به گزارش ایران اکونومیست-این اقتصاددان با اشاره به کاربردهای وسیع PVC در بخشهای مختلف، این صنعت را "ستون فقرات پنهان اقتصاد ملی" نامید. وی توضیح داد: "PVC نه تنها در تولید لولههای آب و فاضلاب، پروفیلهای درب و پنجره، و کابلهای برق که زیرساختهای حیاتی کشور را تشکیل میدهند نقش اساسی دارد، بلکه در صنایع بستهبندی، کفپوشها، و حتی تجهیزات پزشکی نیز کاربرد فراوانی پیدا کرده است. این گستردگی کاربرد به معنای تقاضای پایدار و رو به رشد برای محصولات PVC در داخل کشور است."
او با تأکید بر پتانسیل بالای این صنعت برای ارزشآفرینی و اشتغالزایی افزود: "ایران به دلیل دسترسی به منابع غنی نفت و گاز که مواد اولیه اصلی تولید PVC (اتیلن و کلر) را فراهم میکنند، مزیت رقابتی قابل توجهی در این صنعت دارد. این امر میتواند به کاهش وابستگی به واردات و افزایش توان صادراتی کشور منجر شود."
این اقتصاددان در ادامه به چالشهای پیش روی این صنعت نیز اشاره کرد: "نوسانات نرخ ارز، تحریمها و مشکلات ناشی از آنها در تأمین برخی افزودنیها و کاتالیستهای خاص، و همچنین نیاز به بروزرسانی تکنولوژی و افزایش بهرهوری، از جمله موانعی هستند که باید برای شکوفایی کامل این صنعت مرتفع شوند. علاوه بر این، موضوع استانداردسازی و کیفیت محصولات برای رقابت در بازارهای بینالمللی از اهمیت بالایی برخوردار است."
وی با خوشبینی به آینده صنعت PVC در ایران نگاه میکند: "با برنامهریزی استراتژیک، حمایت دولت از تحقیق و توسعه، و تشویق سرمایهگذاری در زنجیره ارزش این صنعت، PVC میتواند به یکی از موتورهای اصلی رشد اقتصادی کشور تبدیل شود. توسعه این صنعت نه تنها به بهبود زیرساختها و کیفیت زندگی مردم کمک میکند، بلکه با ایجاد فرصتهای شغلی جدید و افزایش صادرات غیرنفتی، به تابآوری بیشتر اقتصاد ایران در برابر شوکهای خارجی نیز منجر خواهد شد."
این بررسی نشان میدهد که صنعت PVC، با وجود پتانسیلهای عظیم و نقش کلیدی خود در توسعه کشور، نیازمند توجه و حمایت بیشتری از سوی سیاستگذاران و سرمایهگذاران است تا بتواند جایگاه واقعی خود را در اقتصاد ایران تثبیت کند.
پتروشیمی اروند، به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندگان PVC در ایران و منطقه خاورمیانه، نقش محوری در تأمین نیاز داخلی و توسعه صادرات ایفا میکند. این مجتمع پتروشیمی با بهرهبرداری از ظرفیتهای تولیدی خود، سهم قابل توجهی در عرضه این محصول استراتژیک دارد. با این حال، همانند بسیاری از واحدهای صنعتی بزرگ در ایران، پتروشیمی اروند نیز با چالشهایی نظیر نوسانات قیمت خوراک، مسائل مربوط به نگهداری و بروزرسانی تجهیزات، و رقابت در بازارهای جهانی دست و پنجه نرم میکند. بهرهوری، مدیریت بهینه منابع، و پایداری در تأمین مواد اولیه از جمله عواملی هستند که در بلندمدت میتوانند بر عملکرد و سهم این شرکت در صنعت PVC ایران تأثیرگذار باشند. توسعه ظرفیتهای تحقیق و توسعه و حرکت به سمت تولید محصولات با ارزش افزوده بالاتر، میتواند افقهای جدیدی را برای این مجموعه بگشاید.