به گزارش ایران اکونومیست و به نقل از اسکای اسپورت، یورگن کلوپ پس از شکست لیورپول مقابل ولورهمپتون گفت: هفت یا هشت بازیکن در گل اول مشارکت نداشتند. هفت یا هشت بازیکن در گل دوم نقش نداشتند اما همه تحت تاثیر آن هستند.
محمد صلاح یکی از کسانی بود که شاید به خاطر دو گلی که لیورپول در ۱۲ دقیقه آشفته در استادیوم مولینوکس گذراند، از سرزنش در امان بماند. اما او مردی است که هوادارانش امیدوار بودند بتواند از چنین وضعیتی نجات یابد. در عوض، او یک بار دیگر دچار ناتوانی شد. از آنجا که لیورپول در میانه جدول، نزدیک‌تر به منطقه سقوط است تا رده‌های بالای لیگ قهرمانان، صلاح برای جلوگیری از این سقوط درمانده به نظر می‌رسد. آیا او قربانی سقوط است یا بخشی از مشکل؟
کارایی صلاح به طور قطع کاهش یافته است. در دویستمین بازی او در لیگ برتر، پنجمین بازی بدون گل او در این رقابت‌ها نیز رقم خورد که دومین بازی از این دست در این فصل بود. برخی به خستگی او اشاره می‌کنند. این بهانه‌ای برای انفعال لیورپول اخیر بوده است و در مورد صلاح، افت بدنی او در سال‌های اخیر قابل توجه بوده است. او فصل گذشته ۶۱ بازی برای باشگاه و کشورش انجام داد.
امید می‌رفت تعطیلات زمستانی صلاح که در نتیجه ناکامی مصر در راهیابی به جام جهانی برای وی فراهم شد، فرصتی برای استراحت و ریکاوری قبل از بازگشت به بهترین سطح برای او باشد. در هر صورت، افت او شدیدتر شده است.
برخی دیگر اکنون به قراردادی اشاره می‌کنند که در تابستان امضا شد و قرارداد او در آنفیلد را تا سال ۲۰۲۵ تمدید کرد، سودآورترین قراردادی که باشگاه تا به حال پیشنهاد داده است. این اتهامی است که کلوپ آن را رد کرده است، توانایی و مهارت حرفه‌ای صلاح فراتر از سرزنش است.
سرمربی لیورپول در پاسخ به این اظهارات گفت: در صورتی که یک بازیکن برجسته و در سطح جهانی فوتبال نباشید، نمی‌توانید تعداد گل‌هایی را که او به ثمر رسانده است حساب کنید، شما فکر می‌کنید که ربطی به قرارداد جدید یا هر چیز دیگری دارد؟ این درست نیست.
پس چه اتفاقی افتاده است؟ ابتدا بیایید حقایق را مشخص کنیم.
بهترین فصل گلزنی صلاح با لیورپول، اولین فصل اوست که در آن ۳۱ گل در لیگ برتر به ثمر رساند. با در نظر گرفتن پنالتی‌ها او به طور تقریبی هر ۹۰ دقیقه یک گل به ثمر رساند ولی از آن زمان این میزان را تکرار نکرده است اما به‌طرز شگفت‌انگیزی ثابت بوده است.
در هر یک از چهار فصل بعدی لیگ برتر، صلاح بین ۱۹ تا ۲۳ گل به ثمر رساند. گل‌های غیر پنالتی او در هر ۹۰ دقیقه در آن چهار فصل کمی متفاوت بود اما نه زیاد، با امتیازی بین ۰.۴۷ و ۰.۵۹. فقط حالا به ۰.۳۵ کاهش یافته است.
به عبارت دیگر، این تفاوت، دلیل افت کارآمدی صلاح، تا حد زیادی با افت خود او در زدن ضربه تمام‌کننده قابل توضیح است. صلاح برای اولین بار در دوران حرفه‌ای خود در لیورپول، بازیکنی است که به میزان قابل توجهی کمتر حد انتظار، شانس تبدیل‌کردن فرصت‌ها به گل را دارد.
آن تلاش‌های باشکوه که به علامت او تبدیل شده بود، مانند قبل به ثمر نمی‌نشیند. در نیمه دوم یک شانس مقابل ولور وجود داشت که به اشتباه به تیرک زده شد. کلوپ به شانس اخیر مقابل برایتون اشاره کرد: «لحظاتی وجود داشت که صلاح در سال گذشته گل می‌زد. در بازی برایتون اغلب ۱۰۰ درصد گل می‌زد و حالا نه.»
