نقدینگی سرگردان باید به مسیر تولید و صادرات هدایت شود

بهنام ملکی روز شنبه در گفت و گو با ایران اکونومیست افزود: نقدینگی اگر به سمت تولید و توسعه صادرات مدرن سوق پیدا کند، قادر است نقش کاملا تاثیرگذاری را در بهبود اقتصادی ایفا کند، اما با توجه به اینکه در بخش های مولد، اقتصاد ما با چالش هایی روبرو است، نقدینگی سرگردان مترصد آن است که کجا سوددهی بالایی دارد به آن سمت هجوم برد.
وی گفت: در گذشته نقدینگی یک روز به سراغ بورس سوق داده شد، سهام به طور کاذب بالا می رفت و یک روز به سمت بازار خودرو حرکت می کرد و مسائلی این چنین، بنابر این نقش مدیریت صحیح نقدینگی یک موضوع بسیار اساسی است.
این استاد دانشگاه ادامه داد: یکی از اشکالات نظام اقتصادی ما این است که در گذشته پول زیادی به چاپ رسیده است، مسئله دیگر به بودجه های سالانه باز می گردد و دیگر اینکه بخش عمده درآمدها وابسته به نفت است، درحالی که نباید نفت را یک درآمد محاسبه کنیم، وارد خزانه شده و مابه ازای آن خرج شود.
ملکی افزود: به دلیل درآمدهای نفتی گسترش تصدی گری دولتی ها و شبه دولتی ها از مشکلات اساسی اقتصاد می شود، سالیانه می بینیم که چند میلیون حقوق بگیر دولتی از محل درآمدهای نفتی ارتزاق می کنند، اما ما به ازای آن درصد بالایی از آنها نقشی در تولید ندارند.
وی با بیان اینکه باید اسکناس و حجم پول تابعی از افزایش تولید باشد، اما در اقتصاد ایران این مسئله رعایت نشده است، گفت: عمدتا پرداخت هایی در اقتصاد ما صورت می گیرد که مابه ازای آن کار مفید و مولدی انجام نشده است، در چنین فضایی شاهد این هستیم واردات افزایش می یابد که این امر به بنیان های اقتصادی ضرر می زند.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: بنابراین مسئله هدایت صحیح نقدینگی در مجموعه داری تولید صنعتی و تولیدات مدرن و دانش بنیان موضوع بسیار اساسی است که اگر درست به آن توجه نشود و موانع از سر راه این بخش های مفید و مولد برداشته نشود با نفود در بسیاری از حوزه ها نظام اقتصادی را با تلاطم مواجه کرده و آسیب وارد می کند.
وی تاکید کرد: بنابراین بودجه های کل کشور باید از سرچشمه درست تدوین شده و تابعی از ارتقا بهره وری گردد.
به اعتقاد ملکی، بخش عمده درآمد حقوق بگیران دولت از محل درآمدهای نفتی و یا حتی درآمدهای مالیاتی است، در حالی که در این شرایط تولیدی صورت نمی گیرد.
وی ادامه داد: «باید این موضوع را نیز متذکر شوم که یکی از مسائل اصلی که در حال حاضر با آن دست به گریبان هستیم، آن است که اگر بهره وری مورد توجه قرار نگیرد، خصوصی سازی واقعی انجام نشود و فعالیت ها نیز رقابتی نگردد، منابع به سمت فعالیت های غیر توسعه ای حرکت می کند.»
این استاد دانشگاه با اشاره بر اینکه باید نظام بودجه نویسی از حالت چانی زنی خارج شده و به عملیاتی تبدیل گردد،  مانع تزریق بخش های غیر توسعه ای یا ضد توسعه ای به بودجه شود، افزود: باید با مالیات آن را مهار کرد که در صورتی این چنین شود، می توان امیدوار بود که نقدینگی مرهمی برای دردهای اقتصاد بوده و ضمن ترمیم زخم های کهنه بر پیکره آن از تحمیل زخم های جدید ممانعت خواهد کرد.