سجادی: نامه IOC نوعی اهانت است

 نصرالله سجادی در رابطه با مسائل اخیر درباره اساسنامه فدراسیون‌های ورزشی و موضع‌گیری کمتیه ملی المپیک گفت: IOC (کمیته بین‌المللی المپیک) قرار نیست اساسنامه فدراسیون‌ها را تصویب کند. برای خود من این سوال مطرح است که چطور شد فدراسیون بین‌المللی المپیک بعد از المپیک ریو چنین نامه‌ای را به کمیته ملی المپیک ارسال کرده و اعلام کرده است که اساسنامه برخی از فدراسیون‌های ورزشی نیاز به اصلاح دارد. اگر قرار است به قضیه اساسنامه فدراسیون‌ها پرداخته شود، باید بعداز  المپیک لندن به این مسئله پرداخته می‌شد نه بعد از المپیک ریو.

وی گفت: از سال ۹۲ که در وزارت ورزش کارم را آغاز کردم، ۱۶ انتخابات در این سال، ۱۶ انتخابات در سال ۹۲، ۱۵ انتخابات در ۹۳، ۱۳ انتخابات در ۹۴ و سه انتخابات در ۹۵ برگزار کردیم که در مجموع ۴۷ انتخابات برگزار شده و در تمام انتخابات رئیس فدراسیون با امضای اعضای مجمع انتخاب شده و نماینده کمیته ملی در این ۴۷ انتخابات حضور داشته و فقط در آخرین انتخابات ما نماینده‌ای از کمیته ملی المپیک نداشتیم که البته اشکالی هم ندارد، زیرا برای خود دلایلی داشته‌اند که اینجا جای بحث آن نیست. حال برای من این سوال مطرح است که یک دفعه چه شد که این مسئله از سوی کمیته بین‌المللی المپیک و آن هم بعد از چهار سال مطرح شده است؟ واقعاً تا به الان کمیته بین‌المللی المپیک در خواب بوده و یک دفعه به فکر مطرح کردن بحث اساسنامه فدراسیون‌ها شده است؟ ما ۴۷ انتخابات را با همین اساسنامه قبلی برگزار کردیم. حداقل باید در سال ۹۲ یا ۹۳ و همچنین در ۹۴ و یا قبل از المپیک ریو این بحث باید مطرح می‌شد نه الان.

وی اضافه کرد: لابد کمیته بین‌المللی المپیک این ملاحظه را کرده که المپیک تمام شود و خواسته‌اند که ما چهار سال خوب کار کنیم تا به ورزش لطمه‌ای وارد نشود. به نوعی سعی کرده‌اند مراقب ما باشند. این مسئله جای تعمق و سوال دارد و حتی وزارت ورزش و جوانان می‌تواند در این زمینه اعتراض خود را نسبت به این نامه اعلام کند. این یک نوع به اصطلاح اهانت است که یک نهاد بین‌المللی به فدراسیون‌های بین‌المللی بعد از چهار سال بگوید چه خبر است و این جالب نیست.

سجادی خاطرنشان کرد: اعلام کرده‌اند که دولت‌ها در امور فدراسیون‌ها دخالت می‌کنند، در حالی که دیدید بعد از هر انتخاباتی وقتی رئیس فدراسیون انتخاب می‌شد، رئیس فدراسیون بین‌المللی به فرد منتخب تبریک می‌گفت. اگر مشکلی در اساسنامه وجود داشت، رئیس فدراسیون بین‌المللی این تبریک را نمی‌گفت. آخرین انتخابات برگزار شده هم رئیس فدراسیون جودو بود که از سوی فدراسیون جهانی انتخاب وی را تبریک گفتند. پس اگر دخالتی صورت می‌گرفت این تبریکات نیز مطرح نمی‌شد. این حکایت طی سال‌های گذشته به گونه‌های مختلف تکرار شده است. من به هیچ نهادی که مسئول ورزش است اتهام نمی‌زنم، بلکه می‌گویم کسی که این حرف را می‌زند باید اطلاع داشته باشد که حداقل هشت تا 9 تا از این اساسنامه را بعد از این ماجرا تأیید کردند.

وی گفت: نامه‌ای که برای اصلاح اساسنامه‌ها از سوی کمیته بین‌المللی المپیک آمده به اعتقاد من باید بازنگری شود.

سجادی هم‌چنین با اشاره به اینکه نظر منشور المپیک درباره فدراسیون‌ها همین است اظهارکرد: منشور المپیک می‌گوید در بخش اختیارات و قلمرو قانونی قوانین کمیته‌های ملی المپیک باید با قوانین کشوری که تأسیس کرده و دارای مقر است مطابقت داشته باشد. این به آن معنی است که IOC می‌گوید اساسنامه‌ای که نوشته شده باید با قوانین داخلی کشور تطابق داشته باشد و به قوانین آن کشور احترام گذاشته شود. فدراسیون‌ها با پول و امکانات دولت اداره می‌شوند و حتی استادیوم‌ها برای دولت است و از حمایت و پشتیبانی دولت برخوردارند. پس این به معنی دخالت دولت نیست. می‌گویند دولت نباید دخالت داشته باشد در حالی که این دولت است که هر مشکلی برای هر رشته ورزشی پیش می‌آید به عنوان مسئول ورزشی باید پاسخ بدهد و منابع مالی تزریق کند و حتی بستر لازم را نیز دولت باید فراهم کند. بنابراین منشور المپیک هم این مسئله را تأیید نمی‌کند. من معتقدم این مسئله باید هرچه سریعتر حل و فصل شود که ما هم در حال انجام چنین کاری هستیم، ضمن اینکه درون این اساسنامه یک سری نقاط ضعفی وجود دارد که بیان نشده که باید هرچه سریعتر این نقاط ضعف اصلاح شود.

سجادی گفت: در وزارت ورزش کارها خود به خود انجام نمی‌شود بلکه مجموعه‌ای از چرخ‌دنده‌ها با هم کار می‌کنند تا نتیجه کار به خوبی انجام شود. خوشحال هستم در این فرصت‌های آخر کاری خود این مسئله را با کمک کارشناسان و مدیران با تجربه فدراسیون‌ها در حال مرتفع هستیم تا به یک جمع‌بندی نهایی برسیم.

وی در پایان درباره شکست واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به بخش خصوصی افزود: کسانی که به دنبال خرید این دو باشگاه بودند در حقیقت برای آن‌ها برند این دو باشگاه مهم بود زیرا باید در این زمینه فعالیت اقتصادی انجام می‌دادند. در غیر این صورت کسی که ۲۶۰ میلیارد تومان برای این دو باشگاه هزینه می‌کرد چه سودی برای آن داشت که نتواند از طریق این دو باشگاه فعالیت اقتصادی انجام دهد و پول کسب کند. البته واگذاری این دو باشگاه به بخش خصوصی به خاطر اینکه خریدار لازم را نداشت فعلاً منتفی شده و این دو باشگاه در حال حاضر در اختیار دولت قرار دارد و با همین روال کار خود را پیش می‌برند.