
به گزارش ایران اکونومیست؛ بازار مسکن ایران امسال با چالشی دوطرفه مواجه شده است؛ شوک همزمان هزینه و تقاضا، سازندگان و تولیدکنندگان مصالح ساختمانی را در شرایط دشواری قرار داده است.
افزایش هزینههای تولید که ناشی از قطعی برق و آب، رشد نرخ انرژی و ارز و کمبود نیروی کار است، فشار سنگینی بر بخش صنعت مصالح وارد کرده است. شاخص «تغییرات غیرقابلپیشبینی قیمت مصالح» به عدد ۸.۷۳ رسیده که بدترین رکورد از سال ۱۳۹۹ به شمار میآید.در سوی مقابل، کاهش قدرت خرید خانوارها به دلیل افزایش تورم و ناتوانی اقتصادی، باعث سقوط تقاضا در بازار مسکن شده است.
این بهخوبی در شاخص «کمبود تقاضا» منعکس شده که به ۸.۶۷ رسیده و از سال ۱۳۹۷ تاکنون بیسابقه است. این افت تقاضا به رکود عمیقی در خرید و فروش واحدهای مسکونی منجر شده است.
نتیجه این فشارهای دوگانه، افت شدید تولید مصالح و کاهش فعالیت سازندگان است که برخی خطوط تولید را متوقف کرده یا بهطور قابلتوجهی از ظرفیت خود استفاده نمیکنند.
رکود مسکن آنگونه که در گزارشها میخوانیم، اکنون نه تنها بازار نهایی فروش، بلکه بخشهای اولیه زنجیره تامین را نیز درگیر کرده و از تولید گچ و فولاد تا فروش واحدهای مسکونی، همه حلقهها با کاهش فعالیت مواجهاند.این وضعیت زنگ خطری برای چشمانداز بازار مسکن است که بدون راهکارهای فوری و سیاستهای حمایتی، ممکن است آسیبهای بلندمدت به کل صنعت وارد شود.
در حالی که افزایش هزینهها فشار را بر تولیدکنندگان بالا برده، کاهش تقاضا رکود را تثبیت میکند.
دستکم سیاستگذاران باید به راهکارهای کاهش هزینههای تولید و تقویت قدرت خرید مردم به منظور شکستن این چرخه معیوب فکر کنند، در غیر این صورت سقوط این بازار ادامه خواهد داشت و تبعات آن به کل اقتصاد منتقل خواهد شد.