اعداد و ارقام نگران کننده از فوتبال باشگاهی ایران

به گزارش ایران اکونومیست،  در مورد کیفیت فوتبال باشگاهی در ایران زیاد صحبت می‌شود. انتقادات فراوان است و ابعاد مختلفی دارد. مثلا توجه داشته باشید که بهترین گلزن مسابقات امسال لیگ برتر، رضا اسدی است که ۱۱ گل زده و تازه ۳ تا از آنها از روی نقطه پنالتی بوده است. این بازیکن به‌طور میانگین هر ۱۸۵ دقیقه یک گل زده است؛ این یعنی متوسط گلزنی او حتی هر دو مسابقه یک گل هم نیست! در صورت ادامه همین روند، فاتح کفش طلای لیگ بیست‌ودوم فقط با ۱۲ یا نهایتا ۱۳ گل زده معرفی خواهد شد که ضعیف‌ترین آقای گل تاریخ لیگ برتر به شمار می‌رود.
پیـرترین لیگ آسیا
یک نکته عمیقا نگران‌کننده دیگر که کمتر به آن توجه می‌شود، بحران سن و سال در فوتبال ایران است. شاید جالب باشد بدانید لیگ‌های ایران و عربستان بین کشورهای صاحب فوتبال آسیا، دارای پیرترین لیگ‌ها هستند. جوان‌ترین لیگ آسیا را کره‌جنوبی در اختیار دارد.

معدل سنی تمام بازیکنان حاضر در کی‌لیگ، ۲۶ سال است. استرالیا و ژاپن هم با میانگین سنی ۱/ ۲۶ و ۳/ ۲۶ در رده‌های دوم و سوم قرار گرفته‌اند، اما ایران و عربستان با میانگین سنی ۵/ ۲۷ به شکل محسوسی پیرتر از دیگر رقبای سنتی قاره کهن به نظر می‌رسند و در رده‌های پایینی جدول جا خوش کرده‌اند.

بهترین گلزن زیر 23 سال لیگ برتر ایران، محمد عمری از پرسپولیس است که 4 گل به ثمر رسانده. در لیگ امسال ایران تنها یک بازیکن زیر 19 سال به اسم محمد صالح محمدی از مس کرمان موفق به گلزنی شده که البته او هم از سوی صمد مرفاوی به تیم ملی جوانان دعوت نمی‌شد! حالا بیایید سری به لیگ برتر انگلستان بزنیم؛ جایی که اعجوبه‌ای به اسم ارلینگ هالند در 22 سالگی با 33 گل در صدر جدول بهترین گلزنان لیگ این کشور قرار گرفته است. بعد از او گابریل مارتینلی با 15 گل بهترین گلزن زیر 23 سال سخت‌ترین لیگ دنیا به شمار می‌رود و بوکایو ساکا با 13 گل در رده بعدی قرار دارد. وضعیت بقیه لیگ‌های معتبر اروپایی هم همین‌طور است. آنها به جوانان بها می‌دهند و ثمرش را هم می‌بینند. اینجا اما امیر قلعه‌نویی که به عنوان سرمربی تیم ملی دم از جوان‌گرایی می‌زند، خودش از گل‌گهر پیرترین تیم لیگ را ساخت؛ تیمی که همین حالا 13 بازیکن بالای 30 سال دارد!

اعـلام خـطر
برای فوتبال ایران زشت است که اگر شما در خیابان از مردم عادی نام یک بازیکن مشهور زیر 20 سال را بپرسید، هیچ‌کس جوابش را نداند. فوتبال ایران به شکل وحشتناکی رو به پیری رفته و با صدای بلند این خطر را اعلام می‌کنیم که با ادامه این روند، سرنوشت خوبی انتظار این حوزه را نمی‌کشد. روزی را تصور کنید که تیم‌های ملی و باشگاهی ایران از سطح نخست آسیا فاصله گرفته‌اند و به بازنده‌ای مستمر در مقابل رقبای سنتی و حیثیتی تبدیل شده‌اند. اگرچه این اتفاق همین حالا هم کم و بیش رخ داده، اما ادامه روند کنونی و عدم پشتوانه‌سازی می‌تواند شرایط را به مراتب بدتر کند. کافی است وضعیت تیم‌ملی امید را ببینید که دو ماه است می‌خواهند برایش سرمربی تعیین کنند، اما انگار نه انگار.