محققان: سیارک های پنهان می توانند تهدیدی برای زمین باشند
گروهی از محققان چک می گویند: شاخه جدیدی از شهاب سنگ ها را کشف کرده اند که متعلق به بارش های شهابی ثور است؛ این شاخه دارای سیارک هایی است که می توانند در آینده نزدیک تهدید جدی برای زمین باشند.
کد خبر: ۱۶۰۳۳۳
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از خبرگزاری یونایتدپرس، در یک مطالعه جدید، محققان این شاخه را به عنوان 'یک منبع واقعی اجرام بالقوه خطرناک توصیف می کنند که می توانند به اندازه کافی بزرگ باشند تا آسیب قابل توجهی به صورت منطقه ای و یا حتی قاره ای به زمین وارد کنند.' بارش شهابی ثور بزرگترین جریان ماده در داخل منظومه شمسی است و هر سال عامل چهار بارش شهابی جداگانه است. محققان معتقدند که این بارش شهابی از تکه های برجای مانده از فروپاشی دستکم یک ستاره دنباله دار بزرگ در حدود 30 هزار سال پیش تشکیل می شود. این شاخه تازه کشف شده متعلق به بارش شهابی ثوری جنوبی (Southern Taurids) است که هر پاییز در فاصله زمانی میان 25 اکتبر (3 آبان) و اول نوامبر (10 آبان) آسمان را مملو از ستارگان و آذرگوها می کند. ستاره شناسان آکادمی علوم چک در جدیدترین مطالعه خود رصدهای بارش شهابی ثوری را در سال 2015 که توسط شبکه اروپایی فایربال ثبت شده بود، تجزیه و تحلیل کردند. تجزیه و تحلیل آنها نشان می دهد که افزایش فعالیت بارش شهابی ثوری را که زمین هر چند سال تجربه می کند، می توان با شاخه تازه شناسایی شده بارش شهابی ثوری جنوبی (Southern Taurids) توضیح داد. تجزیه و تحلیل این شاخه جدید حضور دستکم دو سیارک با قطری به اندازه 100 و 650 پا ( 30.48 و 198.12 متر) را نشان داد. فرضیه نویسندگان این مطالعه جدید این است که این شاخه احتمالا میزبان سیارک هایی حتی بزرگتر است. محققان در این مطالعه نوشتند: گرچه داده های ما نشان می دهند که بارش شهابی ثوری دارای ساختار متخلخل و شکننده است اما اجرامی با اندازه ده ها یا صدها متر یک تهدید برای زمین محسوب می شوند، حتی اگر آنها قدرت ذاتی کمی داشته باشند. این اولین بار نیست که ستاره شناسان نسبت به خطرات بارش شهابی ثور هشدار داده اند. برخی ستاره شناسان معتقدند که شهاب سنگ های منتشره از بارش شهابی ثور توضیح دهنده برخوردهای باستانی است که سیاره زمین را به عصر طولانی یخبندان فرو برد. اما برای مشاهده خطرات بارش شهابی ثوری نیازی به یک سفر هزار ساله به گذشته نیست. بلکه بیش از یک قرن پیش در سال 1908، یک شهاب متعلق به بارش شهابی ثوری در آسمان بالای سیبری منفجر شد و نیرویی منتشر کرد که برابر با یک بمب هسته ای 20 مگاتنی بود. در این انفجار کسی صدمه ای ندید اما جریان این آذرگوی در اروپای غربی مشاهده می شد.
