به گزارش ایران اکونومیست، به نقل از خبرگزاری اسپوتنیک، در این گزارش که روز دوشنبه منتشر شد، آمده است: افغانستان با یک بحران بشردوستانه بی‌سابقه و با خطر بسیار واقعی فروپاشی ساختاری و فاجعه انسانی مواجه است... در غیاب فعالیت‌های توسعه‌ای که از افزایش نیازهای بشردوستانه در سراسر این کشور مشخص است، مردم افغانستان دچار یک لغزش رو به عقب شده‌اند.
تعداد افراد نیازمند به کمک‌های بشردوستانه در افغانستان در سال ۲۰۲۲ با ۱۶ درصد افزایش به ۲۸.۳ میلیون تن رسید که تقریباً ۶۶ درصد جمعیت این کشور را شامل می‌شود. با این حال در این گزارش آمده است که انتظار می‌رود جمعیت افغانستان ۲.۳ درصد در سال رشد کند که یکی از سریع‌ترین نرخ‌ها در این منطقه است.
این گزارش توضیح داد که پس از فروپاشی نظام قبلی کابل، اهداکنندگان کمک‌های خارجی را که ۷۵ درصد از هزینه‌های عمومی از جمله بودجه برای سیستم بهداشت عمومی را در بر می‌گرفت، قطع کردند.
این آژانس سازمان ملل متحد اعلام کرد که حدود ۱۷ میلیون تن در افغانستان با گرسنگی حاد مواجه هستند، از جمله ۶ میلیون تن در سطوح اضطراری قرار دارند که یکی از بالاترین آمار در سراسر جهان است. با این حال این نهاد هشدار داد که ممکن است اوضاع بدتر شود.
در این گزارش آمده است: به دلیل تأثیرات هم‌زمان زمستان و فصل کم برداشت، تداوم قیمت‌های بالای موادغذایی، کاهش درآمد و بیکاری و تداوم افت اقتصادی، وخامت اوضاع در سه ماهه اول سال ۲۰۲۳ پیش‌بینی می‌شود.
این آژانس سازمان ملل متحد گزارش داد که این بحران از نظر علل ریشه‌ای هم با بحران‌های قبلی کمی متفاوت است. دفتر هماهنگی امور بشردوستانه سازمان ملل متحد گزارش داد: در حالی که در سال‌های قبلی، نیازهای بشردوستانه عمدتا برگرفته از درگیری بود، اصلی‌ترین علل نیازهای بشردوستانه در سال ۲۰۲۳ چند بُعدی است؛ خشکسالی، تغییرات آب‌وهوایی، تهدیدات حفاظتی به ویژه برای زنان و دختران و بحران اقتصادی.
براساس این گزارش، علاوه بر هزینه‌های انسانی «غیر قابل تصور»، این بحران در حال نابودی دستاوردهای ۲۰ سال گذشته از جمله در زمینه حقوق زنان است.
