داروهای آرام‌بخش از جمله داروهایی است که طی سال‌های گذشته در سبد دارویی طب رایج قرار گرفته است و متأسفانه این دسته از داروها پُرمصرف‌ترین داروها هستند که عوارض آنها بیش از سود و منفعتشان است.
غیاث‌الدین جزایری در کتاب زبان خوراکی‌ها آورده است که «در طب جدید شما با داروهایی روبه‌رو می‌شوید که بدن انسان با آن بیگانه است و ضررشان بیشتر از نفعشان است.
استعمال این داروها از نظر هدف طبابت نقض غرض است، مثلاً دسته‌ای از این داروهای خوش‌ظاهر و بدباطن به داروهای آرام‌بخش معروف شده‌اند و در دنیای آشفته و پرجنجال کنونی که اضطراب و دلهره توأم با اندوه فراوان روز به روز زیادتر می‌شود، این دسته از داروها خریدار بسیار دارند.
عوارض این داروها عبارت از اختلالات کبدی، یرقان، کم شدن مقاومت بدن در مقابل امراض عفونی و افزایش احساس عدم تأمین سلامتی و بالاخره اعتیاد به این قرص‌ها و اسیر شدن به این داروهاست.
پزشکان و داروسازان غرب‌زده که اجازه کوچکترین اظهار نظر و انتقاد نسبت به کارهای علمی اروپاییان را ندارند و آنهایی که بنده زرخرید کارخانجات داروسازی و نمایندگان فروش آنها شده‌اند و حتی آنهایی که به مختصر منفعت فروش نمونه‌های طبی خوش کرده و مرتباً داروهای ساخت کارخانجات خارجی را روی بیماران آزمایش می‌کنند و دلالان نیز افراد ظالمی هستند که نمی‌گذارند درمان سنتی در ایران رواج پیدا کرده و مردم با داروهای طبیعی و اصلی خود آشنا شوند».
طب جدید غربی به‌دنبال سوداگری است و طب سنتی به‌دنبال نجات مردم از عوارض داروهای شیمیایی و بیماری‌ها. البته جای تأسف است که پزشکان طب رایج حتی از کتاب قانون، الحاوی، ذخیره خوارزمشاهی، مخزن الادویه، و قرابادین کبیر آگاهی ندارند.
درباره داروهای آرام‌بخش باید گفت که داروهای به‌اصطلاح آرام‌بخش در سال 1950 کشف شد و شهرت جهانی پیدا کرد. در مجله انجمن پزشکان آمریکایی شماره 163 مورخ 1957 اعلام شد که در 10 ماه اول سال 1956 حدود 30میلیارد از این قرص‌های آرام‌بخش فروخته شده است.
به‌جرئت می‌توان گفت که کمتر خانه‌ای را می‌توان یافت که قرص‌های آرام‌بخش مثل نقل و نبات در آن وجود نداشته باشد.
متأسفانه در تولید داروهای آرام‌بخش سود زیادی وجود دارد چرا که این داروها خواهان زیادی دارند.
پروفسور هوف رئیس کلینیک دانشکده پزشکی فرانکفورت می‌گوید: داروها به‌منزله کاردی برای طب داخلی محسوب می‌شوند و هرگاه قرص‌های برای رفع سردرد بیش از حد مصرف شود, خودش عاملی برای بروز سردرد و ناراحتی‌های شدیدتر است، همچنین خوردن قرص‌های خواب‌آور خود عاملی برای کم‌خوابی و بروز مشکل در خواب طبیعی است.
سم و عوارض جانبی فقط در قرص‌های آرام‌بخش و خواب‌آور نیست بلکه تمام داروهای شیمیایی دارای عوارض هستند و باید گفت که خطرات تشخیص و درمان‌های جدید, بهایی است که ما برای آنها می‌پردازیم.
البته باید به این مسئله توجه کرد افرادی که دارو بیشتر مصرف می‌کنند, سلامتشان بیشتر در معرض خطر است و افرادی که دارو کمتر مصرف می‌کنند و دردهایشان را با روش‌های طبیعی درمان می‌کنند, سالم‌تر هستند.
بسیاری از افرادی که برای درمان بیماری‌شان به پزشک زیاد مراجعه می‌کنند, اظهار می‌کنند "از زمانی که این قرص‌های شیمیایی را می‌خورم مشکلاتم افزوده شده است" به‌بیان ساده‌تر عوارض قرص‌های شیمیایی بر سایر ارگان‌های بدن بسیار تأثیرگذار است، چرا که همه داروها سمّیت داشته و بخشی از این سمیت از بدن خارج می‌شود و بخش دیگر آن در بدن می‌ماند که عکس العمل آن در سال‌های بعد خود را نشان می‌دهد.
اگر بروشور داخل جعبه‌های داروهای شیمیایی را مطالعه کرده باشید, حتماً به این موضوع کاملاً واقف می‌شوید، مثلاً مصرف داروهای خواب‌آور و آرام‌بخش بسیار فرد را نسبت به محیط اطرافشان بی‌انگیزه می‌کند, حالت منگی و سرگیجه دارد و در درازمدت به مصرف این داروها اعتیاد پیدا می‌کنند.
مصرف دائمی و طولانی‌مدت آرام‌بخش‌های ضعیف به‌منظور افزایش شادی افراد را در معرض سوء استفاده و اعتیاد قرار می‌دهد، همچنین این نوع داروها به‌طور گسترده‌ای توسط پزشکان تجویز می‌شوند و به‌راحتی هم به دست می‌آید و در دسترس همه قرار دارد.
افرادی که به‌طور دائم از داروهای آرام‌بخش استفاده می‌کنند به‌تدریج به آن وابسته شده و برای به دست آوردن آرامش مجبور به مصرف میزان بیشتری از آن هستند که در نهایت به آن وابسته شده و ترک آن برایشان سخت است.
