیامده عکس بگیرند و آدرس مجازی اش را بدهند و نقش خود را در تیم بستن به نمایش بگذارند.
ناصر و منصور اگر بودند، اگر بودند امروز در مورد حرف های مسعود معینی عضو سابق هیات مدیره حرف داشتند، با معینی تماس می گرفتند، قصه را درک می کردند و بعد در مورد این ماجراها حرف می زدند.
اگر ناصر و منصور بودند منصوریان این همه تنهایی تصمیم نمی گرفت و آنقدر تحت فشار نبود و می دانست در طول فصل حامیان بزرگی دارد که از او حمایت می کنند و مردم هم روی حرفشان حساب می کنند.
اگر غلامحسین خان امروز بود خیلی ها در استقلال امروز با هم متحد بودند، خیلی ها آشتی داده می شدند و خیلی از موضوع گیری ها حتی قبل از شروع فصل شروع نشده بود. جای آنها واقعا خالی است.
