به گزارش ایران اکونومیست، «امید» - تک دُرنای سیبری - پرنده‌ای به‌شدت در معرض خطر انقراض از خانواده «کلنگان» است. حالا ۱۵ سال است به تنهایی مهاجرت می‌کند و امسال دو روز زودتر از قرار هر ساله (۵ آبان) خودش را به ایران رسانده است. یکی از خصوصیات درناها نوع همسرگزینی‌شان است که به‌صورت تک‌همسری است. اگر اتفاقی برای جفت آن‌ها بیفتد به‌سختی دوباره امکان جفت‌یابی برایشان مهیا می‌شود. در سال ۸۶ «آرزو» - جفت «امید» -به دلیلی نامعلوم تلف شد و پس از آن نیز «امید» جفت‌گیری نکرد و تنها مسیر مهاجرت خود را طی می‌کند.
بیشتر بخوانید: چرا «امید» تنهاست؟
اکنون با پیگیری و تلاش سازمان حفاظت محیط زیست کشور و پیگیری‌های اداره کل محیط زیست مازندران یک فرد درنای سیبری از مرکز تکثیر و حفاظت درنا در کشور بلژیک از مسیر هواپیمایی این کشور به قطر و از آنجا به فرودگاه بین‌المللی امام خمینی انتقال یافت. ۶ بهمن‌ماه بود که این درنا با طی مراحل تشریفاتی و گمرکی برای رها سازی در منطقه تالاب بین‌المللی فریدونکنار اعزام شد.
۱۲ بهمن‌ماه بود که عطاالله کاویان - مدیرکل محیط زیست مازندران - از رهاسازی درنای ماده که از بلژیک به ایران فرستاده شد، خبرداد و گفت: درنای ماده بعد از پنج روز نگهداری، رهاسازی شد و بعد از پنج دقیقه این پرنده از سازه خارج و خود را به درنای امید نزدیک کرد؛ پس از ۱۰ دقیقه در کنارهم با رقص و آوازی که داشتند، نشان دادند که معارفه خوبی بین این دو پرنده انجام شده است.
غلامرضا ابدالی در گفت و گو با ایران اکونومیست در پاسخ به این پرسش که با توجه به تک‌همسری بودن درناها چرا درنای وارد شده از بلژیک به عنوان جفت «امید» مطرح شده است؟ اظهار کرد: قصد ما از آوردن درنای بلژیکی جفت‌گیری با «امید نبوده» است بدین جهت اصلا به این موضوع نپرداختیم.
وی افزود:ما تنها برای حفظ مسیر حرکتی پرواز و کریدور غرب آسیای این گونه درنای بلژیکی را در کنار «امید» قرار دادیم.
ابدالی در پایان گفت: تک درنایی که این مسیر را حفظ کرده «امید» است و اگر از بین رود مسیر موجود کور می‌شود. بدین جهت ما تلاش بر حفظ این مسیر داریم.
