تیمی که فصل گذشته قهرمان جام حذفی و چهارم لیگ برتر شد و این فصل هم به دیدار پایانی جام حذفی راه یافته حتما توانمندی قهرمانی در لیگ برتر را هم داشت اما چند هفته ای است که بی انگیزه بازی می کند، آنقدر بی انگیزه که از کورس قهرمانی خارج شده و حال اگر در جام حذفی قهرمان نشود چه بسا بخت حضور در لیگ قهرمانان آُسیا در فصل آتی را هم از دست دهد.
همان طور که همه موفقیت های ذوب آهن در یکی دو فصل اخیر به یحیی ربط داشته عامل ناکامی تیم در هفته های اخیر هم وی بوده . یکی از اشتباهات وی بازی ندادن به بازیکنان خوب جانشین و یا به عبارت ساده تر ستاره هاییش روی نیمکت بوده است. به طور مثال در بازی با صبا تیم ذوب آهن مثل همه دیدارها بازیکنان خوبی روی نیمکت داشت که می توانست با بازی دادن به آنها نتیجه بازی را تغییر دهد اما این کار را نکرد. یکی از این بازیکنان مسعود حسن زاده بود. مهاجمی که پیش تر به خاط نمایش خوب در ترکیب ذوب آهن و گل های سرنوشت سازی و حساسی که می زود مورد توجه کی روش هم قرار گرفت اما این روزها یک نیمکت نشین محض است.
اینکه تیم ذوب آهن بد و بی انگیزه بازی می کند و امتیاز از دست می دهد حتما به خاطر روحیات و نمایش بازیکنانش در مستطیل سبز است که در چنین مواقعی مربی سعی می کند با اتخاذ تدبیر جدید از جمله بازی دادن به نیمکت نشینان شرایط تیم را تغییر دهد اما یحیی گل محمدی در کمال تعب این کار را نمی کند.
ذوب آهن یکی از غنی ترین تیم هاست و گاها دیده اید بازیکنان روی نیمکت قوی تر یا هم تراز با بازیکنان داخل زمین هستند. به طور مثل این تیم در خط حمله از مهاجمانی چون کاوه رضایی، مارکو آیوبل، مرتضی تبریزی و مسعود حسن زاده بهره می برد که یکی از یکی بهتر هستند اما یحیی به یکی دو تا از این بازیکنان بازی نمی دهد.
در سایر خطوط هم بازیکنان خوبی هستند که شایسته بازی اند و می توانند این روزها دست یحیی و ذوب آهن را بگیرند. مثل محمد نژاد مهدی و رضا شکاری، اما یحیی گل محمدی هم چنان اصرار به بازی ندادن به این بازیکنان دارد!
