يکشنبه ۱۵ مهر ۱۴۰۳ - 2024 October 06 - ۱ ربیع الثانی ۱۴۴۶
برچسب ها
# اقتصاد
۲۲ ارديبهشت ۱۳۹۳ - ۱۳:۲۱
اختصاص بن اجاره به 700 هزار خانوار

مسکن اجتماعی طرح جدید دولت

در طرح مسکن اجتماعی و حمایتی قرار است دولت 60 درصد اجاره بهای واحد مسکونی را به صورت بن اجاره برای 700 هزار خانوار دهک‌ یک و دو تامین کند.
کد خبر: ۵۶۵۴۴
به گزارش ایسنا، حجت‌الله عبدالملکی، عضو هیات مدیره دانشگاه امام صادق(ع) و علیرضا خسروی، عضو کمیسیون عمران مجلس با حضور در برنامه پایش جزئیات مسکن اجتماعی و حمایتی را تشریح کردند.
 
عبدالمالکی درباره مشکلات مسکن اظهار کرد: با ابهام خیلی جدی مواجه هستیم؛ بحث مسکن را قطعا باید در گفتمان اقتصادی انقلاب اسلامی مطرح کنیم چراکه در اصل 31 قانون اساسی که برگرفته از مکتب اقتصادی 31 اسلام است.
 
وی افزود: داشتن مسکن برای هر خانواده ایرانی لازم و ضروری است و دولت باید برنامه‌ریزی لازم برای تامین آن را داشته باشد. اگر به تنهایی از وزارت راه و شهرسازی توقع داشته باشیم که از مشکلات بکاهد این توقع غیر منطقی است بلکه همه مجموعه دولت باید به وزارت راه و شهرسازی کمک کنند و حمایت چند جانبه از بازار مسکن داشته باشند.
 
این کارشناس درباره برنامه‌های دولت اظهار کرد:‌ مسکن حمایتی و اجتماعی برنامه‌هایی هستند که از سوی وزارتر اه و شهرسازی مطرح شده و برنامه دیگر بازار رهن ثانویه و تشکیل صندوق سرمایه‌گذاری مسکن است.
 
خسروی، عضو کمیسیون عمران مجلس نیز اظهار کرد: دولت می‌خواهد 60 درصد اجاره بهای مسکونی 700 هزار خانوار را به صورت بن تامین کند و آن‌ها را تحت حمایت خود قرار دهد.
 
وی افزود: دولت سپرده‌ای در بانک می‌گذارد و به ازای 700 هزار نفر تقسیم‌بندی صورت می‌گیرد؛ به طوری که ماهانه 650 هزار تومان بن را بین 70 هزار مدنظر نفر تقسیم می‌کند و با در نظر گرفتن 1500 میلیارد تومان سپرده در بانک‌ها با نرخ 23 درصد 340 میلیارد تومان پول دریافت خواهد کرد.
 
عضو کمیسیون عمران مجلس خاطرنشان کرد: گفت: نحوه اجرای این برنامه برای دهک‌های یک و دو مدنظر است به طوری که این رقم در کلان‌شهرها به یک صورت و در روستاها به طور دیگری نیز باید اجرایی شود.
 
وی خاطرنشان کرد: به نظر می‌رسد بدون در نظر گرفتن اطلاعات دقیق در این زمینه وارد میدان مین می‌شویم؛ به طوری که ما در اجرای هدفمندی‌ یارانه‌ها هم به این اشکالات برخوردیم و اطلاعات پایه‌ای ناقصی داشتیم.
 
خسروی درباره کلیات طرح مسکن اجتماعی گفت: کلیات این طرح این است که برای 700 هزار نفر بن اجاره یا کمک هزینه اجاره در نظر گرفته شده است.
 
عضو کمیسیون عمران مجلس با بیان این‌که باید دقت زیادی در مسکن اجتماعی صورت گیرد تا اشتباهی در آن رخ ندهد، تاکید کرد: با دقت زیاد باید ابهامات این طرح را نیز برطرف کنیم.
 
