به گزارش ایران اکونومیست؛ دکتر احسان هوشفر، عضو هیات علمی دانشکده مهندسی مکانیک پردیس فنی دانشگاه تهران در خصوص معرفی طرح محیط زیستی سهباران (سامانه همگانی بازیافت بطری‌ها در ایران) گفت: «این طرح محیط‌زیستی بیش از دو سال است که به‌طور جدی دنبال می‌شود و حدود یک سال است که در دانشکده محیط زیست دانشگاه تهران و با پیگیری دانشجویان و تیمی که تشکیل شده در حال انجام است.»
وی با اشاره به معضل بزرگ زیست‌محیطیِ پسماندهای باارزش، آن را از دو دیدگاه قابل بررسی دانست و افزود: «یکی از دیدگاه معضل بزرگی است که این پسماندها، به‌ویژه بطری‌های پلاستیکی برای محیط‌زیست ایجاد می‌کنند و دیگری مزایا و فواید عمده‌ای است که این پسماندها می‌توانند برای جامعه داشته باشند.»
دکتر هوشفر با اشاره به متوقف شدن ودیعه‌گذاری بطری‌های شیشه‌ای که در گذشته در کشور اجرا می‌شد، گام نخست اجرایی شدن سهباران را سیستم ودیعه‌گذاری برشمرد و گفت: «در حال حاضر در بسیاری از نقاط دنیا این چرخه نه‌تنها برای بطری‌های شیشه‌ای، بلکه به طور ویژه برای بطری‌های پلاستیکی و آلومینیومی که اولی معضل بزرگ زیست محیطی ایجاد کرده و دومی ارزش اقتصادی بسیار بالایی دارد، اجرا می‌شود. این چرخه، یعنی قرار دادن یک ودیعه بر روی هر بطری و اجبار مصرف‌کننده به برگشت آن که به روش دستی و مکانیزه قابلیت اجرا دارد.»
استاد دانشگاه تهران افزود: «در 38 کشور و اقلیم دنیا، عمدتا در اروپای مرکزی، شمالی و غربی و آمریکای شمالی این سیستم اجرا شده است. ما نام آن را سهباران یعنی سازمان همگانی بازیافت بطری‌های یکبار مصرف در ایران گذاشته‌ایم که باید به‌عنوان یک طرح ملی به آن توجه کرد.»
دکتر هوشفر درخصوص مزایای این طرح گفت: «مزایای زیادی که می‌توان به آن اشاره کرد برای طرف‌های درگیر در این فرآیند است. از تولیدکننده‌های بطری، تولیدکننده‌های نوشیدنی، توزیع‌کننده‌ها، خرده‌فروش‌ها و همچنین مصرف‌کننده‌ها و جامعه‌ای که این طرح در آن اجرا و اعمال می‌شود. یک تخمین تقریبی از سودآوری این طرح، نرخ بازگشتی 98 درصدی است. سود محاسبه‌شده تنها برای شهر تهران به لحاظ اقتصادی و منافع اقتصادی برای شهرداری از جهت کاهش حجم زباله‌ها، کاهش نیروی انسانی برای بازیافت آنها و افزایش ارزش اقتصادی زباله‌های جمع‌آوری‌شده بالغ بر 600 میلیارد تومان در سال است.»
هوشفر در توضیح سایر مزایای این طرح افزود: «جلوگیری از خروج ارز، کمک به مباحث اقتصاد مقاومتی که مد نظر دولت و نظام است و به ویژه اخیرا تاکید زیادی روی آن شده، کمک به صادرات بیشتر مواد نفتی به‌جای از بین بردن آنها و قرار دادن آنها در یک اقتصاد دورانی به جای اقتصاد خطی از دیگر مزایای این طرح است.»
وی افزود: «در کنار موارد ذکرشده، دولت ما تعهد داده که از سال 2021 تا 2030 چهار درصد انتشار گاز دی‌اکسیدکربن را کاهش دهد. یکی از مجراهای جا افتاده و دم‌دستی برای دستیابی به این هدف، استفاده از همین روش سهباران است که می‌تواند به کاهش دی‌اکسیدکربن کمک شایانی کند.»
عضو هیات علمی دانشگاه تهران، در ارتباط با موانع و مشکلات پیش‌روی اجرای این طرح تصریح کرد: «مشکل بزرگ ما نبود قانون جامع برای اجرایی‌شدن طرح مورد نظر است. وزارت صنعت و معدن، وزارت نیرو، سازمان شهرداری‌ها، وزارت کشور و سازمان محیط‌زیست به‌عنوان سازمان‌ها و وزارتخانه‌های درگیر برای تدوین قانون جامع اجرای طرح، باید وارد عمل شوند.»
وی خاطرنشان کرد: «تیم ما قوانین بیش از 40 کشور مختلف دنیا را بررسی کرده و بهترین قانونی را که برای کشورمان قابلیت اجرایی شدن دارد، تدوین کرده که اجرای آن نیازمند کمک سازمان‌های مورد نظر است.»
