1 سال زندگی در فضا چه تاثیری بر وضعیت سلامت فضانورد دارد؟
گروهی از محققان به بررسی داده‌های جمع‌آوری شده از مطالعه روی دوقلوهای ناسا می‌پردازند تا بدانند یک سال زندگی در فضا چه تاثیری بر وضعیت سلامت اسکات کلی فضانورد داشته است.
کد خبر: ۱۴۶۱۳۲
به گزارش ایران اکونومیست به نقل از د ورج، محققان شاخص‌های سلامت اسکات کلی را با برادر دوقلویش مارک که در این یک سال روی زمین بوده مقایسه می‌کنند. یکی از این گروه‌های تحقیقاتی از دانشگاه نورث وسترن، به بررسی تغییر میکروبیوم روده این فضانورد و هزاران گونه میکروبی که در داخل روده زندگی و به هضم غذا کمک می‌کنند پرداخته‌اند. آن‌ها دریافتند که باکتری‌های روده این دو برادر دچار واگرایی جالبی شده است، هر چند هنوز مطمئن نیستند که این اختلاف معنی‌دار باشد.
محققان براساس نمونه‌هایی که از دو برادر به دست آمده دریافتند توازن بین دو گروه اصلی باکتری‌های روده یعنی Firmicutes و Bacteroidetes در روده اسکات دچار تغییر شده است. در همین دوره زمانی، برادرش مایک صرفا تغییرات ناچیز و اندکی را تجربه کرده است. هر چند با بازگشت اسکات به زمین توازن باکتریایی روده او به حالت قبل بازگشت.
اسکات 340 روز را در ایستگاه فضایی بین‌المللی سپری کرد. قبل از شروع این سفر، در طول انجام ماموریت فضایی و بعد از اتمام آن نمونه‌گیری‌های زیستی زیادی از اسکات به عمل آمد تا نحوه تغییر بدن در فضا بررسی شود. مشخص شده که محیط کم جاذبه مدار پایین‌تر زمین بر سلامت انسان تاثیرگذار است. از جمله این که می‌تواند تغییراتی در سیستم قلبی عروقی و سلامت چشم‌ها بر جای بگذارد. با این حال اثرات اقامت طولانی مدت در فضا کاملا شناخته شده نیست و همین امر ناسا را تشویق کرد که این ماموریت یک‌ساله را به انجام برساند. برادر دوقلوی اسکات که خودش هم سابقا یک فضانورد بود به عنوان شاهدی برای این ماموریت در نظر گرفته شد، چرا که بسیاری از خصوصیات ژنتیکی این دو با هم همسان است.
محققان هنوز نمی‌دانند کدام گروه از باکتری‌های روده تراکم و شمار بیشتری دارند و صرفا متوجه تغییر شدید در نسبت بین دو گروه باکتریایی شده‌اند. برای شمارش هزاران گونه باکتریایی و تعیین این که در زمان اقامت در فضا، کدام گونه تراکم و شمار بالاتری نسبت به دیگری داشته است محققان به زمان بیشتری نیاز دارند.
علت اصلی این عدم تعادل هنوز مشخص نیست، اما یکی از فرضیاتی که در این باره وجود دارد این است که فضانوردان در ایستگاه فضایی بین‌المللی غذاهای بسیار تمیزی می‌خورند تا از ابتلا به بیماری‌هایی که منشا غذایی دارند پیشگیری کنند. میکروب‌های بدن ما به شدت تحت تاثیر غذاهایی هستند که می‌خوریم، لذا یکی از دلایل اصلی تغییر باکتری‌های روده، تغییر رژیم غذایی است. محققان بر این باورند که غذاهای ایستگاه فضایی می‌تواند دلیل اصلی کاهش تنوع باکتری‌های روده در فضا باشد. علاوه بر این محیط کم جاذبه فضا نیز در تغییر باکتری‌ها بی‌تاثیر نیست.
محققان همچنین به بررسی سیستم ایمنی بدن اسکات می‌پردازند تا بدانند تغییراتی که بر اثر زندگی در فضا در سیستم ایمنی به وجود می‌آید چه تاثیری بر باکتری‌های روده بر جای می‌گذارد. آن‌ها می‌گویند هر چه در این بررسی‌ها و تحقیقات به پیش می روند به موارد جالب‌تری می‌رسند.