عضو کمیسیون عمران مجلس درباره بررسی نیاز مسکن در 10 سال آینده گفت: با توجه به اینکه شش میلیون زوج در سن ازدواج قرار دارند و دو میلیون واحد مسکونی در کشور کم داریم، برای کنترل بازار باید برای 10 سال آینده 20 میلیون واحد مسکونی (سالی دو میلیون خانه) ساخته شود.
 
خسروی در پاسخ به اینکه اگر سالی دو میلیون خانه ساخته شود دیگر کسی مشکل مسکن نخواهد داشت یا وضع فعلی ادامه پیدا می‌کند؟ پاسخ داد: باید دید چه افق جمعیتی خواهیم داشت.
 
وی تاکید کرد: ولی اگر در 10 سال متوالی سالی دو میلیون تولید داشته باشیم می توان گفت مشکلات مسکن حل خواهد شد.
 
عضو کمیسیون عمران مجلس درباره تامین منابع این طرح خاطر نشان کرد: بار مالی سنگینی برای هزینه این طرح بر دوش دولت خواهد بود چرا که هزینه تعمیر و نگهداری این واحدها سر به فلک می گذارد.
 
خسروی درباره مشکلات این طرح اظهار کرد: تصدی ‌گری بخش حاکمیتی، مشکلات اجتماعی کوچک بودن متراژ، گسترش اجاره‌نشینی و ابهام در محاسبه منابع از مشکلات این واحدها به شمار می رود.
 
پرداخت 95 میلیون تومان برای خرید خانه در طرح مسکن حمایتی
وی درباره برنامه‌ریزی‌های صورت گرفته درباره مسکن حمایتی تاکید کرد: مسکن حمایتی برای 250 هزار واحد برنامه‌ریزی شده و برنامه به این صورت است که 50 درصد قیمت متوسط یک واحد 75 متری یعنی حدود 95 میلیون برای خرید به افراد داده شود.
 
خسروی افزود: به طوری که افراد 50 میلیون باید سپرده گذاری کنند و بعد از یک سال 95 میلیون به آن‌ها داده خواهد شد.
 
این عضو کمیسیون عمران مجلس درباره بازگردان این پول‌ها گفت: افراد به دو روش این پول را بازمی‌گردانند؛ روش اول به گونه‌ای است که 35 درصد از اقساط تسهیلات را در 10 سال پرداخت می‌کنند و روش دوم بازپرداخت از 50 درصد در طول مدت پنج سال صورت می‌گیرد که نهایتا این اقساط می تواند برای خرید به مردم کمک کند.
 
