براساس نتایج طرح آمارگیری نیروی كار در سال 1394 كه مركز آمار ایران منتشر كرده ، این نرخ بیكاری برای افراد 10 سال سن و بیشتر است.
همچنین در سال گذشته معادل 38.2 درصد جمعیت 10 سال سن و بیشتر از نظر اقتصادی فعال بوده اند؛ یعنی در گروه شاغلان یا بیكاران قرار گرفته اند. از نظر بازار كار جمعیت « شاغل و بیكار» جمعیت فعال شناخته می شود.
میانگین نرخ بیكاری در سال 1393 معادل 10.6 درصد بود كه میزان بیكاری سال 1394 رشد 0.4 درصدی نسبت به آن داشته است.
نتایج این طرح نشان می دهد تعداد جمعیت فعال (شاغل و بیكار) در كشور 24میلیون و 701 هزار و 177 نفر است كه از این تعداد 2 میلیون و 729 هزار و 92 نفر بیكار هستند.
نرخ بیكاری برای سال 1394 در مناطق شهری كشور 12.2 و در نقاط روستایی 8.1درصد گزارش شده است.
بر اساس گزارش مركز آمار ایران، بیكاری جوانان 15 تا 24ساله معادل 26.1 درصد است كه برای مردان این گروه 22.3 و زنان 42.8درصد اعلام شده است.
همچنین 18 درصد از شاغلان كشور در بخش كشاورزی ،32.5درصد در بخش صنعت و 49.4 درصد در بخش خدمات فعال هستند.
سهم جمعیت دارای اشتغال ناقص زمانی در كشور 9.8 درصد است كه این نسبت برای مردان 10.8 و زنان 4.5درصد است.
اشتغال ناقص زمانی شامل تمام شاغلانی است كه در هفته مرجع (هفته سرشماری شده) حاضر در سركار یا غایب موقت از كار به دلایل اقتصادی نظیر ركود كاری و پیدا نكردن كار با ساعت كار بیشتر ، قرار داشتن در فصل غیركاری ... بودند و كمتر از 44 ساعت كار كرده و آماده برای انجام كار اضافی در هفته مرجع بوده اند.
اشتغال ناقص زمانی از نسبت جمعیت دارای اشتغال ناقص زمانی به جمعیت شاغل محاسبه می شود.
بر اساس گزارش مركز آمار ایران، سهم شاغلان 15سال و بیشتر با ساعت كار معمول 49 ساعت در هفته و بیشتر 38 درصد در سال 1394 بوده كه این نسبت به تفكیك جنسیت برای مردان 42.7 و زنان 13.1 درصد است.
بیكاری در استان های كشور
این بررسی نشان می دهد 9 استان كشور نرخ بیكاری تك رقمی و 22 استان نرخ بیكاری دو رقمی را در سال گذشته تجربه كرده اند.
كمترین نرخ بیكاری را در سال گذشته استان آذربایجان شرقی با 7.3 درصد و بیشترین نرخ بیكاری را استان كهگیلویه و بویراحمد با 17.7درصد داشته است.
همچنین 19 استان كشور دارای نرخ بیكاری بالاتر از میانگین(11درصد) هستند.