توضیح اینکه چرا این اتفاق می‌افتد، سخت است. در نگاه اول، به نظر نمی‌رسد صلاح مردی باشد که از مشکل اعتمادبه‌نفس رنج ببرد. اما بیشتر بازیکنان از هماهنگی و روال عادی سود می‌برند؛ چیزی که در حال حاضر در لیورپول وجود ندارد و شاید روی عملکردش تأثیر بگذارد.
صلاح در کنار سادیو مانه و روبرتو فیرمینو بخشی از ویرانگرترین سه‌گانه فوتبال جهان بود. این سه نفر با هم پیروز شدند و در طول چهار فصل حضورشان به عنوان اولین مهاجم لیورپول، به طور قابل توجهی بدون آسیب‌دیدگی باقی ماندند.
در آن دوره، کلوپ هر سه نفر را در ۱۰۲ مورد از ۱۵۲ مورد ممکن در ترکیب اصلی لیگ برتر خود قرار داد. الگوهای حرکتی که از جمله ویژگی‌های موفقیت لیورپول بود، ریشه دوانده بود. فیرمینو به عمق آمده بود. صلاح از فضای خالی استفاده می‌کرد. کلوپ آنان را به یک ماشین خوب حفاری تشبیه کرد، سه نفر جلودار: «بازی تهاجمی مستلزم کار و اطلاعات زیادی است. با نحوه حرکت، احساسی را ایجاد می‌کنید که از مکان هم‌تیمی خود و جایی که توپ را بدون نگاه‌کردن بتوانید پاس دهید، آگاه شوید. همه چیز مشخص بود که ما چه می‌کردیم. این ارتباطات از بین رفته است و همه از آن رنج می‌برند.»
مانه راهی بایرن‌مونیخ شد. فیرمینو که اکنون ۳۱ سال دارد، مصدومیتش بیشتر شده است. حالا این صلاح است که باید به جای اینکه یک برزیلی باهوش به جای او حرکت کند، با دیگران کار کند.
نمودارهای ۶ فصلی که صلاح به عنوان بازیکن در لیورپول بوده است، نشان می‌دهد او کمی بازتر نسبت به زمانی که آن همکاری‌ها به خوبی تثبیت شده بود، بازی می‌کند. لیورپول اکنون یک شماره ۹ واقعی دارد و این امر مستلزم تغییر موقعیت برای بازیکن ستاره خود است.
صلاح نسبت به قبل توپ کمتری را به درون محوطه می‌فرستد.
در این صورت، می‌توان انتظار داشت که تحولی در بازی صلاح رخ دهد که او را بیشتر به یک گلساز تبدیل کند تا یک گلزن. او در فصل گذشته ۱۳ پاس گل داد، بیشترین پاس گل در دوران حرفه‌ای خود در لیگ برتر که به یک تغییر اشاره دارد.
آن تغییر در بازی او نیز اتفاق نیفتاده است. مجموع چهار پاس گل او در این فصل ممکن است به عنوان سندی برای تمام‌کنندگی ضعیف نونیز و دیگران تلقی شود اما بررسی بیشتر نشان می‌دهد که این توضیح درستی نیست. تعداد پاس‌های مورد انتظار صلاح که قضاوت منصفانه‌تر از خلاقیت خودش است، حتی کمتر و تنها ۳.۱ است. در واقع، پاس‌های مورد انتظار او در هر ۹۰ دقیقه کمتر از همیشه است.
نتیجه این است که صلاح فرصت‌های کمتری برای گلزنی دارد، این موقعیت‌ها را با کارایی کمتری نسبت به قبل به تبدیل به گل می‌کند و ثابت می‌کند که قادر به ایجاد موقعیت‌های زیادی برای دیگران نیست. همانطور که تمام جنبه‌های بازی لیورپول بدتر شده است، در مورد طلسم آنان نیز صدق می‌کند.
راه حل چیست؟ صلاح ژوئن آتی ۳۰ ساله خواهد شد. آیا او می‌تواند بهترین سطح خود را دوباره به دست آورد. تفسیر بهتر این است که اگر لیورپول بتواند مسائل را در جای دیگری حل کند، قدرت واقعی صلاح می‌تواند دوباره کشف شود.
همانطور که کلوپ پس از شکست مقابل ولور پیشنهاد کرد، اشتباهات تعداد کمی می‌تواند بر تلاش‌های بسیاری تأثیر بگذارد. و اگر چه هواداران لیورپول به دنبال پادشاه مصری خود برای آغاز احیای این تیم هستند، شاید لازم باشد بر عکس این امر اتفاق بیفتد.
صلاح در رنج است و گرفتار ناراحتی آنفیلد شده است. تنها زمانی که کلوپ راه حل‌ها را در جای دیگری بیابد، ثبات در دفاع، انرژی تازه در خط میانی و ترکیب مناسب در حمله را پیدا کند، مشهورترین بازیکن او می‌تواند بار دیگر خود را نشان دهد.
