«من، او، آن»؛ آدم‌هایی که در واپسین لحظات زندگی گم می‌شوند+فیلم

به گزارش خبرنگار تئاتر ایران اکونومیست، مهتاب مرادی در نخستین کارگردانی خود نمایشی را روی صحنه برده که اجرایی بی‌نظیر با تلفیقی از حرکات نمایشی همراه با گفت‌وگو به حساب می‌آید. «من، او، آن» درنگی هم بر مساله زن دارد؛ ماجرای عشق و خیانت که در عین حال گویی رمانی را روی صحنه به رشته تحریر درآورده باشد.

زن و مساله زنان، از سوژه‌های پرمخاطب و قابل توجهی است که کارگردان در این نمایش با ظرافت خاصی به آن پرداخته است.

گم شدن آدم‌ها در واپسین لحظات زندگی‌شان را خواستم به تصویر بکشم
مهتاب مرادی کارگردان نمایش «من، او، آن» به خبرنگار تئاتر ایران اکونومیست گفت: من ، او آن، نخستین کار من است. گم شدن آدم‌ها در واپسین لحظات زندگی‌شان را خواستم به تصویر بکشم.

او افزود: هر کدام از ما یک «منِ برتری» داریم و در قبال قرار گرفتن در کنار انسان‌های دیگر که اوها و آنهای ما هستند، نظرهایی داریم، اتفاقاتی را رقم می‌زنیم و کنش‌ها و واکنش‌های ما تاثیراتی بر زندگی اوها و آنهای زندگی ما می‌گذارد.

مساله‌ای که برای من خیلی مهم بود، ماجرای عشق و خیانت بود و تلاش کردم زنانگی هم در این کار دیده شود و حالت رمان‌گونه را به تصویر کشیده بودم
مرادی گفت: مساله‌ خیلی مهم برای من، ماجرای عشق و خیانت بود و تلاش کردم زنانگی هم در این کار دیده شود و حالت رمان‌گونه را به تصویر کشیده بودم.

او حال افزود: گروه ما مستقل است، تبلیغات دهن به دهن را داریم. تماشاگران و مخاطبان از ما حمایت می‌کنند و نظرها و انتقادهای خود را در فضای مجازی می‌گذارند و این چنین مخاطب را به صحنه می‌کشانیم.

مرادی ادامه داد: جذابیت این دهن به دهن شدن مثل گذشته است. من خودم فضای مجازی را زیاد نمی‌شناسم و خیلی درگیر آن نشده‌ام و زیاد بلد نیستم. تلفنی و دهن به دهن، نقدها و آزمون و خطاها به گوشم می‌رسد. تبلیغات برای این روزهای تئاتر خیلی مهم است.

کارگردان نمایش افزود: تنها چیزی که می تواند در پر کردن اینها تاثیر بگذارد علاوه بر این که کار باید خیلی زیبا باشد و از نگاه تماشاگر میزبانی کند، تبلیغات برای حضور آنهاست.

میزانس‌های نمایش زندگی خودم است
سعید یاری بازیگر نمایش هم گفت: این نمایش را خیلی دوست دارم چون برخی از میزانس‌های آن به زندگی خودم و سختی‌هایی که کشیدم و کارهایی که تا به اینجای راه بازیگری انجام دادم نزدیک‌تر است. من را خیلی یاد خاطراتم می‌اندازد و با جان و دل آن را بازی می‌کنم و امیدوارم نظر مخاطبان این باشد.

او افزود: کارخانه تئاتر این کار را ساخته و مستقل است. تئاتر این روزها واقعا نیاز دارد که من، شما و همگی دستمان را زیر بغلش بگذاریم و بلندش کنیم.

نمایش، مانند نوزادی تازه متولد است
شمیم معین دیگر بازیگر این اثر هم گفت: من سال‌هاست دارم یاد می‌گیرم و این کار اولین کار جدی و حرفه‌ای من است که در آن توانستم ایفای نقش کنم، اگر چه کارگردان، کار اولی است اما این کار، کاری نو و مانند نوزادی است که تازه در خانواده تئاتر متولد شده و نیاز به حمایت خانواده تئاتر دارد.

او ادامه داد: اگرچه نخستین کار حرفه ای ماست؛ تمام تلاشمان را می کنیم که مخاطب را راضی نگه داریم.

شکیبا صدیقی دیگر بازیگر نمایش گفت: این گروه، گروه خصوصی است که با وجود مشکلاتی که همه آنها را می‌دانیم فعالیت و کار می‌کند، بنابراین به حمایت مخاطبان تئاتر و دوستداران آن نیاز دارد ما همگی منتظر نگاه گرم شما هستیم.