وی افزود: اگر چه بعد از آن هم دو بار بیشتر او را ندیده بودم اما او من را برای بازی در فیلم «برادرم خسرو» پیشنهاد کرد و هنگام فیلمبرداری بیشتر با هم آشنا شدیم. در تجربه این همکاری احساس کردم شهاب حسینی واقعا پدیده عجیب و غریبی است. او مدیر خوب، آدمی با ایده های بزرگ و شخصیتی با انگیزه و علاقه فراوان به سینما است و نمونه اش همین «برادرم خسرو» که اگرچه پول قابل توجهی را پیشنهاد کرده بودند تا کالایی را تبلیغ کند اما او هرچه داشت برای فیلم گذاشت و بهترین ها را؛ جز من جمع کرد تا این فیلم به نتیجه برسد.
این بازیگر درباره نقش خود نیز گفت: شخصیت برادر خسرو که من بازیگرش بودم درست برعکس من بود. من این قبیل پیشنهادها را یک شانس می دانم و احساس کردم با این نقش می توانم انقباضی را که سال ها در وجودم احساس می کردم رها کنم و در کاراکتری بروم که خودش آدم منقبضی است.
وی با اشاره به اینکه چنین کارهایی افت و خیزهای فراوانی دارد، بیان کرد: وقتی درون آرامی دارید اما می خواهید خشونت به خرج دهید سخت است. در این دگرگونی حال، رنجی را تجربه می کنید که دردناک است. در «خانه پدری» چیزی شبیه این را تجربه کرده بودم و هربار که حرف تندی می زدم و باید آن صحنه های توام با خشونت را بازی می کردم خودم به هم می ریختم چون با طبع من سازگار نبود.
هاشمی همچنین درباره کم کاری خود توضیح داد: گاهی وقت ها نقش ها می خواهند آدم را له کنند. من برای بازیگری احترام زیادی قائلم و نمی توانم هر نقشی را به راحتی قبول کنم. این یک تصمیم دردناک و سخت بود که سال های پیش گرفتم اما شانس آوردم با یک فیلم خوب دوباره بازیگری را تجربه کردم.
وی ادامه داد: این سال ها مجموعه «روزگار غریب»، فیلم سینمایی «خانه پدری» و چند کار پراکنده انجام دادم. نقش خوب کم است اما امیدوارم این بی کاری دیگر ادامه پیدا نکند. پیشنهادهایی هم که از تلویزیون داشتم سطحش به شدت نازل بود و همه چیز دست به دست هم داد تا دوری از حرفه ام را به بازی در نقش های بی کیفیت ترجیح دهم.
هاشمی در پایان گفت: کارگردانی سخت است و یک کارگردان در این زمانه نیاز به حمایت های گوناگونی دارد. همین فیلم اگر شهاب حسینی نبود و دوستان دیگر مجدانه پای کار نمی ایستادند ساخته نمی شد. من آمادگی حضور برای کارهای بیشتر را دارم و امیدوارم کار خوب باز هم پیشنهاد شود. مدیوم سینما یا تلویزیون فرقی ندارد این روزها مهم، تولید یک کار خوب است.
