به گزارش ایران اکونومیست، امروز سالروز اعلامیه شوم بلفور در حالی فرا می رسد که مردم فلسطین علاوه بر تحمل جرم و جنایات های مختلف همچون قتل و شکنجه و محاصره، همچنان با آوارگی و چپاول زمین ها و طرح های الحاق و شهرک سازی بی وقفه در تمامی سرزمین های فلسطینی اشغالی دست به گریبان هستند.
سالروز اعلامیه مزبور همچنین در سایه چالش های بی سابقه فراروی آرمان فلسطین از راه رسیده است؛ در حالی که برخی از رژیم های عرب با شتاب به سوی عادی سازی مناسبات با رژیم صهیونیستی به پیش می روند.
آرتر جیمس بلفور وزیر خارجه وقت انگلیس در ۱۱ آبان ۱۲۹۶ نامه ای برای لیونل والتر ورتشیلد یکی از سران جنبش صهیونیسم ارسال کرد که بعدها به اعلامیه بلفور شناخته شد و طی آن حمایت کشورش را از شکل گیری رژیم صهیونیستی در سرزمین فلسطین اعلام کرد.
بلفور در نامه خود تاکید کرد که دولت انگلیس تمام تلاش خود را برای تحقق یافتن این امر بکار خواهد برد.
این اعلامیه در حالی صادر شد که شمار یهودیان مقیم فلسطین از ۵ درصد جمعیت این کشور فراتر نمی رفت. در واقع نامه بلفور قبل از اشغال فلسطین توسط ارتش انگلیس ارسال شد.
هواداران آرمان فلسطین در ارتباط با اعلامیه بلفور عبارت "وعده کسی که مالکیتی ندارد، به کسی که حقی ندارد " را بکار می برند؛ یعنی انگلیسی که بر فلسطین مالکیتی نداشت، این سرزمین را به صهیونیست هایی داد که هیچ حقی در این سرزمین ندارند. بدین ترتیب حق حاکمیت فلسطینیان که هزاران سال در سرزمین فلسطین ریشه داشته اند، از بین رفت.
این اعلامیه پس از سه سال مذاکره میان دولت انگلیس از یک سو و یهودیان این کشور به همراه جنبش جهانی صهیونیسم از سوی دیگر صادر شد.
صهیونیست ها طی مذاکرات یاد شده توانستند انگلیس را متقاعد کنند که می توانند به اهدافشان تحقق بخشیده و از منافع آنان در منطقه خاورمیانه محافظت به عمل آورند. آمریکا و کشورهای اروپا و در راس آنها فرانسه و ایتالیا به محض صدور اعلامیه مزبور از آن اعلام حمایت کردند.
نهادهای رسمی و غیررسمی فلسطین طی چند دهه گذشته از دولت انگلیس خواسته اند تا بخاطر فاجعه ای که در اثر اعلامیه بلفور شکل گرفت، از فلسطینیان عذرخواهی کند اما لندن هیچ گاه زیر بار این امر نرفت. فلسطینی هاو علیرغم تمامی فجایع و کشتارها و بی خانمانی ها ثابت کردند که به سرزمین و حق خود پایبند هستند و حاضر نیستند اعلامیه بلفور و نتایج فاجعه آمیز آن را به رسمیت بشناسند.
