به گزارش خبرنگار مهر، فعالیت ده روزه در سینمایی که به عنوان فضایی مختص به اهالی رسانه در جشنواره بین‌المللی فیلم فجر انتخاب شده است و ارزیابی محتوای آثار جشنواره و نحوه برگزاری آن از نگاه خبرنگاران و منتقدان، در طول سالهای متمادی به یک پدیده ارزشمند تبدیل شده است.
اما نکته قابل توجه و تامل این است که در طول این ده روز خبرنگاران رسانه‌های مختلف در کنار منتقدان خبرها و تحلیل‌های بسیاری را از محتوای جشنواره و فضای کار آن ارائه می‌کنند ولی کمتر پیش می‌آید در پایان جشنواره و برای جمع‌بندی این رویداد مهم سینمایی از منظر اهالی رسانه گزارش‌های مبسوطی تهیه شود تا چراغ راه سال آینده جشنواره فیلم فجر باشد.
در این گزارش که در روز پایانی جشنواره تهیه شده است، سراغی از هم‌صنفان خود در رسانه های مختلف گرفتیم و نظر دوستان خبری خود نسبت به محتوای جشنواره، نحوه برگزاری آن و امکانات ارائه شده در این دوره از جشنواره فیلم فجر را جویا شدیم.
محمدرضا رستمی دبیر فرهنگی خبرآنلاین در صحبت‌های خود به حضور فیلم اولی‌ها اشاره کرد و گفت: یکی از اتفاق‌های خوب در جشنواره سی و یکم فیلم فجر حضور فعال فیلم اولی‌ها بود.
به اعتقاد وی، این دسته از فیلمسازان در این دوره از جشنواره فلیم فجر مخاطبان را ناامید و دست خالی از سالن بیرون نفرستاند.
رستمی در ادامه افزود: در نگاه کلی به نظر می‌رسد مجموع سیاست‌هایی که طی سالهای اخیر اتخاذ شده است در کنار درگیری‌هایی که بین نهادهای مختلف رخ داده، باعث شده است که سینمای ایران با مجموعه‌ای از آثار مواجه باشد که از لحاظ کیفی در سطح قابل قبولی نیستند.
دبیر فرهنگی هنر آنلاین در پایان با اشاره به فیلم‌هایی که در این دوره از جشنواره پسندیده است گفت: خسته نباشید، دهلیز، تنهای تنهای تنها، تاج محل و سر به مهر از جمله فیلم‌هایی بود که مورد پسندم قرار گرفت.
جابر تواضعی منتقد گفت: جشنواره سی و یکم یکی از بی‌رمق ترین دوره‌های جشنواره بوده است و متاسفانه فیلم‌های این دوره از جشنواره از جهت کیفی پایین بود و اغلب به تله‌فیلم های تلویزیونی شبیه بود تا فیلم هایی در مدیوم سینما.
تواضعی درباره بهترین فیلم هایی که در این دوره از جشنواره دیده است گفت: قاعده تصادف، استرداد، دربند، جیب‌بر خیابان جنوبی را بیش از همه فیلم‌های جشنواره دوست داشتم.
سعیده خدابخش دبیر فرهنگی هنرآنلاین از غیبت بزرگان سینمای ایران یاد کرد و گفت: نسبت به سالهای گذشته این جشنواره از حضور بزرگان سینما مانند بنی اعتماد، تقوایی و ... بی نصیب بود و فیلمسازان جوان هم نتوانسته بودند جای خالی آنها را پر کنند.
خدابخش همچنین ورود افردا غیرسینمایی و رسانه‌ای را به برج میلاد که سینمای رسانه‌ها محسوب می‌شود، از ضعف های اجرایی این دوره از جشنواره دانست و فیلم مورد علاقه اش را "خسته نباشید" عنوان کرد.
مهدی طوسی مدیر کل فرهنگی خبرگزاری تسنیم معتقد است برخی از فیلم های این دوره از جشنواره پا را فراتر از مرزهای سینمای ایران گذاشته اند و سراغ سینمای ضد جنگ‌هایی که آمریکا در جهان آنها را هدایت می‌کند، گذاشته‌اند که می‌توان فیلم "برلین منفی 7" و یا "خاک و مرجان" را که درباره حقوق زنان در افغانستان است، از جمله این آثار دانست.
طوسی در ادامه به حضور فیلمسازان جوان در عرصه سینما اشاره کرد و گفت: فیلم‌هایی کارگردان‌های فیلم اولی حضور قابل توجهی در جشنواره امسال داشتند که این حضور از شگفتی های جشنواره است.
این فعال رسانه‌ای افزود:همچنین فیلم‌های دهلیز، خسته نباشید و تاج محل از جمله فیلم های اولی بودند که بسیار دوست داشتم.
سمیه علیپور خبرنگار روزنامه اعتماد معتقد است که خط قرمز کشیدن روی بعضی موضوعات که به ویژه در سال گذشته در کانون توجه فیلمسازان بود، در جشنواره امسال عیان بود.
این خبرنگار در ادامه افزود: این خط قرمز تا جائی خودش را نمایان کرده بوده که گویی مشکلات اجتماعی جامعه ایرانی در این یک ساله به طور کلی تغییر کرده و دیگر خانواده‌ای درگیر بهم ریختگی و از هم پاشیدگی نیست.