وی در پایان درباره حل مشکلات مسکن اظهار کرد:‌ مدل کشور مالزی در حال حاضر مدنظر است که از آن به عنوان مدل موفق مشارکتی یاد می‌شود و ما باید از آن استفاده کنیم؛ به طوری که زمین را در اختیار افراد قرار دهیم چون 50 درصد قیمت مسکن زمیش است و با ارائه تسهیلات به افراد به طوری که 25 درصد در اختیار خود افراد است و 25 درصد در اختیار دولت که به هر صورت که می‌خواهد می‌توانند وارد شوند و 50 درصد باقیمانده به قیمت تمام شده قابل فروش است. 
نظرات بینندگان
مهدی کاظمی
|
Switzerland
|
۳۰ فروردين ۱۳۹۵ - ۱۸:۱۷
انچه در مطالب فوق بصورت هشدار مطرح شده کاملا" بجاست . چون طرح مسئله مسکن اجتماعی انچنان که باید براساس مطالهه وپژوهش وضع موجود ارائه نشده است . چرا ؟ چون : واقعیت این استکه : از هنگام مطرح شدن مسکن اجتماعی توسط مسئولین مربوطه دردولت کنونی تاکنون ، در این زمینه ، بیش ازهرچیز شاهد اظهارات مختلف ، انهم نه چندان دقیق وگاه مبهم ، بوده ایم. گذشته از ضد ونقیض گوئی ها مرتبا" باطرح کاملا" «وارونه » مسئله نیز مواجه هستیم . البته باید به این واقعیت هم اذعان داشت که، دستگاه اجرائی ، هرچند بکُندی اما به تدریج کم وبیش درحال نزدیک شدن به برداشتی واقع گرایانه واصولی تر ازمسکن اجتماعی است. چون تاکنون انچه در مورد «مسکن اجتماعی »گفته شده ، همه چیز بود ه جز انچه باید باشد ! گاه انرا ساخت و واگذاری مسکن ارزان به دهک کم درامد دانسته ، گاه گفتند : برای احداث ان باید مکانیابی نمود !؟ و گاه بافت های فرسوده راعلم کرده ااند . اما در مخالفت با انهم ااظهار نظرهای بی پایه ای همچون : ,, نگوئید مسکن اجتماعی بگوئید مسکن اشتباهی ,, !؟ ویا اینکه : ,, در کشورهای پیشرفته همهء مسکن های اجتماعی راتخریب نموده اند ,, !!؟ وبلاخره افاضاتی از این قبیل ! نیز مطرح شده است . اما بعضا" ، بگونه نیم بندی ، تاکید شده که : مسکن اجتماعی مسکن اجاره ای است . که این خود یک گام اساسی به پیش است . بنابراین مسکن اجتماعی همانگونه که از نامش پیداست ، مسکن ویا واحدهای مسکونی غیر شخصی ومتعلق به جامعه وبه نمایندگی از ان دولت و یا نهادهای وابسته به انست . یعنی به هیج وجه نمیتواند ملک شخصی این یا ان باشد، درغیراینصورت لازم نبود «اجتماعی» ویا «سوسیال» نامیده شود . اما انچه که توجه مشخص واصولی ای به ان نشده و نمیشود ، این استکه : مسکن اجتماعی علاوه بر اینکه باید متعلق به دولت ویانهادهای وابسته به ان باشد. درواقع متعلق به « شهر» هم هست . نه جای خاصی که به اصطلاح مکانیابی!؟ شده باشد . یعنی هنگامیکه موضوعاتی ، چون مکانیابی ویا بافت فرسوده ومشابه ان مطرح میگردد در عمل به معنی وارونه دیدن مسئله ، ویا طرح مسئله ای کاملا" نادرست است . واقعیت این استکه : مسکن اجتماعی در مرحله ایکه کشوردرحال گذر ازتوسعه نیافتگی است ، باید از دهه های پیش، آنهم به میزان کافی وموثراحداث میشد . که نشد ! موثرازاین جهت که نقش ان چون ، تثبیت وتنظیم بازار مسکن درجهت پاسخگوئی به نیازمسکن کل جامعه است - البته با اولویت جامعه شهری وبویژه جوامع کلانشهری ا- هنگامی تاثیرگذارخواهد بود که تعداد ان دستکم ، بیست درصد کل واحد های مسکونی شهر باشد. تابتوان جدانشینی ، حاشیه نشینی ، طردشهری ومشابه انرا در حد امکان تعدیل نمود . بنا براین مسکن اجتماعی هنگامی به شهرتعلق خواهد داشت که برخلاف برداشتهای سطحی ، که درپی مکانیابی جهت احداث انند ، درهمه نقاط َشهر انهم نه بصورت مجموعه های بزرگ – که درواقع خوراک انبوه ساز ومشاور باشد – بلکه به تعداد کم وکاملا" «انتگره» وادغام شده دربافت محله های مختلف ، شمال ،جنوب ، شرق وغرب « شهر » احداث گردد . تا جدانشینی جدیدی را موجب نشود ! باید اولویت وتسهیلات را ، بیش از اینکه به انبوه سازداده شود ، به «اندک ساز» داد. مسکن مهر چرا درماند ؟ چون جزئی از بافت شهر و یا هرمحله ازشهر نبود ، دولت قبلی هم که توجه چندانی به این مسئله نداشت در خارج وبه دور از شهر- در دالقوزابادی - مجموعه هائی را البته با خط دهی مشاورین وانبوه سازان و سایر ذینفع ها احداث نمود . مجموعه هائی که ، فاقد شهر بودند !؟ . حال ، پس ازاین ندانم کاری، چاره چیست ؟ بایدشهر را به مکانهای احداث شده برد ! ؟ خوب چگونه؟؟ از مجریان مربوطه اش باید پرسید . اینطورنیست ؟ «سایت شهرسازی وتوسعه »
۰
آخرین اخبار