به گزارش ایران اکونومیست از سازمان هواشناسی کشور، «احد وظیفه» در جلسه هماهنگی تشکیل کارگروه شفاف سازی علمی سازمان هواشناسی کشور اظهار داشت: داده‌های مشاهدات زمینی پیش و پس از آزمایش بارورسازی ابرها در برخی کشورها نشان می‌دهد که بررسی تاثیر و عملکرد بارورسازی کار آسانی نیست و به علت تغییر پذیری طبیعی پارامترهای مختلف ابر اغلب با دقت کافی قابل تشخیص نیست.
وی افزود: با همه این اوصاف، مطابق گزارش‌های معتبر عملکرد و تاثیر بارورسازی ابرها در بهترین حالت استفاده کمتر از ۱۰ درصد برآورد شده است.
رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی کشور ادامه‌داد: عملیات بارورسازی ابرها در ۲ نوع انجام می‌شود؛ یکی در ابرهای سرد زمستانی و دیگری در ابرهای گرم که معمولا در فصل گرم و بهار و تابستان انجام می‌شود و عملکرد و نتایج متفاوتی دارد.
وظیفه تصریح‌کرد: خروجی نتایج جهانی درباره عملکرد بارورسازی ابرهای سرد زمستان و به‌ویژه در مناطق کوهستانی که آب‌های فوق سرد فراوانی دارند، نشان می‌دهد که در این سیستم‌ها ظرفیت افزایش بارش در منطقه و بازه زمانی محدود امکان پذیر است اما درصد تاثیر آن خیلی زیاد نیست و در این نوع بارورسازی هدف اصلی به‌طور معمول افزایش بارش برف و انباشت برف در مناطق کوهستانی است.
وی خاطرنشان‌کرد: این در حالی است که برای تامین ارزش افزوده این کار، باید تاثیر بارورسازی در بازه زمانی و فضایی گسترده و با علم به ویژگی‌های سامانه ابری مانند دینامیک و فیزیک ابر، ساختار دمایی، جهت و سرعت باد در لایه‌های مختلف جو و غیره انجام شود تا ارزش اقتصادی و اجتماعی از عملیات بارورسازی ایجاد شود.
رئیس مرکز ملی اقلیم و مدیریت بحران خشکسالی سازمان هواشناسی گفت: یافته‌های اغلب کشورها نشان می دهد نتایج بارورسازی ابرهای گرم تابستانی چندان اطمینان بخش نیست، زیرا تغییرات طبیعی درون این نوع سامانه ابری بسیار زیاد است.
وظیفه افزود: استفاده از باروری ابرها برای مقابله با کم آبی و تامین سایر نیازهای اجتماعی در شرایط جدید اقلیمی از مهمترین دلایل استفاده دولت‌های مناطق کم بارش دنیاست که گاهی نومیدانه و بر اساس نتایج علمی معقول نیست.
وی بیان‌داشت: به‌طور کلی بارورسازی ابرها موضوعی تحقیقی است که در برخی کشورها در حال انجام است و منعی برای انجام آن دیده نمی‌شود. اما این کار باید بر اساس اصول و شناخت علمی از سامانه های جوی و ابری و برهمکنش های درون ابر و مبتنی بر نتایج و سنجش‌های فنی و علمی توسعه داده شود و نمی‌توان در همه سامانه های ابری و در همه مناطق از بارورسازی نتایج مثبت انتظار داشت.
