به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از نیو اطلس، یک پژوهش جدید نشان داده است که قرار گرفتن در معرض نور هنگام شب، ساعت درونی بدن ما را به هم می‌زند و خطر ابتلا به بیماری‌های روانی را افزایش می‌دهد. این در حالی است که قرار گرفتن در معرض نور هنگام روز، این خطر را کاهش می‌دهد. یافته‌های این پژوهش، یک راه ساده، مؤثر و غیردارویی را برای بهبود سلامت روان ارائه می‌دهند.
ساعت درونی یا ریتم شبانه‌روزی بدن ما، چرخه‌های هوشیاری و خواب‌آلودگی را با واکنش نسبت به تغییرات نور محیط تنظیم می‌کند. اگرچه موارد دیگری مانند ورزش، فعالیت اجتماعی و دما نیز می‌توانند بر ریتم شبانه‌روزی تأثیر بگذارند اما نور همچنان قوی‌ترین تأثیر را دارد.
این موضوع مشخص شده که بروز اختلال در ریتم شبانه‌روزی، یکی از ویژگی‌های مشترک بسیاری از اختلالات روانی است. بنابراین منطقی است که قرار گرفتن در معرض نور، یک عامل خطر محیطی قابل تغییر در بیماری‌های روانی باشد. پژوهشگران «دانشگاه مانش»(Monash University) استرالیا، بزرگترین پژوهش جهان را در مورد تأثیر قرار گرفتن در معرض نور روز و شب بر خطر بیماری روانی سرپرستی کردند.
پژوهشگران در این پروژه، ۸۶۷۷۲ شرکت‌کننده بزرگسال را از بانک اطلاعات پزشکی بریتانیا انتخاب کردند و آنها را از نظر قرار گرفتن در معرض نور، خواب، فعالیت بدنی و سلامت روان مورد بررسی قرار دادند. آنها دریافتند خطر افسردگی در افرادی که هنگام شب در معرض نور زیاد قرار می‌گیرند، ۳۰ درصد افزایش می‌یابد اما خطر افسردگی در افرادی که در معرض نور زیاد روز قرار می‌گیرند، با کاهش ۲۰ درصدی همراه است.
الگوهای مشابهی برای رفتارهایی مانند خودآزاری، روان‌پریشی، اختلال دوقطبی، اختلال اضطراب فراگیر و اختلال اضطراب پس از سانحه مشاهده شد. هنگام محاسبه عوامل جمعیت‌شناختی، فعالیت بدنی، خواب، نوبت کاری، محیط زندگی و سلامت قلبی متابولیک، سازگاری در یافته‌ها وجود داشت.
«شان کین»(Sean Cain) از پژوهشگران این پروژه گفت: یافته‌های ما تأثیر قابل توجهی را بر جامعه خواهند داشت. هنگامی که مردم درک کنند الگوهای قرار گرفتن در معرض نور، تأثیر زیادی بر سلامت روان آنها دارد، می‌توانند اقدامات ساده‌ای را برای بهبود سلامت روان خود انجام دهند. این موضوع در مورد دریافت نور روز و تاریکی شب است.
پژوهشگران می‌گویند که زندگی مدرن در معرض نور مصنوعی و نور دستگاه‌هایی مانند تلفن همراه، رایانه و نمایشگر تلویزیون، ساعت درونی بدن ما را گیج کرده است و نحوه تکامل مغز ما را برای داشتن بهترین عملکرد در نور روشن روز به چالش می‌کشد.
کین ادامه داد: انسان‌های امروزی این زیست‌شناسی را به چالش می‌کشند و حدود ۹۰ درصد از روز را در خانه و زیر نور الکتریکی می‌گذرانند که در طول روز بسیار کم‌نور و هنگام شب بسیار روشن است. این الگو که با چرخه‌های طبیعی نور و تاریکی در تضاد قرار دارد، برای بدن ما گیج‌کننده است و ما را ناخوش می‌کند.
یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهند که دوری کردن از نور هنگام شب و در معرض نور قرار گرفتن هنگام روز ممکن است یک راه ساده و غیردارویی موثر برای بهبود سلامت روان باشد.
این پژوهش در مجله «Nature Mental Health» به چاپ رسید.
