به گزارش گروه اقتصادی ایران اکونومیست، وبگاه چاینا دِیلی گزارشی در خصوص «دلارزدایی» منتشر کرده و آورده است: در شرایطی که کشورها در حال بازارشکنی دلار هستند و از خرید اوراق خزانه‌داری آمریکا خودداری می‌کنند، اثر دومینوی ایجادشده باعث تورم شدید در آمریکا شده و ممکن است روزی به فروپاشی غرب منجر شود.
کشورهای بیشتری در حال پیوستن به برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی (گروه بریکس) هستند و به جای دلار، از ارزهای خود یا ارز این کشورها برای انجام تجارت خارجی استفاده می‌کنند و در نتیجه، روند «دلارزدایی» از صادرات تورم آمریکا به خارج از این کشور ممانعت می‌کند.
آمریکا در گذشته به این صورت تورم را صادر می‌کرد:
از سه دهه پیش، سایر کشورها با خرید اوراق قرضه ۱۰ یا ۲۰ساله خزانه‌داری آمریکا به این کشور وام داده‌اند؛ این اقدام، این کشور را قادر می‌سازد تا با استفاده از سرمایه تزریق شده، اقتصاد و تجهیزات نظامی خود را تقویت کند.
آمریکا این پول را با ارز دلار به کشورهای دیگر بازمی‌گرداند که در یک دوره ۱۰ یا ۲۰ساله، به دلیل تورم، کشورهای وام‌دهنده فقط کسری از مبلغی را که وام داده بودند پس می‌گیرند و به این صورت، آمریکا تورم خود را به خارج از این کشور صادر می‌کند.
اما با دلارزدایی، یا همان‌طور که اقتصاددانان آن را «بی‌واسطه‌گری» توصیف می‌کنند، تورمی که زمانی آمریکا آن را به خارج از این کشور صادر می‌کرد، جایی برای رفتن ندارد؛ یعنی تورم در آمریکا باقی می‌ماند و به مصرف‌کنندگان آمریکایی آسیب می‌رساند.
در واقع، مصرف‌کنندگان آمریکایی مجبور می‌شوند از دلارهایی استفاده کنند که به دلیل تورم، ارزششان کاهش یافته تا کالاها و خدمات خارجی را خریداری کنند که هزینه آن‌ها در حال افزایش است.
تأثیر منفی این موضوع بر اقتصاد و وضعیت روحی مردم آمریکا تصورناپذیر است و باعث وحشتی خواهد شد که از سال ۱۹۲۹ میلادی و رکود بزرگ تا کنون دیده نشده است.
به دنبال ورشکستگی‌های اخیر بانک سیلیکون‌ولی، بانک ریپابلیک، و بانک سیگنِچِر، ۱۶ بانک دیگر آمریکا که اندازه متوسط دارند، از فدرال رزرو (بانک مرکزی آمریکا) و شرکت بیمه سپرده فدرال درخواست کمکی به مبلغ ۳۲.۶ میلیارد دلار کردند.
هنگامی که چنین اخباری به اطلاع عموم می‌رسد، ممکن است شروع به برداشت سپرده‌های خود از بانک‌هایی کنند که گمان می‌شود بسیار بزرگ هستند و به همین دلیل ورشکسته نمی‌شوند. جِی‌پی مورگان چِیس، سیتی‌گروپ، بانک آمریکا و وِلز فارگو از جمله این بانک‌ها هستند.
الگوی پرشتاب برداشت سپرده‌های بانکی در حال حاضر در حال سرایت به بانک‌های اروپا و جاهای دیگر است.
در واقع، ترکیب مشکلات مالی آمریکا و اروپا، این سؤال را مطرح می‌کند که آیا این تحول ممکن است در نهایت نشانه زوال خود غرب باشد یا خیر.
دانشمندان علوم اجتماعی مشتاق هستند که بدانند فروپاشی اقتصادی به عرصه‌های سیاسی و اجتماعی سرایت می‌کند یا خیر.
در صورتی که این اتفاق روی دهد، دوره ۵۰۰ساله استعمار غرب، که کریستف کلمب در سال ۱۴۹۲ آن را با عبور از عرض اقیانوس اطلس آغاز کرد، پایان می‌یابد.
