فاتح یورو ۱۹۹۶ انگلیس، اولین تیم قهرمان با گل‌طلایی بود.
کد خبر: ۱۶۱۷۸۹
به گزارش ایران اکونومیست؛ تیم ملی اسپانیا در سال ۱۹۹۶ تحت هدایت خاویر کلمنته قرار داشت و به مرحله نهایی یورو صعود کرده بود. با این حال جو خوبی در این تیم حکم‌فرما نبود چون رابطه سرمربی با مطبوعات بد بود. لاروخا دو بازی نخست خود را در این بازی‌ها با تساوی برابر بلغارستان و فرانسه آغاز کرد اما در آخرین دیدار، رومانی را شکست داد و به یک چهارم‌نهایی صعود کرد. شاگردان کلمنته باید در این مرحله برابر انگلیس میزبان قرار می‌گرفتند. اسپانیا بهتر بازی کرد اما تیم برنده در ضربات پنالتی مشخص شد. آندونی زوبی‌زارتا در مهار توپ‌های بازیکنان تیم انگلیس ناکام بود. فرناندو هیرو نخستین پنالتی اسپانیا را از دست داد و ضربه چهارم لاروخا نیز توسط دروازه‌بان میزبان مهار شد و به همین خاطر انگلیسی‌ها به زدن ضربه پنجم نیاز پیدا نکردند. دوباره لاروخا در یک چهارم حذف شد (این تیم مدتی در مسابقات مهم در این مرحله حذف می‌شد).
رقابت‌ها ادامه یافت. تیم‌های صعودکننده به نیمه‌نهایی، انگلیس، فرانسه (با ضربات پنالتی)، آلمان و چکسلواکی بودند. در این مرحله باز هم ضربات پنالتی تیم‌های فینالیست را تعیین کردند. آلمان و چک اسلواکی به دیدار نهایی رسیدند. به خاطر افزایش تعیین تیم‌های برنده در ضربات پنالتی تصمیم گرفته شد که از گل طلایی استفاده شود، یعنی هر تیمی که در وقت‌های اضافه گلزنی می‌کرد تیم پیروز اعلام می‌شد و بازی در آن لحظه به پایان می‌رسید. با این حال این اتفاق نه در یک چهارم نهایی و نه در نیمه نهایی رخ نداد. چهار بازی در وقت‌های اضافه دنبال شد اما گل طلایی به ثمر نرسید. بالاخره در فینال این بازی‌ها چنین اتفاقی افتاد. البته پیش از این بازی اتفاق خاصی دیگری نیز رخ داد. ولادیمیر، بازیکن چکسلواکی که خیلی خوشبین نبود مراسم ازدواج خود را دو روز پیش از فینال تعیین کرده بود چون هرگز فکر نمی‌کرد تیمش به فینال برسد. زمانی که این روز فرا رسید او هنوز در رقابت‌ها حضور داشت. سرمربی چکسلواکی به این بازیکن اجازه داد تا چند ساعت کنار تیم ملی نباشد. اسمیچر با هواپیما به پراگ رفت، ازدواج کرد و دوباره به رقابت‌ها بازگشت. او بازی را به عنوان بازیکن ذخیره شروع کرد، سپس در دقیقه ۸۶ وارد زمین شد و در وقت‌های اضافه برای تیمش بازی کرد.
بازی نزدیکی در دیدار نهایی یورو ۱۹۹۶ در جریان بود. پاول ندود و پوبورسکی برای چکسلواکی در این بازی درخشیدند. آلمان مانند دوره‌های گذشته ستاره نداشت اما در ترکیب این تیم بازیکنان بزرگی مانند ماتیاس سامر، هسلر و یورگن کلینزمن بازی می‌کردند. در نیمه دوم چکسلواکی از طریق ضربه پنالتی با یک گل پیش افتاد. سپس اولیور بیرهوف وارد زمین شد. او متهم شده بود که به خاطر دوستی پدرش با سرمربی در تیم ملی آلمان حضور دارد اما بیرهوف در این بازی نشان داد که حضورش در تیم ملی کاملا عادلانه بوده است. ابتدا با گلزنی‌اش باعث شد که بازی در وقت‌های اضافه دنبال شود. سپس در دقیقه چهارم وقت‌های اضافه یک ضربه به سمت دروازه زد که به هورناک مدافع حریف برخورد کرد و کوبا دروازه‌اش را باز شده دید. آلمان با گل طلایی قهرمان شد. این تیم اولین تیمی بود که این چنین به عنوان قهرمانی دست یافت چون گل طلایی مدتی کوتاه در قانون فوتبال باقی ماند. این قانون مورد پسند همه نبود و تصمیم گرفته شد تنها ضربات پنالتی تعیین کننده تیم پیروز شود.
