بر اساس طرح جدیدی که معاون علمی و فناوری رئیس جمهوری خبر از آ داد به زودی اینترنت در کشور کاملاً رانتی شده و افراد برای دسترسی به آن باید بر سر به‌دست آوردن رانت قوی‌تر جدال کنند.
اینترنتی که معاون علمی و فناوری ابراهیم رئیسی از آن با نام خاص و حرفه‌ای یاد کرده است همان طرح طبقاتی یا رانتی کردن اینترنت است.
در این نوع اینترنت، محدودیت دستیابی به شبکه بین‌المللی طبقاتی می‌شود و افرادی که عنوانی در ارگان‌های خاص یا شرکت‌های ویژه دارند می‌توانند دسترسی بهتری نسبت به مردم عادی داشته باشد.
به اینترنتی که سطح دسترسی کاربران طبقه به طبقه محدود‌تر می‌شود، اینترنت طبقاتی گفته می‌شود. در این نوع اینترنت افراد بر اساس جایگاه سیاسی، اقتصادی و اجتماعی در دسته‌های مختلف قرار می‌گیرند تا بر اساس طبقه خود سطح دسترسی آنها به بخشی از اینترنت تعیین شود.
در ادامه این مطلب همراه ایران اکونومیست باشید تا از دسته‌بندی‌های اینترنت طبقاتی، تبعات آن و حاشیه‌هایش آگاه شوید.
در اینترنت طبقاتی، بالاترین طبقه تعریف شده، دسترسی کاملاً آزاد به اینترنت دارد و می‌تواند به راحتی تمام شبکه جهانی و داخلی اینترنت را مروز کند.
در بالاترین دسته اینترنت طبقاتی افرادی همچون: مسئولان بالارتبه نظام، وزرا و معاونان رئیس جمهوری، روسای قوه قضائیه، نمایندگان مجلس و افراد دارای عنوان دولتی و حاکمیتی قرار خواهند داشت. این افراد دسترسی آزاد و بدون هیچ‌گونه فیلتر را تجربه خواهند کرد.
البته بیشتر افرادی که در بالاترین طبقه حضور دارند، هم‌اکنون نیز بدون هیچ‌گونه محدودیتی به اینترنت دسترسی دازند و به همین خاطر ار مشکلات مردم برای دستیابی به اینترنت با خبر نیستند.
در دیگر طبقات بالایی به افراد منتسب به مسئولان نظام، معاونین وزرا، معاونین دستگاه‌های حاکمیتی و قضایی، مدیران سطح بالایی سازما‌ن‌های دولتی و حاکمیتی و افراد سفارش شده بر خواهیم خورد. افراد مشابه هم در لایه‌های پایین‌تر طبقات بالایی جا خواهند گرفت
در طبقات میانی اینترنت دارای کم‌تری محدودیت‌های ممکن خواهیم رسید که بر اساس دسته‌های مختلف این طبقات، محدودیت به تدریج بیشتر می‌شود. در این طبقات شرکت‌های دانش‌بنیان، برخی شهرک‌های صنعتی، صنایع دولتی و برخی صنایع خصوصی سفارش شده، مدیران دانشگاه‌ها و مراکز علمی، برخی از اساتید مورد تأیید دولت و مواردی این چنینی قرار خواهند داشت.
کاربران عادی نیز در طبقات پایینی اینترنت با بیشترین محدودیت حضور خواهند داشت. بیشتر دانشجویان، دانش‌آموزان، هنرمندان، مشاغل آزاد، ورزشکاران، کادر درمان، وکلا، اصناف مختلف، کارمندان و کارگران در این دسته حضور داشته و در میان بقیه مردم از بیشترین محدودیت یا حتی قطع کامل اینترنت بین‌الملل برخوردار خواهند بود.
طبقه‌بندی افراد جامعه در هر نوع مبحث اقتصادی و اجتماعی، جامعه را به سمت طاغوتی شدن پیش می‌برد و افراد عام جامعه روز به روز با ظلم‌های بیشتری از جمله محدودیت‌های زیاد اینترنتی و حتی قطع اینترنت مواجه خواهند شد.
اینترنت تا پیش از دولت رئیسی می‌توانست به عنوان ابزاری عدالت محور در میان مردم وجود دارد و همه دسترسی تقریباً مساوی برای اتصال به شبکه جهانی دارند، شناخته می‌شد.
از سویی مردم با گزارش ناکارامدی‌ها در شبکه‌های اجتماعی سبب جلوگیری از اجرای فسادهای اداری، اقتصادی و اجتماعی می‌شدند.
با حضور دولت رئیسی روز به روز از دسترسی مردم به اینترنت بین‌الملل به ویژه شبکه‌های اجتماعی که سبب افشای فساد می‌شد، کاسته شده و در سال گذشته روزها و ساعت‌های زیادی وجود داشت که کاربران از دسترسی به اینترنت در سراسر کشور یا بخش‌های مختلف ایران محروم می‌شدند.
دولت رئیسی را می‌توانیم به عنوان محدودکننده‌ترین دولت ایران در بخش اینترنت معرفی کننیم.
در این دولت دسترسی مردم حتی به پلتفرم‌های نصب برنامه گوشی‌های هوشمند هم فیلتر شده است که در نوع خود عجیب و غیرقابل توجیه است. کاری که تنها از دست ابراهیم رئیسی و عیسی زارع‌پور برآمده است.
دولت رئیسی به دلیل اینکه از فناوری اطلاعات آگاهی آنچنانی ندارد، مشکلات اقتصادی متعددی را در جامعه ایجاد کرده است، منبع آمارهای دروغین اعلام شده به مردم و رهبری بوده، ارزش پولی کشور را به سخیف‌ترین حال خود رسانده، قیمت خودرو را چندین برابر کرده و موارد علمی و اقتصادی این‌چنینی که در کارنامه رئیسی و دولت بسیار زیاد است از دسترسی آزاد مردم به اینترنت و شبکه‌های اجتماعی می‌ترسد.
از سویی دولت به دلیل سوءمدیریت در بخش‌های مختلف و عمل نکردن به برنامه‌های خود، بهترین راه گریختن از بازخواست مردم و افکار عمومی را محدودکردن سطح دسترسی مردم به اخبار واقعی و اطلاعات درست می‌داند.
از این رو با محدودیت بیشتر اینترنت و برخورد بیش از حدود با رسانه‌های رسمی کشور می‌خواهد به هدف خود دست یابد.
هر چند بخش عمده ای از اینترنت طبقاتی در حال حاضر اجرایی شده و آثار آن در دسترسی مردم به حتی شبکه‌های داخلی نیز قابل مشاهده است اما باید دید اینترنت طبقاتی یا طاغوتی از چه زمانی در دولت ابراهیم رئیسی به صورت کامل اجرایی خواهد شد و دسترسی عموم مردم به شبکه جهانی به حداقل خود خواهد رسید.