علیپور همچنین متذکر شد که فیلم"چه خوب که برگشتی" به کارگردانی داریوش مهرجویی بهترین فیلمی بوده که دیده است.
میلاد معتمدی گزارشگر برنامه تلویزیونی هفت گفت: در نگاه کلی همه فیلم های جشنواره از جهت کیفی ضعیف بودند اما نقطه قوت این دوره از جشنواره حضور فیلم‌هایی چون دهلیز و قاعده تصادف بود.
مرتضی رنجبران خبرنگار ایرنا نبود فیلم‌های شاخص با موضوعات انقلاب در جشنواره سی و یکم را از جمله کاستی ها دانست و گفت: جشنواره فیلم فجر در ایام دهه فجر و به مناسبت پیروزی انقلاب اسلامی برگزار می شود، اما در طول جشنواره های مختلف به خصوص در سی ویکمین دوره از جشنواره فلیم فجر با عدم حضور فیلم هایی با موضوع انقلاب اسلامی مواجه بودیم.
این خبرنگار همچنین به دسته بندی فلیم ها در بخش های مختلف جشنواره اشاره کرد و گفت: حضور برخی از فیلم ها در بخش مسابقه جشنواره سئوال برانگیز بود. به این معنا که حضور فیلم هایی چون "آفتاب ،مهتاب، زمین"و یا فیلم "اشیاءاز آنچه می بینید به شما نزدیک تراند" و یا حتی "چه خوبه که برگشتی" داریوش مهرجویی در بخش مسابقه جای سئوال داشت.
رنجبران همچنین با بیان این مطلب که فیلم "قاعده تصادف" بهترین فیلم جشنواره از نگاه او بوده است متذکر شد: برخی دیگر از فیلم ها مانند از "تهران تا بهشت" در بخش خارج از مسابقه حضور داشتند که با بودجه های سنگین ساخته شده بود و در نهایت اثر شاخصی هم نشده بود.
گلاویژ نادری خبرنگار ماهنامه تجربه جدا از محتوای فیلم های جشنواره فجر به ازدحام حضور افراد غیرمطبوعاتی اشاره کرد و گفت: در جشنواره امسال شاهد حضور در اقلیت اهالی رسانه بودیم و آنچه بیش از هر عنوان سالن سینما را پر می کرد حضور کارکنان از نهادها و ارگان های مختلف در برج میلاد بود. ای کاش مسئولان تمهیدی بیاندیشند از سال دیگر جای خبرنگاران در سالن میلاد مشخص باشد. همچنین نادری بهترین فیلم خود را "خسته نباشید" عنوان کرد.
سمانه فراهانی خبرنگار سایت سینما پرس گفت: من از جمله خبرنگارانی هستم که در حوزه مخابره اخباره در طول جشنواره فعال هستم و بیش از محتوای جشنواره ارائه و سرویس دهی مسئولان اجرایی برای من اهمیت دارد. امسال ارائه خدمات اینترنتی خوب بود اما فاصله نشست فیلم ها با آغاز فیلم بسیار اندک است.
وی افزود: به گونه ای که یک ربع اول فیلم را از دست می دهیم اما برای دیدن باقی فیلم هنگام ورود باید با مسئول سالن بحث کنیم. بنابراین آرامش هنگام فیلم دیدن به معنای واقعی وجود ندارد.
فراهانی در پایان، فیلم"هیس!" دختران فریاد نمی زنند" را به عنوان بهترین فیلمی که در جشنواره دیده است انتخاب کرد.
میثم رشیدی فعال رسانه‌ای نیز معتقد است که فیلم‌های این دوره از جشنواره کیفیت نازلی داشتند و با اعلام نامزدهای سیمرغ هم که مشخص شد که همه چیز این جشنواره به همه چیزش می‌آید.
وی افزود: فیلم‌های ارزشمندی که حرفی برای گفتن داشتند در نامزدهای سیمرغ کمتر دیده شدند.
این فعال رسانه‌ای با اشاره به اینکه به رغم حضور در برج میلاد ولی نتوانسته است اکثر فیلم‌های جشنواره را ببیند، تاکید کرد: "رسوایی" را از این منظر مدنظر قرار دادم که جنسی از سینمای بدنه است که می‌تواند در سال سینمایی پیش رو به اقتصاد سینما کمک کند.
رشیدی درباره حضور افراد غیررسانه‌ای در سینمای رسانه بیان کرد: همانطور که حتی یکی از مسئولان جشنواره نیز در گفتگویی اشاره کرد امسال اهالی رسانه خودشان خواستند که در برج میلاد حضور داشته باشند. ولی من معتقدم که باید اهالی رسانه با یکدیگر به توافق برسند و سینمای در خور و شان خودشان و صرفا برای حضور فعالان رسانه در سالهای آینده داشته باشند و در هر سانس هم فقط عوامل فیلم بتوانند در سالن حضور یابند.
وی بخشی از مشکلات امسال در برج میلاد را اینگونه بیان کرد: هم مشکل پذیرایی و کمبود صندلی در روزهای اول جشنواره را داشتیم و هم اینکه مهمانان غیررسانه‌ای حضور پررنگی داشتند. دبیر جشنواره به طور میانگین هر 2 سال یکبار عوض می‌شود و فرصت انتقال تجربیات فراهم نمی‌شود و این هم یکی دیگر از مشکلات کلی جشنواره است.
