وزیر ارتباطات دولت رئیسی در زمینه اعلام آمارهای دروغین در حال تاخت و تاز است. او در هر گفتوگوی خود با رسانهها یک آمار بیپایه و اساس را ارائه میدهد.
عیسی زازعپور به تازگی گفته است که تنها ۱۰ از کشور نیاز به ارتباطات بینالملل دارد و بقیه کشور هیچ نیازی به ارتباطات تنها داخلی دارند. و هیچ پایه و اساسی برای آمار خود ارائه نداده و هیچ جایی را به عنوان منبع این آمار اعلام نکرده است.
از چند منظر میتوان با یک بررسی ساده ثابت کرد که آمار اعلام شده توسط وزیر ارتباطات ایران کاملاً اشتباه و دروغین است.
در ادامه با ذکر این دلایل کاملاً در مورد این موضوع بررسی خواهیم کرد. پس در ادامه با ایران اکونومیست همراه باشید.
بر اساس آمارهای اعلام شده ۴ تا ۱۰ میلیون نفر ایرانی در خار از کشور زندگی میکنند. اگه این افراد بخواهند با حداقل ۳ نفر در ایران ارتباط داشته باشند ۱۲ تا ۳۰ میلیون ایرانی به صورت مستقیم نیاز به ارتباطات بینالمللی دارند.
آمار نشان میدهد، بیش از ۳ میلیون نفر دانشجو در دانشگاهها و مراکز عملی ایران تحصیل میکنند که این تعداد نیاز به ارتباطات بینالمللی برای کسب بهتر علم و خدمت به ایران دارند. نمیتوان ارتباط دانشجویان ایرانی با خارج کشور را قطع کرد و توقع داشت که دانش و علم در کشورمان به روز باشد.
تا اینجای کار حداقل ۱۵ میلیون نفر و حداکثر ۳۳ میلیون نفر ایرانی برای ارتباطات شخصی یا علمی خود نیاز به ارتباطات بینالملل دارند.
بر اساس آمارهای اتاق بازرگانی بیش از ۶۶ هزار فرد حقیقی و شرکت در زمینههای مختلف عضو مهمترین سازمان بخش خصوصی هستد که بیشتر کار آنها انجام امور تجارت با دنیا است. افراد حقیقی عضو حدود ۲۲ هزار نفر و شرکتهای عضو حدود ۴۴ هزار نفر هستند.
اگر در کنار هر فرد حقیقی حدود ۵ نفر و در مجموعه هر شرکت میانگین ۳۰ نفر نیاز به ارتباط خارج داشته باشند، بیش از یک میلیون و ۴۰۰ هزار نفر نیاز به ارتباطات بینالملل دارند.
تا به اینجای کار حداقل ۱۶ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر و حداکثر ۳۴ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر نیاز به ارتباطات بینالملل دارند.
اگر انصاف را کنار بگذاریم و افرادی که قطعاُ ارتباطات ضروری با خارج از کشور هستند را بخواهیم حساب کنیم حداقل ۱۶ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر از کشور یعنی نزدیک به ۲۰ درصد جمعیت کشور نیاز ضروری به ارتباطات بینالملل دارند.
این در حالی است که برآورد واقعیتر میتواند ارتباطات ضروری بیش از ۳۴ میلیون نفر با خارج از کشور دارند که همان نیاز به ارتباطات بینالملل است.
اگر بخواهیم رعایت انصاف را داشته باشیم باید در نظر بگیرم تمام کاربران که به اتصالات اینترنتی کشور دسترسی دارند بعنی نزدیک به ۶۰ میلیون نفر نیاز به جستجو در موتورهای جستجو برای اجام امروز روزمره خود دارند که این موتورها روی اینترنت بینالملل قرار دارند.
بیش از ۵۰ میلیون نفر در ایران به گوشیهای هوشمند دسترسی دارند که برای دانلود اپلیکیشنهای مورد نیاز خود از منابع اصلی و بدون دردسر نیاز به اینترنت بینالملل دارند.
اگر آمارهای جستجوگران و مالکان گوشیهای هوشمند را به عنوان افرادی که نیاز به ارتباطات بینالملل دارند در نظر بگیریم، حدود ۷۰ درصد از جمعیت کشور نیاز به ارتباطات بینالملل دارند نه ۱۰ درصد.