به گزارش ایران اکونومیست به نقل از ستاد ویژه فناوری نانو ریاست جمهوری، یافته‌های اخیر ویزکایا رویز و همکارانش نشان می‌دهد که می‌توان از نانوذرات اکسید آهن برای از بین بردن برخی بیماری‌ها نظیر سرطان یا التهاب‌های مزمن استفاده کرد. این گروه تحقیقاتی این روش را روی موش‌های آزمایشگاهی و سلول‌های کشت آزمایشگاهی استفاده کردند. رویز موفق به دریافت جایزه زیست‌فناوری Cinvestav-Neolpharma 2015 شده‌است.
این گروه تحقیقاتی نشان دادند که می‌توان از یک گروه پروتئین خاص در پلاسمای خون استفاده کرد تا نانوذرات آهن را به صورت مستقیم به نوعی از سلول‌ها به نام ماکروفاژ منتقل کند. ماکروفاژها بخشی از سیستم ایمنی بدن هستند.
رویز و همکارانش دریافتند که از نانوذرات آهن در محیط زیستی نظیر خون می‌توان استفاده کرد، آنها برای این کار از زیست مولکول‌هایی موسوم به تاج پروتئینی استفاده کردند.
این گروه تحقیقاتی به ارزیابی برهم‌کنش میان این نانوذرات با اندام‌های حاوی ماکروفاژ پرداختند. آنها به دنبال این موضوع بودند که آیا می‌توان با استفاده از پروتئین‌هایی که مکمل سیستم ایمنی بدن هستند، نانوذرات را به سوی اندام‌های غنی از ماکروفاژ هدایت کرد.
محققان این پروژه سه نوع از نانوذرات اکسید آهن که دو نوع دارای پوششی از جنس پلیمر و دیگری بدون پوشش داشتند را به کار گرفتند.
نتایج نشان داد که برهم‌کنش میان پروتئین پلاسمای خون موجب تجمع ماکروفاژها می‌شود. آزمون‌های انجام شده روی زیست‌سازگاری این ترکیبات نشان می‌دهد که با پوشش‌دهی نانوذرات توسط پلی‌اتیلن گلیکول، می‌توان نانوذرات را زیست‌سازگار کرد و اثرات جانبی آنها را کاهش داد. همچنین محققان نشان دادند که با پوشش‌دهی نانوذرات، اثرات سمی آنها کاهش می‌یابد.
این گروه تحقیقاتی آزمایش‌های مختلفی انجام داده و با استفاده از پروتئین‌های مختلف به بررسی تجمع ماکروفاژها پرداختند. آنها حضور ماکروفاژها را در طحال و کبد بررسی کردند. محققان این پروژه در آینده نزدیک به بررسی آزمون بالینی روی این مواد خواهند پرداخت. آنها به دنبال طراحی نانوذرات حاوی فعال‌ساز بوده تا به سلول از پیش تعیین شده حمله کنند.
