با این حال دلایل علمی برای این آرامش وجود دارد. زمانی که یک دسته برف تازه مانند پتو روی زمین می‌نشیند جهان تبدیل به یک سرزمین عجایب می شود. کارشناسان هواشناسی معتقدند وقتی دانه های برف روی هم انباشته می‌شوند، فضای خالی بیشتری نسبت به انباشته شدن آب بین آنها به وجود می آید. وجود این فضاهای خالی امواج های صوتی را جذب می کند و دیگر صدا نمی‌تواند انعکاس پیدا کند.
اما نسبت حجمی مقدار آب موجود در برف نسبت به باران یک به ده است. به طوری که یک اینچ باران معادل 10 اینچ برف خواهد بود. اما مقدار مایع آنها ثابت است و فقط در برف مایعات منجمد شده و در هوای سردتری دریافت می‌شود و در همین سرمای زیاد جنبش ذرات هوا کمتر است. سردی هوا و لغزندگی خیابان ها باعث می شود بسیاری از مردم از خانه هایشان بیرون نیایند و حیوانات نیز به علت کمبود غذا و محیط امن در پناهگاه های خود بمانند. با این حال دانه های روی هم انباشته شده برف و فضاهای خالی بین آنها مانند یک عایق صدا عمل کرده و به تنهایی مقدار زیادی از صدای محیط را جذب می کند تا آرامش یک روز برفی را به مردم هدیه کند.
