به گزارش ایران اکونومیست، «سرگئی لاوروف» وزیر امور خارجه روسیه گفت حمله اوکراین به خاک روسیه با دستور مستقیم ایالات متحده انجام شده و اگر واشنگتن این دستور را نمیداد، «ولودیمیر زلنسکی» رئیسجمهور اوکراین هرگز این حمله را آغاز نمیکرد.
او گفت: «برای همه کاملا روشن است که زلنسکی هرگز این تصمیم را نمیگرفت... اگر ایالات متحده به او دستور نمیداد، او هرگز جرأت انجام این کار را نداشت.»
وزیر خارجه روسیه همچنین گفت این ادعا که اوکراین در حمله به خاک روسیه دستورات حامیان غربی خود را زیر پا گذاشته، یک «یاوهسرایی کودکانه» است و حقیقت ندارد.
لاوروف همچنین گفت برای دولت مستقر در روسیه بسیار واضح است که زلنسکی و دولت اوکراین یک «رژیم تروریستی و نازی» را اداره میکنند.
ارتش اوکراین در تازهترین اقدام خود دست به حملاتی به منطقه «کورسک» روسیه زده است و نیروهای این ارتش ادعای پیشروی در مناطق روسیه را دارند. کییف ادعا میکند که حدود ۱۰۰۰ کیلومترمربع از قلمرو روسیه را در اختیار دارد و هر ۲ طرف از ساکنان خود خواستهاند تا مناطق مربوطه را ترک کنند، اما وزارت دفاع روسیه اعلام کرده است که پیشروی نیروهای اوکراینی در منطقه «کورسک» روسیه در تمام منطقهای که نیروهای ویژه آخمات فعالیت میکنند، متوقف شده است.
سربازان اوکراینی اذعان میکنند که هدف از این حمله، کنترل قلمروهای روسیه و همچنین وادار کردن روسیه به این بوده که نیروهایش را از جبهه دونباس منحرف کند؛ حملهای که از نگاه بسیاری از تحلیلگران نظامی و همچنین برخی روزنامهها به عنوان «بزرگترین قمار اوکراین» تلقی میشود زیرا اکنون ارتش این کشور که مدتهاست از کمبود نیرو و مهمات رنج میبرد، باید منتظر اقدامات متقابل روسیه باشد.
دیپلمات ارشد روسیه همچنین گفت مسکو حامی انعقاد سریع پیمان صلح میان باکو و ایروان و همچنین رفع انسداد ارتباطات میان این ۲ کشور است.
لاوروف گفت: «ما طرفدار انعقاد سریع معاهده صلح و رفع انسداد ارتباطات هستیم. متأسفانه در مسئله ارتباطات از طریق منطقه سیونیک ارمنستان، این ایروان است که در توافقنامه امضاشده توسط «نیکول پاشینیان» نخستوزیر این کشور خرابکاری میکند. درک معنای چنین موضعی دشوار است.»
وزیر خارجه روسیه گفت نیاز امروز این است که از کلیات یک سری توافقات سهجانبه که توسط مسکو، باکو و ایروان در سالهای ۲۰۰ تا ۲۰۲۲ حاصل شده، پیروی کنیم.
او گفت: «بنیانی که در چهارچوب اسناد و دیدارهای سهجانبه مطرح شده است، هنوز کاملاً قابل استناد است.»