دکتر امیر حسین جمشیدی گفت: بسیاری از داروهای گیاهی با داروهای شیمیایی تداخل عملکرد دارند و موجب افزایش یا کاهش اثر دارویی می شوند بنابراین اگر فردی داروی شیمیایی مصرف می کند، باید حتما پیش از مصرف هرنوع داروی گیاهی با پزشک خود مشورت کند.
وی افزود: همچنین مقدار مصرف گیاهان دارویی یا داروهای گیاهی در میزان اثر درمانی آنها تاثیر می گذارد و باید درمورد آن از متخصص مربوطه، راهنمایی خواست. علاوه بر این بسیاری از گیاهان، دارای حداقل دوز سمی هستند و اگر بیشتر از این مقدار مصرف شوند، می توانند باعث بروز سمیت شوند.
مدیر کل نظارت بر فرآورده های طبیعی، سنتی و مکمل سازمان غذا و دارو، اظهار کرد: مصرف طولانی مدت برخی گیاهان دارویی که در نگاه اول بی ضرر به نظر می رسند می تواند عوارضی را به دنبال داشته باشد.
جمشیدی افزود: به طور مثال برگ سنا - که به وفور برای درمان یبوست استفاده می شود - اگر بیش از دو هفته مصرف شود، می تواند منجر به تنبلی روده، تشدید یبوست و اشکالاتی در روده بزرگ شود یا مصرف دراز مدت ریشه شیرین بیان می تواند در افراد مستعد، منجر به افزایش فشارخون یا ورم اندام ها شود.
وی ادامه داد: متاسفانه امروزه به دلیل اختلاط بخش های چوبی یا ساقه ای گیاه با برگ و گل مورد استفاده در عرق گیری، برخی عرقیات حاوی مقادیری الکل متانول هستند که مصرف مقادیر زیاد و دراز مدت این عرقیات می تواند مسمومیت با الکل و عوارض آن را به دنبال داشته باشد.
مدیر کل نظارت بر فرآورده های طبیعی، سنتی و مکمل سازمان غذا و دارو افزود: بسیاری از گیاهان معطر مانند آویشن، نعناع، گلپر، رازیانه، زیره سبز، زیره سیاه، دارچین، برگ مورد و کاکوتی، به شکل پودر شده در عطاری ها عرضه می شوند که اگر مدتی از پودر شدن آنها بگذرد ماده موثره و عطر و بوی آنها به سرعت کاهش می یابد و اثرات درمانی آنها کم می شود.
جمشیدی خاطرنشان کرد: ترکیبات روغنی و روغن ها، عموما در معرض هوا اکسید می شوند بنابراین باید از مصرف مغزها و بذرهای روغنی پودر شده مانند مغز بادام، مغز گردو، سیاه دانه و کنجد -به ویژه اگر تغییر رنگ یا بو در آنها مشاهده شود- باید اجتناب کرد.
وی یادآور شد: اغلب روغن ها مانند روغن بادام، روغن زیتون، روغن کنجد، روغن سیاه دانه، روغن بابونه و روغن بنفشه در عطاری ها باید در ظروف شیشه ای تیره، دور از آفتاب و به صورت سرپر نگهداری شوند.
جمشیدی تصریح کرد: بو یا مزه تند و تیز روغن ها، غالبا نشان دهنده اکسیداسیون روغن و زیان بخش بودن آن است.
