ساخت ضربان‌ساز بی‌سیم بدون باتری توسط دانشمندان ایرانی

به گزارش ایران اکونومیست  به نقل از دیلی‌میل، در حالت معمول، ضربان‌سازها به طور مستقیم در قلب کاشت نمی‌شوند بلکه با فاصله از آن در جایی قرار می‌گیرند که جراحان بتوانند به صورت دوره‌ای و از طریق جراحی‌های ساده، باتری‌های آن‌ها را جایگزین کنند.

 با این حال، ضربان‌ساز دکتر آیدین باباخانی از دانشگاه "رایس" و دانش‌آموخته دانشگاه صنعتی شریف و دکتر مهدی رضوی از "موسسه قلب تگزاس"((THI کوچک‌تر از یک سکه است و می‌تواند انرژی را به صورت بی‌سیم و با استفاده از یک بسته باتری خارجی برداشت کند؛ با این فناوری دیگر نیازی به جراحی جهت جایگزین‌شدن باتری نیست.

ضربان‌سازها ابزارهای کوچکی هستند که در قفسه سینه یا شکم کارگذاشته می‌شوند و به کنترل ریتم‌های ناهنجار قلب کمک می‌کنند و معمولا با باتری نیرودهی می‌شوند.

آن‌ها از سیگنال الکتریکی برای باثبات نگه داشتن ضربان قلب استفاده می‌کنند اما ضربان‌ساز جدید به صورت بی‌سیم و از طریق تشعشعات فرکانس رادیویی(انتقال انرژی از طریق تشعشع)، انرژی را برداشت می‌کند. این تشعشات توسط یک باتری خارجی به ضربان ساز مخابره می‌شوند.

ضربان‌سازهای معمولی از طریق مجموعه‌ای از سیم‌ها سیگنال‌های الکتریکی را به قلب ارسال می‌کنند و وجود این سیم‌ها امکان خونریزی و عفونت را افزایش می‌دهد.

دکتر آیدین باباخانی رهبر ارشد این مطالعه و پروفسور "آزمایشگاه مهندسی برق و رایانه" در دانشگاه رایس، گفت: ضربان‌ساز جدید خطرهای ناشی از ضربان‌سازهای معمولی را با حذف تمامی سیم‌ها از بین می‌برد.

وی افزود: در حالی که ضربان‌سازهای بی‌ سیمی که اخیرا ارائه شده‌اند، بخشی از این مشکلات را حل می‌کنند، کاربرد آن‌ها به یک بطن در قلب محدود می‌شوند و آن‌ها قادر به کارکرد در هر دو بطن‌ این عضو نیستند. در مقایسه، ضربان‌ساز ابداعی که مجهز به یک میکروتراشه است، می‌تواند مستقیما در قلب کاشت شود.  

تراشه‌ای که ضربان‌ساز از آن بهره می‌گیرد کمتر از چهار میلی‌متر عرض دارد و دارای یک آنتن گیرنده، یک "یکسوساز"(Rectifier) برق که جریان متناوب را به جریان مستقیم تبدل می‌کند، یک واحد مدیریت برق و یک سیگنال فعال‌کننده ضربان است.

همچنین یک خازن و یک سوئیچ بر روی مدار آنبورد این تراشه قرار دارند و تراشه با استفاده از ریزموج‌ها نیروی برق را دریافت می‌کند.

می‌توان فرکانس سیگنال ضربانی‌ تولیدشده توسط ضربان‌ساز را با افزایش یا کاهش برق مخابره‌شده به آنتن گیرنده تنظیم کرد. این آنتن برق را ذخیره می‌کند و سپس شارژ الکتریکی را در قلب آزاد می‌کند.

نمونه اولیه این ضربان ساز در "سمپوزیم بین‌المللی ریزموج" (IMS) در هونولولو آمریکا ارائه شد.