راه اندازی ایستگاه تقویت فشار شماره 3 خط لوله اتیلن غرب

به گزارش ایران اکونومیست؛ قائم مقام مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی در خط لوله اتیلن غرب،‌ اظهار کرد: ایستگاه تقویت فشار شماره­ 3­ خط­ لوله ­اتیلن­ غرب واقع در­اهواز ابتدای بهمن ماه جاری با موفقیت راه اندازی و به بهره ­برداری رسید و­ بعد از انجام تست 72 ساعته بهره برداری از ایستگاه و کمپرسورها، تحویل بهره بردار شد.
 
وی افزود:تمام عملیات مطالعات پایه و مهندسی تفصیلی، طراحی، ساخت بعضی از تجهیزات، خرید، اجرا، پیش راه­ اندازی و راه­اندازی ا­ین ایستگاه توسط مشاوران، پیمانکاران، سازندگان، مجریان و کارشناسان ایرانی همانند ایستگاههای شماره 1، 4 و 5 انجام شده است.
 
بیات ادامه داد: در مجموع برای طراحی، ساخت و نصب و راه اندازی این ایستگاه 25 میلیون یورو و حدود 200 میلیارد ریال هزینه شده است .
 
وی با اشاره به راه اندازی این ایستگاه تقویت فشار نتایج و ثمراتی که به دست آمده است، گفت: جبران افت ناشی از مصرف اتیلن درمنطقه ویژه اقتصادی ماهشهر به ویژه در پتروشیمی اروند، تقویت فشار ورودی به ایستگاه از 60 بار اتمسفر(فشار ورودی) به 80 بار اتمسفر و امکان افزایش فشار تا 90 بار اتمسفر(فشار خروجی) در محدوده اهواز تا تنگ فنی و در نتیجه افزایش قابل توجه دبی(میزان) اتیلن انتقالی به مقدار 150 تن در ساعت از جمله دستاوردهای این ایستگاه به شمار می رود.
 
بیات اظهارکرد: افزایش فشار ورودی به ایستگاه تقویت فشار تنگ فنی(ایستگاه شماره 4) از میزان 51 بار اتمسفر به میزان 56 تا 60 بار اتمسفر از مشخصات این ایستگاه است.
 
وی ادامه داد: فراهم شدن اشتغال دائم و پایدار به صورت مستقیم برای حدود 80 نفر و نیزدر زمان ساخت و نصب این ایستگاه به تعداد یک میلیون و صد هزار نفر- ساعت اشتغال فراهم شد.
 
به گزارش نیپنا، خط لوله اتیلن غرب با بهره گیری از تازه ترین فناوری های روز جهان ساخته شده و از نظر نکات فنی و ایمنی، بالاترین استانداردهای بین المللی را دارد.
 
در هر ٢٥ کیلومتر از خط، یک ایستگاه ایمنی تعبیه شده است که شیرهای اطمینان در آن ها وجود دارد و در هر ٢٠٠ کیلومتر نیز یک ایستگاه توپک رانی هوشمند وجود دارد که به طور منظم و طبق برنامه ریزی خط لوله را کنترل می کند؛ همچنین یک سیستم الکترونیکی نشت یاب همزمان مشغول به فعالیت خواهد بود. سه اتاق کنترل در عسلویه، گچساران و سنندج بر نحوه فعالیت خط نظارت خواهند داشت.
 
از سوی دیگر دکل های مخابراتی مستقل و خط تلفن ویژه در هر ٢٥ کیلومتر در نظر گرفته شده است و در سراسر خط نیز یک خط کابل نوری وجود دارد