کودکان معلمان دارای لهجه محلی را ترجیح می‌دهند

به گزارش گروه علم و آموزش ایران اکونومیست از وبگاه فیز (phys)، پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد که کودکان ممکن است در سن پنج سالگی علایمی از تعصب مبتنی بر لهجه نشان دهند.

الیزابت جانسون (Elizabeth Johnson)، استاد روانشناسی دانشگاه فناوری مالزی، ملیسا پاکِت اسمیت (Melissa Paquette-Smith) از دانشگاه کالیفرنیا لس‌آنجلس و هلن باکلر (Helen Buckler) از دانشگاه ناتینگهام مقاله‌ای را منتشر کردند. نتایج این نتیجه پژوهشگران را شگفت‌زده کرده است.

جانسون قبل از این پژوهش به این فکر کرد که تعصب بر روی لهجه چه ارتباطی با زندگی روزمره و به طور خاص چه تأثیری بر ارزشیابی دانشجویان از استادان دارد. آن‌ها در این پژوهش درباره یافته‌های خود در رابطه با تعصب ضمنی در آموزش عالی بحث می‌کنند. جانسون معتقد است این تعصب‌ها احتمالاً تلاش برای ارتقای تنوع در آموزش عالی را مختل می‌کنند.

او می افزاید: با افزایش سن، تعصب‌ها شدیدتر می‌شوند. درنظرگرفتن نقش ادراک لهجه در ارزیابی‌های استادان مهم است. وقتی به نحوه ارزیابی دانشجویان از استادان خود نگاه می‌کنیم، اغلب به این نوع مسائل زبانی توجه نمی‌کنیم و این یک مشکل بزرگ است؛ زیرا ما استادان زیادی داریم که زبان اصلی‌شان انگلیسی نیست. ما می‌خواستیم بدانیم این مشکل از کجا نشأت می‌گیرد.   

کودکان حتی لهجه محلی والدین را ترجیح می‌دهند

این تیم پژوهشی پس از مشاهده پژوهشی مشابه در آمریکا و فرانسه شروع به مطالعه بر روی این موضوع کردند. در آن پژوهش نیز کودکان بر روی لهجه تعصب نشان داده بودند. آن‌ها احتمال می‌دادند که در کانادا، که کودکان بیشتر با لهجه‌های مختلف زبان انگلیسی مواجه‌اند، نتایج متفاوت باشد.

این مطالعه شامل آزمایش بر روی کودکان پنج و شش ساله بود که با دو سخنران همجنس ارائه شد. در مجموع ۱۴۴ کودک کانادایی تک‌زبانه انگلیسی‌زبان پنج تا شش‌ساله از جنوب اُنتاریو (یکی از استان‌های کانادا) در این پژوهش شرکت کردند. آن‌ها پیشینه‌های قومی و فرهنگی گوناگونی داشتند و میزان قرارگرفتن آن‌ها در معرض لهجه‌های مختلف انگلیسی با هم تفاوت داشت.

نمونه‌ سخنرانی هر دو سخنران به کودکان نشان داده شد. یکی از سخنرانان به زبان انگلیسی با لهجه کانادایی صحبت می‌کرد و دیگری زبان انگلیسی را با لهجه منطقه‌ای متفاوت، بریتانیایی یا استرالیایی، یا لهجه غیربومی، هلندی یا فرانسه، صحبت می‌کرد.

بعد از آن دو سؤال از کودکان پرسیده شد: آن‌ها می‌خواهند چه کسی معلمشان شود و فکر می‌کنند هر کدام از سخنرانان چقدر معلم خوبی خواهد بود.
نتایج نشان داد که کودکان معلمانی را ترجیح می‌دهند که لهجه کانادایی دارند و به آن‌ها امتیاز بیشتری می‌دهند. از نظر کودکان کانادایی، سخنرانانی که لهجه فرانسه، استرالیایی و هلندی‌ داشتند در مقایسه با کانادایی‌زبان‌ها دارای شایستگی کمتری بودند و شایستگی کسانی که به انگلیسی بریتانیایی صحبت می‌کردند در مقایسه با کانادایی‌ها کمی کمتر بود. پژوهشگران معتقدند کودکان سخنرانان غیرمحلی را منفی‌تر ارزیابی می‌کنند.

جانسون می‌گوید: ما سعی کردیم ثابت کنیم کودکان کانادایی در مقایسه با کودکان آمریکایی پذیراتر هستند؛ ولی بی‌نتیجه بود.  پژوهش این تیم نشان داد که حتی کودکانی که والدینی با لهجه‌های متفاوت داشتند، لهجه‌های محلی را ترجیح می‌دادند. اکنون پژوهشگران می‌خواهند بررسی کنند که دلیل این مسئله تعصب اجتماعی است یا زبانی.  

جانسون معتقد است که تعصب اجتماعی قطعاً وجود دارد. او می‌افزاید: تعیین دلیل تعصب بر روی لهجه و همچنین سن ایجاد این تعصب، برای جامعه و نحوه عملکرد ما، نحوه تصمیم گیری‌ ما درباره شایستگی افراد و روشی که برای نمایش افراد در رسانه انتخاب می‌کنیم، اهمیت دارد.