چهارشنبه ۲۱ آذر ۱۴۰۳ - 2024 December 11 - ۸ جمادی الثانی ۱۴۴۶
۱۸ اسفند ۱۳۹۵ - ۰۸:۳۸

حفظ عملکرد درست سیستم تنفسی با نوشیدن آب

کم آبی بدن موجب می شود برخی گلبول های سفید اسید آمینه هیستیدین را به هیستامین تبدیل کنند، که واکنش های آلرژیک را تحریک می کند. هنگامی که آب کافی به بدن می رسد، این گلبول ها تولید هیستامن خود را کاهش می دهند و نشانه های تنفسی از بین می روند.
کد خبر: ۱۴۹۸۰۴
پژوهش ها نشان داده اند که کم آبی تاثیر قابل توجهی بر تمامی سیستم های بدن انسان از جمله سیستم تنفسی می گذارد. نوشیدن آب به رقیق و نازک کردن مخاطی که مسیرهای هوایی و ریه ها را پوشش می دهد، کمک می کند.

به گزارش ایران اکونومیست به نقل از "ولنس"، کم آبی بدن می تواند ضخیم و چسبنده شدن مخاط پوشش دهنده مسیرهای هوایی را به همراه داشته باشد، به طور کلی آهنگ تنفس را کند سازد و شما را هر چه بیشتر مستعد ابتلا به بیماری، آلرژی و دیگر مشکلات تنفسی سازد.

کم آبی بدن پاکسازی مخاط را دشوار می سازد

هنگامی که به اندازه کافی آب مصرف نمی کنید، مخاط اضافی شکل می گیرد و مجموعه ای از عوارض جانبی را در بدن ایجاد می کند. مخاطی که در پشت گلو تشکیل می شود می تواند محرک سرفه باشد، که تلاش بدن برای خلاص شدن از شر مخاط اضافی است. تشکیل مخاط خطرناک نیست، اما تحریک کننده است. این شرایط می تواند احساس عق زدن را در شما ایجاد کند یا تنفس را دشوارتر سازد. تولید بیش از اندازه مخاط در ریه ها زمانی رخ می دهد که این اندام ها ملتهب شده باشند. مخاطی که ایجاد شده است می تواند غلیظ و چسبنده شود که بلافاصله به تولید بیماری در بدن و تضعیف سیستم تنفسی منجر می شود.

کم آبی می تواند به برونشیت مزمن منجر شود

برونشیت به واسطه التهاب غشای مخاطی پوشش دهنده ریه ها شکل می گیرد. برونشیت موجب گرفتگی مسیرهای هوایی می شود و موجب سرفه می شود. افراد مبتلا به برونشیت آب زیادی را از دست می دهند. افراد مبتلا به برونشیت مزمن اغلب با کم آبی بدن نیز مواجه هستند. یک رژیم برونشیتی باید شامل مقدار بسیار زیادی از مایعات و غذاهای مرطوب کننده باشد. این مایعات به بدن در دفع سموم نیز کمک می کنند.

کم آبی مزمن می تواند به مشکلات تنفسی منجر شود

کم آبی بدن موجب می شود برخی گلبول های سفید اسید آمینه هیستیدین را به هیستامین تبدیل کنند، که واکنش های آلرژیک را تحریک می کند. هنگامی که آب کافی به بدن می رسد، این گلبول ها تولید هیستامن خود را کاهش می دهند و نشانه های تنفسی از بین می روند. آب در مسیرهای بینی، لوله های برونش، و ریه ها برای مرطوب نگه داشتن استفاده می شود. اما هنگامی که عمل بازدم را انجام می دهید، رطوبت از این بافت ها خارج می شود و با هر نفس هوای خشک وارد می شود. اگر بدن از آب کافی برخوردار باشد، رطوبت از دست رفته به سرعت جایگزین می شود.

کم آبی بدن می تواند آسم را تشدید کند

آسم یکی از بیماری های تنفسی است که با اسپاسم در برونش ریه ها شکل می گیرد و دشواری در تنفس را به همراه دارد. آسم به طور معمول در نتیجه یک واکنش آلرژیک یا دیگر اشکال حساسیت بیش از اندازه شکل می گیرد. هنگامی که آسم رخ می دهد، مسیرهای هوایی فرد ملتهب، باریک و متورم شده اند و تولید مخاط اضافی تنفس را دشوار می سازد. تامین آب بدن مخاط را نازک و رقیق نگه می دارد و از انسداد مسیرهای هوایی پیشگیری می کند.

کم آبی می تواند محرک آلرژی ها باشد

آلرژی ها به واسطه یک واکنش هیستامین در بدن ایجاد می شوند. آگر به گرده گل آلرژی دارید، بدن گرده را به عنوان یک عامل خطرآفرین شناسایی می کند و موجب می شود تا سیستم ایمنی برای مبارزه با مواد محرک هیستامین ترشح کند.

هیستامین ها عملکردهای دیگری نیز دارند که از آن جمله می توان به تنظیم ذخیره آب مورد نیاز بدن اشاره کرد. مطالعه دانشمندان هلندی در سال 1995 تایید کرد که کم آبی بدن تولید هیستامین را به عنوان یک مکانیزم دفاعی برای حفظ آب باقی مانده در بدن و همچنین پیشگیری از هدر رفت هر چه بیشتر آن تحریک می کند. هنگامی که با کم آبی بدن مواجه هستیم، تولید هیستامین افزایش می یابد و می تواند موجب شکل گیری نشانه های آلرژی های فصلی مانند آبریزش بینی، عطسه، و خارش چشم شود.
آخرین اخبار