این نوآوری چیزی نیست جز افزودن یک بازوی روباتیکی به یک درامر که طی آن می توان امیدوار بود حتی آن دسته از نوازندگانی که به هر دلیل نمی توانند از یکی از دستهای خود استفاده کنند حالا همچون گذشته چوب مخصوص را به دست بازوی روباتیکی سپرده و قطعات موسیقی را بنوازند.
اما این پایان جاه طلبی دانشمندان در این پروژه نبوده است زیرا آنها این بازوی روباتیکی را به گونه ای طراحی کرده اند که به عنوان دست سوم نوازنده عمل کرده و در نتیجه امکان تولید قطعات موسیقی متفاوت تر و البته پیچیده تری نسبت به قبل فراهم شود.
این نوآوری روباتیکی در Georgia Tech ارایه شده است. اگرچه در ابتدای امر این پروژه برای افراد معلول طراحی شده بود اما حالا با به روزرسانی های مختلفی که در آن صورت گرفته به عنوان ابزار کمکی حیرت انگیز برای سایر نوازندگان نیز کارایی پیدا کرده است.
کاربر باید هدبند مخصوصی را به پیشانی خود ببندد. این هدبند مجهز به حسگرهایی است که به عنوان قلب تپنده این فناوری عمل کرده و ارتباط میان بازوی روباتیکی و مغز را ایجاد می کنند.
این بازوی روباتیکی نوعی فناوری هوشمند به شمار می آید که با گوش دادن به موسیقی درحال پخش می فهمد که چه قطعاتی را باید تولید کند.
دانشمندان این بازوی روباتیکی را در حد و اندازه یک دست ساخته و با نصب آن در انتهای شانه امکان استفاده از آن را فراهم کرده اند.
