تخمین زده می شود که هر فرد، روزانه نزدیک به 3500 میلی گرم سدیم مصرف می کند. البته گفته می شود اگر شما در معرض بیماری های قبلی و فشار خون هستید، بهتر است این میزان را به 1500 میلی گرم در روز کاهش دهید.
کد خبر: ۱۲۵۱۴۵
برای این کار، قدم نخست، افزایش آگاهی ها و فراموش کردن برخی تصورات غلط در خصوص نمک است.
بدن کمتر از آنچه فکر می کنید، به نمک نیازمند است: حتی اگر زیاد هم اهل رفتن سراغ ظرف نمک نباشید، هنوز هم این احتمال وجود دارد که بیش از میزان نیازتان به نمک، آن را دریافت کنید. مقادیر زیادی از سدیم و نمک از طریق غذاهای فراوری شده در رستوران ها وارد بدن می شود. اغلب آمریکایی ها میزان 3500 میلی گرم سدیم در روز وارد بدن شان می کنند و این در حالی است که بنا به توصیه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های این کشور، تنها 1500 تا 2300 میلی گرم سدیم باید در روز وارد بدن شود بخصوص اگر افراد مبتلا به بیماری های قلبی و فشار خون نیز باشند.
نمک همیشه در کمین است: اگرچه شاید تصورش را هم نکنید ولی بسیاری از غذاهای منجمد، غذاهای پردازش شده، سوپ های آماده و کنسروف پنیرها و گوشت های پردازش شده، حاوی منابع پنهان سدیم هستند. حتی اینطور تخمین زده شده که سس های پاستا حاوی 900 میلی گرم نمک در هر نصف فنجان هستند. انواع پنیر می تواند در هر نصف فنجان 400 میلی گرم سدیم داشته باشند. چاشنی هایی مانند سس گوجه فرنگی نیز در هر قاشق غذا خوری حداقل 190 میلی گرم سدیم دارند. حتی برخی غلات صبحانه برای کودکان حاوی 200 تا 300 میلی گرم نمک در هر فنجان هستند.
نمک عامل مهم ابتلا به بیماری های قلبی است: اکثر ما می دانیم که سدیم می تواند منجر به افزایش فشار خون و ابتلا به انواع مشکلات سلامتی شود. یک رژیم غذایی سرشار از سدیم باعث دفع آب بیشتر از بدن توسط کلیه ها می شود و استرس را روی قلب افزایش می دهد. اگر شما هم در معرض خطر بیماری های قلبی هستید، بهتر از مصرف سدیم را تا جایی که می توانید، محدود کنید.
نمک به سیستم عصبی آسیب می رساند: مقدار کافی سدیم و پتاسیم برای سلامت سیستم عصبی ضروری است. اما سدیم اضافی می تواند منجر به اختلال در عملکرد سیستم عصبی شود. وجود سدیم بیش از حد در بدن، می تواند برای سیستم اعصاب، خطرات جدی به همراه داشته باشد. میزان متعادل سدیم و پتاسیم در بدن می تواند خطر ابتلا به برخی بیماری ها را کاهش دهد و کاهش مصرف برخی مواد غنی از سدیم، کاهش میزان نمک مصرفی و همچنین مصرف سبزیجات تازه می تواند میزان سدیم را در بدن به حد تعادل برساند.
نمک دریایی، لزوما سالم نیست: تصور عامل بر این است که نمک دریایی چون سدیم کمتری دارد، پس برای سلامتی مفیدتر است. اما واقعیت این است که ترکیب شیمیایی نمک طعام و نمک دریایی یکسان است. هر دو نمک حاوی مقدار مشخصی سدیم هستند و در هر قاشق چایخوری از هر کدام، مقدار مساوی از سدیم (2300میلی گرم) یافت می شود.
خود را به غذاهای کم نمک عادت دهید: اضافه کردن طعم دهنده های طبیعی که جایگزین های خوبی برای نمک هستند، راهی آسان برای کاهش مصرف نمک است. بسیاری از گیاهان سالم مانند رزماری، آویشن، فلفل سیاه و پونه کوهی دارای میزان فوق العاده ای آنتی اکسیدان و البته خواص مفید بسیار هستند که جایگزین هایی مناسب برای نمک به حساب می آیند.