فیلمنامه نویس و مدرس سینما معتقد است یک فیلمساز دینی علاوه بر تبحر در موضوع سینما باید از دانش عمیق فقهی نیز برخوردار باشد.
کد خبر: ۱۶۱۶۳۲
به گزارش ایران اکونومیست؛ مهدی سجاده چی روز یکشنبه درباره ضرورت پرداختن به فیلم دینی و انتقال مفاهیم قرآنی از این مسیر گفت: زمانی که یک فیلمساز دینی قصد تولید فیلم به صورت مستقیم یا غیرمستقیم دارد باید از تسلط کافی در مسائل دینی برخوردار باشد، به عبارت دیگر چنین فیلمسازی باید در زمینه کار خود مجتهد بوده و برای ساخت فیلم دینی، فهم فقهی داشته باشد. وی افزود: گاهی یک کارگردان به خاطر دغدغه های دینی، فیلم می سازد که این مقوله جداگانه است ولی وقتی قرار است یک فیلم قرآنی و دینی بسازد باید افزون بر دانش عمیق فقهی و دینی با اقتضائات روز نیز آشنا باشد. نویسنده فیلم سینمایی «روز سوم» بر جوهره و استعداد ذاتی فیلمساز تاکید کرد و گفت: فیلم دینی چیزی نیست که فیلمساز آن را از کسی بگیرد بلکه باید دیدگاه خود را بیان کند و چنین مساله ای در تمام گونه های فیلم مانند دفاع مقدس یا موضوعات خانوادگی نیز مصداق دارد ولی باید توجه کنیم که این موضوع در فیلم های ارزشی و اخلاقی، از اهمیت دوچندانی برخوردار است. وی درخصوص وضعیت ساخت فیلم دینی در جهان نیز بیان داشت: واتیکان نیز می داند که سینما چه تاثیر مهمی بر جوانان دارد ولی با وجود امکاناتی همچون هالیوود کمتر می بینیم که واتیکان وارد این عرصه شود زیرا از پیچیدگی و تخصصی بودن آن آگاهی دارد و البته آنها در بیان دیدگاه های دینی خود توفیق بیشتری دارند. سجاده چی از مشکلات ساخت فیلم دینی در کشور سخن گفت و با اشاره به نظرات مراجع دینی درباره فیلم «رستاخیز» اظهار کرد: گاهی یک موضوع میان فقها مورد اختلاف است که چنین اختلافاتی مشکلی ایجاد نمی کند ولی همین اختلافات ممکن است در عرصه سینما مشکلاتی را ایجاد کرده و حاشیه ساز شود. وی افزود: مثلا فقها درباره نشان دادن چهره بزرگان دینی نظرات مختلفی دارند به همین دلیل ساخت فیلم «رستاخیز»، حاشیه های فراوانی به دنبال داشت و در نهایت قرار شد برای جبران فروش داخلی این فیلم مبلغی درخور توجه به کارگردان آن پرداخت کنند و در واقع این جریمه برای هر دو طرف (فیلمساز و خریدار فیلم) محسوب می شود. سجاده چی ساخت فیلم هایی درباره پیامبران بنی اسراییل همچون یوسف پیامبر(ع)، حضرت موسی(ع) یا ملک سلیمان(ع) را بدون هر گونه حساسیتی دانست که هزینه های میلیاردی نیز صرف ساخت این فیلم ها می شود زیرا شخصیت های دینی حساسیتی در این زمینه ندارند. نویسنده فیلم «مرد نامرئی» ادامه داد: در حوزه فیلمسازی دینی دو راه بیشتر وجود ندارد، یا باید بخشی از جهان امروز را کنار بگذاریم و بگوییم با آن کاری نداریم و یا به ضرورت تاریخی امروز عقیده داشته باشیم. وی تاکید کرد: به نظرم اجتناب از این ضرورت تاریخی غیرقابل بخشش است و باید به این حوزه وارد شد، هرچند در آن احتمال خطا و اشتباه نیز ممکن است ولی در نهایت به محصول نهایی آن خوشبین هستم که یک فیلمساز بتواند در زمینه دینی قدرت اجتهاد داشته باشد و بداند که درباره چه چیزی صحبت می کند. سجاده چی به فعالیت برخی مراکز هنری تخصصی در قم به منظور تربیت طلاب حوزه های علمیه برای فیلمسازی اشاره کرد و افزود: اکنون بخشی از طلاب علوم دینی همزمان با فراگیری علوم دینی مشغول آموزش دیدن در هنرهای تصویری نمایشی مانند سینما هستند. وی افزود: کسانی که از این مسیر وارد عرصه سینما می شوند باید مواظب باشند تا به مرور اهمیت و جدی بودن خود را در حوزه فقاهت و شرع از دست ندهند و به همان نسبت که به سینما نزدیک می شوند از حوزه علمیه دور نشوند. این فیلمنامه نویس همچنین گفت: برخی روحانیانی که وارد عرصه سینما شده اند در ادامه به مسیر دیگری گام نهاده اند و به همین دلیل معتقدم تمام کسانی که وارد این عرصه می شوند باید به نقاط زرد و حاشیه ای سینما اهمیتی ندهند. به گفته وی، طلاب علوم دینی در چنین وضعیتی، شخصیتی دوجانبه (یک شخصیت رسانه ای و یک شخصیت واقعی) خواهند داشت ولی مشکل زمانی آغاز می شود که شخصیت رسانه ای، غالب شود. سجاده چی افزود: تربیت چندین کارگردان برجسته سینمای دینی، موجب می شود این افراد همزمان بر معارف دینی و سینما اشراف داشته باشند و به گونه ای برای مردم کشور و حتی جهان فیلم بسازند که هر بیننده ای بتواند با هر عقیده و سلیقه ای به تماشای آثار آنان بنشیند.