استانداردهای خودرویی در ایران از نگاه سازمان ملی استاندارد

پیمان پیرایش، مدیرکل نظارت بر اجرای استاندارد صنایع فلزی سازمان ملی استاندارد ایران درباره استانداردهای خودرویی اعلام کرد: استاندارد به خودرو به عنوان يك مجموعه واحد می نگرد و قطعات ، سيستمها و مجموعه هاي فني مجزاي مهم و همچنين عملكردهاي آنها را در قالب يك مجموعه همگن مورد بررسي قرار مي دهد . اين استانداردها به عنوان استانداردهاي جداگانه تأييد نوع خودرو مطرح بوده و تعداد آنها بر اساس شرايط مختلف مي تواند تغيير پيدا كند.

وی با اشاره به الزامي شدن اجراي تمامي استانداردهاي جداگانه اجباري ايمني عملكردي تأييد نوع خودرو از سال 1384 و همچنين پيرو اجراي قانون ارتقاء كيفي توليد خودرو و ساير توليدات صنعتي داخلي اظهار داشت: در حال حاضر همه توليدكنندگان خودرو براي اخذ تأييديه از اين سازمان، بايد همه ضوابط و الزامات استانداردهاي جداگانه مذكور كه مستند به الزامات و قوانین ( دایرکتیوها ) اتحاديه اروپا است، را رعايت کنند.

مدیرکل نظارت بر اجرای استاندارد صنایع فلزی در همین زمینه ادامه داد: دسته دوم استانداردهای خودرویی به بررسي مشخصات و الزامات تك تك قطعات و مجموعه هاي خودرو از جمله فيلتر هوا و روغن، رادياتور و سيبك  بصورت مجزا می پردازد و عملكرد آنها را مورد بررسي قرار مي دهد.

پیرایش گفت: این دسته استانداردهای خودرویی بر اساس ميزان اهميت و كاربرد قطعات مختلف، حدود 40 عنوان استاندارد را شامل می شود که در شوراي عالي استاندارد تصويب و در مراكز توليدي و مبادي گمركي به مورد اجرا گذاشته شده است. ساير قطعات خودرو بايد بر اساس استانداردهاي كارخانه اي يا الزامات كيفي هر خودروساز، به صورت مجزا و توسط خود توليدكننده خودرو مورد بررسي قرار گيرد.

وی تاکید کرد: تا زماني كه يك نوع خودرو امكان رعايت استانداردهاي جداگانه اجباري ايمني عملكردي تأييد نوع خودرو را داشته باشد، ادامه توليد آن از نظر اين سازمان بلامانع بوده و ايجاد هرگونه محدوديت توليد در اين زمینه در حيطه وظايف و اختيارات وزارت صنعت،معدن و تجارت است.

پیرایش بابیان اینکه سازمان ملی استاندارد ایران از لحاظ وجود سطوح ايمني قابل پذيرش در خودروهاي توليد داخل (مطابق با استانداردها و مقررات الزامات اروپايي)، به بررسي آن خودروها مي پردازد ادامه داد: علاوه بر آزمونها و الزاماتي كه خودروها بايد در زمان تأييد نوع اوليه رعایت کنند، تولید کنندگان بر اساس ميزان توليد هر محصول ، ملزم به انجام آزمون در زمينه تعدادي از استانداردهاي جداگانه اجباري و احراز انطباق با الزامات آنها بوده و بدين ترتيب از لحاظ ايمني مورد بررسي قرار مي گيرند.